Lokaal01 in Breda houdt op te bestaan.
Dat is erg jammer want een bezoek aan dit kunstencentrum
is altijd een plezier.
Maar het is niet anders en nog een maal
halen ze alles uit de kast.
Gisteren heb ik er met veel plezier rondgelopen
en een serie foto’s gemaakt.

Het goede nieuws is dat er naast de tentoonstelling nog een extra programma is.

Extra programma Once more…and more.

Het extra programma zal zich onverwacht afspelen en op 8 en 23 juni.
23 juni is als ik het goed begrijp de allerelaatste dag.

Het begint al bij de ingang: “The characters and events depicted in this spectacle are fictitious, any similarity to actual persons, living or dead, is purely coincidental”. U bent gewaarschuwd.

Rechts ‘DemandeMo’, Andrea Medjesi-Jones.

Wie precies wat gemaakt heeft wanneer wordt niet altijd duidelijk.
Het wachten is op de ‘final catalogue of the show’
die op 23 juni wordt gelanceerd.

Wat ik erg goed gedaan vindt, is dat rond het Lokaal01 gebouw
een frame of hek van blauwe latten is gemaakt.
Die blauwe latten komen binnen overal terug.
Je ziet ze bijna op al mijn foto’s.

Vast zonder de steun van Greenpeace, vermoed ik.

Net als voor de meeste werken geldt, je moet het gaan zien.
Hier een hele sliert gezichten tegen de muur en
een portfolio op de grond met schetsen/werk met gezichten.

Renato Nicolodi, Monument aux morts.

Theo Schepens (denk ik).

Kunstwerken maken is leren omgaan met foutmeldingen:
jezelf keer op keer afvragen wat je eigenlijk aan het doen bent.

Fix the economy, make banks pay!

Repareer de economie, laat de banken betalen.

Let me live in a world pure.

Ik zal wel erg ouderwets zijn
maar bij een kunstwerk vind ik het wel belangrijk
dat het er goede uitziet.
Dat het vakwerk niet alleen in het idee
maar ook in de uitvoering,
de communicatie van de toeschouwer zit.
Hier is dat zeker het geval.

Research and destroy.

Hier kun je een hele study over maken.
Deze tekening is onderdeel van een groter werk
dat je op de volgende foto ziet.
Ik ben heel benieuwd naar de catalogus.

Hele sterke foto’s, helemaal in de traditie van
de klassieke stillevens.

Zie hoe de blauwe latten overal terugkomen.
Met beperkte middelen een enorme impact. Proficiat!

Even buiten kijken. Achter en voor.

Nog een Theo Schepens. Ze staan op veel plaatsen
deze kleine, intrigerende beeldjes.

De schilder van dit doek heeft een mooie techniek.
ook de tape die er op zit is geschildert.
Doet me denken aan het werk van Claudio Brave dat ik gisteren zag.
Die heeft een triptiek geschilderd (onder meer)
waarop een hyperrealistische afbeelding van pakpapier te zien is.

Lokaal01. Gaat dat zien!