Een beetje buiten het stadscentrum van Vientiane
ligt een gouden stupa met daarnaast een klooster en tempel.
We pakken de draad op bij Patuxai, daar waren we even gestopt. De fietsen even geparkeerd. De eerste twee fietsen hier zijn degene die wij gebruikten.
Het weer zat die dag niet mee. Het was behoorlijk bewolkt. Af en toe kwam de zon er door maar dat doet weinig af van het onwerkelijke beeld van deze gouden Boeddhistische stupa. Hier zit de koning (Setthathirath, 1534–1571) die de opdracht tot de bouw gaf, in de vorm van een standbeeld, voor de stupa.
Naast de stupa ligt een enorme parkeerplaats. Bij evenementen zal het hier wel druk zijn maar het geeft als voordeel dat de stupa vrij staat. Dus al van een afstand straalt het goud je tegemoet. In de huidige vorm gebouwd in de 16e eeuw, zwaar beschadigd en gerestaureerd in de 19e eeuw.
Zoals vaak in Azië: vogeltjes die vrijgelaten worden als vorm van gebed.
De stupa is enorm.
Volgens een Engelstalige Wikipedia-artikel is er ook een Nederlands tintje aan de stupa maar buiten deze tekst vind ik er niet veel over op internet. Niet in het Engels of het Nederlands.
Wikipedia:
In 1641, a Dutch envoy of the Dutch East India Company, Gerrit van Wuysoff, visited Vientiane and was received by King Sourigna Vongsa at the temple, where he was, reportedly, received in a magnificent ceremony. He wrote that he was particularly impressed by the “enormous pyramid and the top was covered with gold leaf weighing about a thousand pounds”. However, the stupa was repeatedly plundered by the Burmese, Siamese and Chinese.
In 1641 zou er een Nederlandse vertegenwoordiger van de VOC,
Gerrit van Wuysoff, een bezoek gebracht hebben aan de stad.
Hij werd ontvangen door Koning Sourigna Vongsa,
met een schitterende ceremonie.
Hij heeft opgeschreven (waar?) dat hij zeer onder de indruk was
van een piramide waarvan de top was bedekt met goud.
Ongeveer 1000 pond goud.
Dit is gebaseerd op “Cummings, J., Burke, A (1994). Lonely Planet
Country Guides:Laos. Lonely Planet. p. 70. ISBN 1-74104-086-8.”
Dreigende torens. Spelen met licht.
Toch zullen er veel mensen zijn die deze slapende Boeddha bijzonderder vinden.
Echt lekker liggen is er niet bij denk ik.
Hij is zeker erg groot maar zijn voeten zijn ook de moeite van het bekijken waard.
Er was net een evenement geweest bij de tempel die bij Pha That Luang ligt. Er werden marktkramen opgeruimd en de bezoekers waren net allemaal weg. Daarom was het bij deze Boeddha zo rustig.
Misschien verwachtte iedereen dat het zou gaan regenen. Daarom was het misschien zo rustig. Maar regen hebben we er niet gezien.
Deze monnik werd onderbroken tijdens het vegen door zijn telefoon. Mij ging het om de tattoo op zijn rug.
Met een verwijzing naar de ouders?
Maar nog niet alle marktkramen waren weg.
Argusvlinder 