Gisterochtend rond 08:00 uur.
Vanmiddag.
Onze cactus staat in bloei!
In de herfst, winter en lente staat de plant op
de vensterbank in de hal. Krijgt nauwelijks water.
Als het weer beter wordt gaat hij naar buiten.
Op het balkon (op het westen) staat hij in de zon,
als die er is, en krijgt ook alle regen te verwerken
als die valt.
Met enige regelmaat laten we de glazen pot leeglopen.
Dus om nou te zeggen dat wij heel goed voor planten
zorgen. Eerlijk gezegd niet.
Toch zijn er nu twee bloemen in onze cactus.
Gisteravond hebben we hem naar binnen gehaald. Er waren berichten over regen en ooit eerder stond de cactus in bloei en in de regen en dat was het einde van de bloem.
Half acht, vanochtend.
Het was me het dagje wel.
Onze Parodia Magnifica verraste ons gisteren.
Er bleken ineens twee knoppen in deze cactus te zitten
die op punt van open gaan staan.
Dat gebeurde vandaag dan ook.
Allemaal dankzij het mooie weer van september.
Vanochtend waren de bloemen nog dicht. Als je goed kijkt dan zie je de druppels regen nog.
Deze foto is door L. gemaakt. Één van de knoppen ging vanmiddag als eerste open.
Hoe stralend is dit? Fantastisch toch.
Het avontuur begon met veel hoop maar het wordt steeds moeilijker om de moed er in te houden. Het begon met de papieren armband met zaadjes, het toegangsbewijs voor Kunst in de Heilige Driehoek. De armband werd geplant op 8 augustus. Waar staan we nu, bijna drie weken later?
Hier was ik met het vorige bericht ongeveer gebleven.
Er zijn al weer een paar sprietjes verdwenen.
De sprietjes die er staan groeien behalve die bol (rechtsonder). Dat lijkt een beetje op een heel kleine tennisbal. Maar vandaag heb ik het zand er wat van afgeveegd. Het bleek een soort van besje te zijn. Waarschijnlijk zat het al in de potgrond en is het door het water bovenop het zand komen te liggen.
Of dit nog lang in onze kamer staat om iedere dag op de foto te gaan, dat weet ik niet.
De stand van vandaag.
Het toegangsbewijs voor Kunst in de Heilige Driehoek was
een armband. een armband van papier/karton met daarin
zaadjes. Om thuis te planten.
Dat heb ik gedaan.
Dit is vrij kort na dag 1. Het lijkt of er een groen knopje zit. Een beetje bovenaan in het potje. Maar het kan ook best zijn dat dit al in het zand zat.
Zo goed als dagelijks krijgt het potje water. Dat helpt (hoop ik) het papier van de armband zachter te maken zodat de zaadjes een kans krijgen.
Zo lijkt het wel een tennisbal. Ik probeer dagelijks een foto te maken. Toen het een dag zonnig was heb ik het potje zelfs buiten in de zon gezet.
Er gebeurt wel iets maar veel is het tot nu toe nog niet. We houden nog even vol.
Al een tijdje lees je hier berichtjes over een boekband
die ik aan het maken ben waar ik nog geen inhoud voor heb.
Nu de boekband is groen, de decoratie op de voorkant bevat
bladeren en takjes.
Dus om dan aan bloemen en planten te denken is natuurlijk
niet briljant.
Afgelopen weken vielen nog een paar dingen samen:
= onze cactus bloeide weer (Parodia magnifica)
= er is een serie berichten geweest over de muntthee
= mijn schoonmoeder gaf ons een artikel over onderhoudsvriendelijke
planten (ons (vermeend) gebrek aan groene vingers is
onder een breed publiek bekend).
Alle drie die gebeurtenissen leveren inhoud op voor een boekblok
dat het naast de inhoud ook van zijn uiterlijk zal moeten hebben.
Hier zijn een paar van de tekstblokken.
Het artikel komt denk ik uit een of ander huis-aan-huis blad. Uit het katern Woon & interieur.
Ik vrees dat de harde regens aan het begin van deze week de bloem in de knop geraakt heeft. De bloem is eigenlijk maar één keer echt open gekomen. Daar heb ik gelukkig een foto van.
De bloembladeren van de Parodia magnifica zijn heel kwetsbaar maar door de eenvoud ook prachtig.
In de avond gaat de bloem dicht. Dan hoop je dat hij morgen weer opent.
Maar bij deze bloem is dat niet meer aan de orde.
Misschien dat er later dit jaar nog een knop volgt?
Eerlijk is eerlijk, met de wateroverlast van afgelopen
zondag, ben ik niet veel verder gekomen dan het maken
van onderstaande foto.
Die laat wel zien dat de ‘vulling’ gedroogd is en dat de vulling
nog iets boven de oppervlakte van de bodemplaat uitsteekt.
Dat bovenste stukje ga ik er af halen, het gat opvullen met
houtlijm en dan er een laagje papier op plakken.
Als dat gedroogd en geschuurd is kan ik de keukenrolhouder
aflakken.
Doe-het-zelf keukenrolhouder.
Ondanks de regen van gisteren en vannacht en dankzij het feit dat de bloem nog in zijn knop zit, kon ik vanmorgen nog deze foto maken.
Aan het eind van de middag zie je dat de bloem langzaam open begint te komen. Of het een succes wordt met de huidige weersomstandigheden weet ik niet. Dat gaan we zien. Maar de foto’s zijn tot nu toe erg leuk.
De storm is voorbij, vandaag gaat de Parodia Magnifica
weer naar buiten.
De meeldraden en de stamper (?).
De laatste foto van binnen. Je ziet aan de vorm van het bloemblad dat de bloem voorbij het hoogtepunt is. Vanaf nu wordt de bloem minder mooi maar spectaculair vind ik hem nog steeds.
Dit is dan weer een foto van buiten. Eens kijken of de bloem ’s nachts zichzelf weer sluit zoals toen de bloem voor het eerst open kwam.