Terwijl je rondloopt op een soort diepe richel tegen de berg aan, is er van alles te zien maar kom je uiteindelijk toch weer bij de hoofdtempel uit. Daar maak ik nog wat foto’s en beginnen dan de weg terug naar beneden.

Die hoofdtempel is dit gebouw. De naam is Wat Phou (of welke variant van de spelling je ook kiest).

Waarom twee keer dezelfde foto? Ik experimenteer hier met het licht. De zon is in de ochtend al meteen heel hard. Deze foto is sneller gemaakt dan de vorige. Daarom is die wat donkerder. Ziet het er toch weer anders uit.

Zoals de meeste opgravingen is het hier ook een soort driedimensionale puzzel. We kijken naar verschillende lagen uit verschillende tijden, al dan niet aangevuld met restauraties in verschillende kwaliteiten, en ook al lijkt het nu één gebouw, we kijken naar een mix van stenen die over honderden jaren is ontstaan. Dat maakt het zo ingewikkeld.

Tel daar nog eens bij de voor ons op het eerste gezicht vreemde godsdiensten en de verwarring is compleet. Maar dat maakt het allemaal niet minder mooi. Volgens de catalogus is dit: De moord op Kamsa door Krishna.

Ongeveer halverwege naar beneden zitten mensen offers te maken. Slimme bloemstukjes die ze verkopen om bij de vele tempeltjes te plaatsen.

Dit is echt creatief met palmblad.

Een bloem van de Frangipani.

Ergens op een van de terrassen zie ik dit torso. Een gehurkte (?) stenen figuur.

Zomaar wat schaduwen onderweg naar beneden.

We zijn beneden bij de daltempels aangekomen. Die gaan we nog eens goed bekijken. Daarover meer in een volgende blog post.