Chandra Mahal | Argusvlinder

Toeval bestaat niet.
Wil je vanavond na 21:00 uur op straat gaan, dan heb je een
‘Eigen verklaring avondklok’ nodig.
Vandaag bekijk ik foto’s uit 2013 die ik maakte in Jaipur.
De eerste foto die ik bekijk, daar staat 1 Engels woord op: attest.
Dat betekent zoiets als ‘verklaring’.

Attest.

Over de titel van dit bericht heb ik getwijfeld. Eerst dacht ik aan ‘Pink city’. De foto’s in deze reeks geven een goed idee waarom Jaipur deze bijnaam heeft. Veel van de gebouwen in het centrum van de stad die zeer ruim van opzet is, zijn roze. Dat zagen we al eerder aan het Paleis der Winden of Hawa Mahal en het City Palace.

Misschien was ik na de eerste reeks foto’s van Hawa Mahal niet tevreden of kon ik er gewoon geen genoeg van krijgen. Dus nogmaals.

Het centrum van Pink city heeft een stratenplan dat heel ruim is.

Maar het doel van dit bericht is een zegetoren (victory tower). De naam is ‘Isarlat’ of ‘Isar Lat’ of ‘Sargasuli’. De toegang tot de toren is in een winkelcentrum.

Het is niet alleen in 2020 of 2021 in Amerika dat mensen problemen maken over wie het volgend staatshoofd wordt. In de eerste helft van de 18e eeuw vechten twee broers om de troon van Jaipur. Degene die won liet een zegetoren bouwen.

The war of succession from the throne of Jaipur was fought between Swai Ishwari Singh, the eldest son of Maharaja Swai Jai Singh II,
the founder of Jaipur city and his second son Swai Madho Singh I in 1749 AD in which Swai Ishwari Singh won the battle
and to commemorate this victory a victory piller was built which is known as Isarlat and popularly called Sargasuli.
Isarlat is 140 feet in height, seven storied & octagonal in shape is situated in the centre of Jaipur city.
The site view of Jaipur can be seen from its highest storey.

Dus als titel heb ik ook nog even ‘pad naar de hemel’ overwogen.
Maar het toeval besliste anders.

Dit is het uitzicht van de bovenste verdieping van Isarlat. Op de heuvels in de verte zie je de contouren van een fort liggen. Daar gaan we natuurlijk nog meer van zien.

Jaipur is een grote stad. Volgens Wikipedia woonden er in 2001 2,3 miljoen mensen in Jaipur.

Dat grote driehoekige gebouw is de zonnewijzer van het historische ‘Jantar Mantar’, een astronomisch observatorium en World Heritage Site. Rechts daarvan, een beetje moeilijker te zien is de achterkant van het Hawa Mahal.

Jaipur, City Palace, Chandra Mahal met vlag.

De Clock Tower.

Dit is dan de achthoekige Isarlat of Sargasuli.

Aan de andere kant van de drukke straat blijkt een parkeerplaats te zijn en een reeks ingangen naar winkels.

Denk eraan: vanavond op tijd naar binnen!

Jaipur is een stad in Rajasthan, India die tot het huidige
stadsplan is gekomen doordat in 1727 de Maharadja zijn hof
verplaatste van Amber naar deze nieuwe locatie.
Daar ontstond het stadspaleis of City Palace.
Het is tot aan 1949, toen de Indiase vorstendommen werden
samengevoegd met de Indiase staat, in gebruik geweest
als paleis van de koninklijke familie.
Het administratief en ceremonieel hart van het koninkrijk.
Ook na 1949 speelden de royals een rol in het publieke
en politieke leven in India.
Het complex wordt goed onderhouden.

Veel van de elementen die je ook ziet in bijvoorbeeld het Topkapi Palace
in Istanbul of in de Verboden Stad in Beijing, zie je ook in dit
paleis terug:
een structuur van open en toegankelijke delen voor iedereen,
naar delen die steeds meer gereserveerd zijn voor gasten, politici
en geestelijke leiders, tot privé vertrekken.
Met audientieruimtes, woonruimtes voor de vrouwen en hun kinderen,
afgeschermde tuinen, uitbundige decoraties, enz.

Het City Palace kent meerdere toegangspoorten. Ook binnen het complex tref je allerlei poorten aan die open ruimtes met elkaar verbinden. Dit is de Rajendra Pol.

De Rajendra Pol wordt gedecoreerd met aan aan iedere kant van de poort dit beeld van een olifant met berijder.

Toen we in Jaipur waren was het er warm (in ieder geval voor ons). Het was stralend weer en het complex was in voorbereiding voor een feest. Voor dit feest werden allerlei bloemstukken voorbereid. Deze sierlijke ‘vraagtekens’ was men er aan het plaatsen en aan het voorzien van bloemen en planten.

Een van de eerste gebouwen die we er bezochten was de audiëntieruimte (Sarvato Bhadra, de Diwan-e-Khas). Een heel open gebouw. Rijk versierd. In het gebouw stonden twee van dergelijke glazen vitrines met daarin deze grote zilveren vaten. Elk goed voor 4000 liter Ganges water. Speciaal gemaakt voor Maharaja Sawai Madho Singh II om Ganges drinkwater mee te nemen voor tijdens zijn reis naar de kroning van Edward VII in 1901.

Wikipedia:

There are two huge sterling silver vessels of 1.6 metres (5.2 ft) height and each with capacity of 4000 litres and weighing 340 kilograms (750 lb), on display here. They were made from 14,000 melted silver coins without soldering. They hold the Guinness World Record as the world’s largest sterling silver vessels. These vessels were specially commissioned by Maharaja Sawai Madho Singh II to carry the water of the Ganges to drink on his trip to England in 1901 (for Edward VII’s coronation). Hence, the vessels are named as Gangajalis (Ganges-water urns)

Dit is het plafond van de Sarvato Bhadra of Diwan-e-Aam.

Zo kon je, over de grond, van de ene naar de andere kant naar buiten kijken.

Veel gebouwen in Jaipur zijn roze, vandaar de bijnaam ‘Pink City’. Het witte gebouw, achter en boven de roze muur, is Chandra Mahal. Zeven verdiepingen hoog, de plaats van de koninklijke standaard is op het dak.

Sarvato Bhadra, Diwan-e-Aam.

In of bij veel paleizen zie je verzamelingen voertuigen. Om getrokken te worden met pony’s, paarden of olifanten maar ook auto’s, draagstoelen, zadels of howdah (zadel voor olifanten), enz.