Deze week maakte ik wat foto’s van de sloopwerkzaamheden aan het PTT-gebouw op de hoek van de Huotmarkt-Keizerstraat in het centrum van Breda. De grootste/hoogste kranen lijken verdwenen en een groot gedeelte van het imposante gebouw ook.
Tagarchief: sloop
PTT-gebouw aan de Keizerstraat
Een blikvanger in het centrum van Breda is het voormalige
PTT-gebouw op de hoek van de Keizerstraat en de Houtmarkt.
Het staat al lang leeg of werd (deels) in gebruik genomen
voor allerlei doeleinden (meubelwinkel, BredaPhoto, enz).
Het gaan woningen worden en er is een begin gemaakt met
het slopen van tenminste een deel van de bestaande bebouwing.
Wat precies de plannen zijn weet ik niet maar de
sloopwerkzaamheden zijn al indrukwekkend.
Vanaf de voorkant, waar vroeger onder andere een postkantoor heeft gezeten, lijkt het gebouw nog redelijk ongeschonden.
Maar aan de achterkant lijkt een kwart tot een derde gesloopt te worden.
Links een soort van brandweerslang op een grote ladder om het stoffen bij het slopen zoveel mogelijk te beperken. Rechts op een nog grotere kraan een knijper die beton stuk knijpt en metaal losrukt.
Het volgende hapje.
Voormalig PTT-kolos in Breda
Dat het grote PTT-gebouw omgetoverd gaat worden in apartementen
was al lang bekend.
Maar afgelopen week kwam ik er achter dat de achterkant zowat
helemaal gesloopt is.
Dat is anders dan het beeld dat ik bij de verbouwing had.
Zeg maar de zuidkant van het gebouw.
India 2012 – 2013: deel 18
Maandag 17 december 2012
De treinreis begon ongeveer 5 minuten later dan gepland.
Zondag 16 december, in de middag.
Toen we op het perron aankwamen reed de trein bijna
gelijktijdig met ons het station binnen.
We begonnen als enige passagiers in de coupe
maar uiteindelijk was hij helemaal vol.
Rond 19:30 – 20:00 uur schoven twee gepensioneerde
stellen aan.
Van 1 van de stellen was de man voor zijn werk in Nederland geweest.
In Den Haag, Rotterdam en Eindhoven.
De vrouw was gynaecoloog.
Ze waren met vieren naar een bruiloft geweest.
Ze deelden direct hun fruit (kleine, geel/rode vruchten
waarvan ze de Engelse naam niet kenden. Frisse smaak.
Beetje naar appel).
Maar ook de bananen die ze bij zich hadden.
De Indiase meneer wist precies uit te leggen dat
de bananen in Nederland uit Midden- en Zuid Amerika komen.
Dat die veel groter zijn dan de bananen in India.
Van Chiquita.
Niet helemaal scherp, maar wel sfeervol.
Rond 21:00 uur werd door ons allen de coupe omgebouwd
tot slaapruimte.
Om 23:00 uur kwamen we aan in Pune (Poona, 8e stad van India).
In deze grote plaats stopt de trein tussen een kwartier en een half uur.
Iedereen lag half te slapen toen een overijverige
lichten ging aandoen, als een bezetene bagage in alle ruimtes
te duwen en mensen wilde bij L. op het bed gaan zitten.
Kortom de rust was gedurende een half uur verdwenen
Daarna ging iedereen weer door met slapen.
Kussen, sloop, laken en deken.
Zo’n 20 minuten te laat kwamen we in Manmad.
we werden gewaarschuwd door de conducteur
en de ‘treinhost’ (medewerker op de trein die passagiers helpt)
had al iemand gezien met een bord met onze naam op het perron.
Er zitten niet veel niet-Indiers op de trein (Ik denk maar 2).
De gekleurde ramen (tegen de zon) maakt buiten kijken moeilijk.
Het perron ligt vol met mensen.
Mensen die met elkaar bij een lampje praten,
mensen die slapen, al dan niet in een groep,
al dan niet onder een doek of deken (het is fris en vroeg
en inmiddels 17 december).
Ook bij de kantoren, de overdekte hal met de ticket offices,
ligt het helemaal vol, krioelt het van mensen die gaan en komen,
met of zonder bagage: India.
Doel van de treinreis is uiteindelijk Aurangabad.
Pluk van Kadettenflat 3
Breda, Kasteelplein, Flat van de kadetten van de KMA.
Plotseling wordt deze flat ontruimd.
Groot onderhoud of sloop?
Argusvlinder 