In een mooi deel van een parklandschap waarvoor je eerst
door een muur heen moet, is na De Opdondertjes een film
te zien van David Claerbout.
Op een goed gekozen plaats in het landschap is een animatie te zien. Een animatie is per definitie een soort van immitatie van het echte. Fragmenten van ‘Jungle Book’, geinterpreteerd of gemanipuleerd door David Claerbout, in een cultuurlandschap.
David Claerbout, The pure necessity, 2016 – 2023.
Even verder op is een werk te zien van Lisette de Greeuw (niet op deze foto). Als idee misschien geslaagd maar voor mij werkte de stukken zandsteen niet. Maar het verschijnsel ‘dappled light’, het bewegende licht dat je ziet als je onder een bladerdak loopt. Dat zich als vlekken op de grond of op voorwerpen presenteert. Dat is de moeite waard om gezien te worden. Even later zie ik het nog eens.
Volgens de gids heet de reeks werken van David Bade ‘Badevaart’. De vrijwilliger noemde dit Geloof, hoop & liefde.
Omhels me…
‘Shut up’
In het NRC van 22 juni was Toef Jaeger die laatste kreet ook al opgevallen aan de H3Hbiënnale in Oosterhout.



















