Aan het centrale plein van Quetzaltenango zit een terras van een cafe/restaurant op behoorlijke hoogte. We gingen er wat drinken. In de avond is het op deze hoogte (2300 meter boven zeeniveau) behoorlijk koud. Maar het uitzicht op het plein is leuk.

In de ochtend is het plein zonovergoten, gelijk een stuk warmer.

Aan het plein ligt Café Barista. We zouden na de ochtend vertrekken dus bleven in de buurt van het plein en dronken hier koffie.

Binnen een heel modern ingericht pand.

Quetzaltenango ligt in de heuvels (vulkanen).

Op de foto zie je niet al die verschillende soorten politie en militairen die je steeds maar weer voorbij ziet komen. Met volle bewapening.

In een hoek van het plein staan steeds marktkramen. Een heeft wel een heel bijzonder product.

Appels van het merk Rembrandt. Wat doet die leeuw daar bij? Washington State Apples.

Blijkbaar is Washington State (de staat Washington in de VS)
een hele goede plaats om appels te kweken.
Nooit geweten.

We bekijken de kathedraal nog eens wat beter.

Iglesia del Espiritu Santo

The original Espiritu Santo church, now a cathedral,
was the second church built in Guatemala (1532) bij order
of Monsignor Francisco Marroquin. The baroque style colonial facade that remains today, built at the end of the seventeenth century, was not part of the original structure.
The Franciscan convent that was located adjacent to this building was from the same period.

The convent and church were demolished sometime
between the end of the nineteenth century and
beginning of the twintieth century. Only the church
facade, bell tower, and Virgen del Rosario chapel
were left standing. In March 1905, the parish priest
intervened to halt the demolition of the bell tower,
saying that “..it would be difficult to find an
appropriate location for the bells.” The neoclassical
structure of the present day cathedral, designed by
the architect Alberto Porta, was built in the 1900’s.

Er was hier al een kerk in 1532.
Die is bijna helemaal vernield bij aardbevingen.
Bij de sloop van de kerk is een deel van de gevel, de klokkentoren
en de Virgen del Rosario-kapel blijven staan.
Men wist niet waar anders de klokken in onder te brengen.
Op de plaats van het Franciscaans klooster is de huidige kerk gebouwd.
Alberto Porta is de Italiaanse architect die de kerk ontwierp.

Wat deze tekeningen precies voorstellen en hoe oud ze zijn, werd me niet duidelijk.

Aan het andere eind van het centrale plein lag ons hotel. De gevel is niet groot maar het hotel was dat wel.

Dit is een passage, een oude vorm van een winkelcentrum. Er zitten nu vooral veel horeca gelegenheden.

In de avond was het hier helemaal vol: Pasaje Enriquez.

Photo of the Military Headquarters, known as the
Comandanoia de Armas, during the second half
of the nineteenth century.
This buikding was later demolished, in
order to build the Pasaje Enriquez.

Pasaje Enriquez, the first shopping
center in Quetzaltenango, shortly
after its completion.

 

Prior to the construction of Pasaje Enriquez, this was the site of the Casa Real, also known as the Casa de los Corregidores, and, later, the Comandancia de Armas. In 1986, Juan B. Enriquez requested permission from
City Hall to close off the portals in front of his house in order to incorporate stores. Construction began in 1899,
under the direction of the Italian architect Alberto Porta. The engravings were done by the artist Luis Liutti.

Zo kijk je dan weer naar het centrale plein.

Feliz Navidad op de ruiten van een van de gelegenheden in de passage.

In het hotel konden ze er ook wat van. Tijd om naar Chichicastenango te gaan.