Billie Holiday | Argusvlinder

In het werk van Kara Walker is een voorstelling die je kunt
omschrijven als een uitbeelding van de song ‘Strange fruit’
van bijvoorbeeld Billie Holiday.

Strange Fruit is een jazznummer, beroemd gemaakt door de Amerikaanse jazzzangeres Billie Holiday. Het is gebaseerd op het gedicht Bitter fruit uit 1937 dat Abel Meeropol onder het pseudoniem ‘Lewis Allan’ publiceerde.

Strange Fruit werd door Billie Holiday voor het eerst gezongen in 1939, in Café Society, Sheridan Square, Greenwich Village, New York. Nadat Columbia Records het nummer had geweigerd, nam ze het op voor Milt Gablers platenlabel Commodore Records. Dankzij de zeggingskracht van de tekst en de indringende vertolking werd het lied een populaire jazzstandard met tal van opnamen en covers door andere artiesten. Samen met de uitvoeringen door Billie Holiday zijn die van Nina Simone de bekendste.

Ik kwam op dit onderwerp door een afbeelding in het boek
‘Book of Hours’ van Kara Walker.

Kara Walker, Book of Hours, pagina 6, Autumn. Maar in mijn hoofd noem ik het steeds ‘Strange Fruit’.

Als je aan een ‘Book of hours’ of aan een Getijdenboek denkt
dan denk je aan een typisch middeleeuwse boekvorm waarin
gebeden en religieuze teksten bij elkaar gebracht werden
voor persoonlijke devotie.
De teksten hielpen je na te denken over God, recht, onrecht,
liefde, dood, ethiek enz.

Dus als een modern kunstenaar als Kara Walker zegt die vorm te kiezen
dan wil ik dat beter begrijpen.

Eerst eens even gekeken of mijn definitie van hierboven van
het begrip Book of Hours correct is. Wikipedia:

The book of hours is a Christian devotional book used to pray the canonical hours (In the practice of Christianity, canonical hours mark the divisions of the day in terms of fixed times of prayer at regular intervals). The use of a book of hours was especially popular in the Middle Ages and as a result, they are the most common type of surviving medieval illuminated manuscript. Like every manuscript, each manuscript book of hours is unique in one way or another, but most contain a similar collection of texts, prayers and psalms, often with appropriate decorations, for Christian devotion. Illumination or decoration is minimal in many examples, often restricted to decorated capital letters at the start of psalms and other prayers, but books made for wealthy patrons may be extremely lavish, with full-page miniatures. These illustrations would combine picturesque scenes of country life with sacred images.

Vervolgens nog dit over de indeling van een Book of Hours:

A typical book of hours contains the Calendar of Church feasts, extracts from the Four Gospels, the Mass readings for major feasts, the Little Office of the Blessed Virgin Mary, the fifteen Psalms of Degrees, the seven Penitential Psalms, a Litany of Saints, an Office for the Dead and the Hours of the Cross. Most 15th-century books of hours have these basic contents.

Dus samengevat:
Een getijdenboek was een boek met teksten voor persoonlijke devotie en overweging.
Het is een typische vorm van een middeleeuws boek. Er zijn er veel gemaakt en daarom
Zijn er nu ook nog veel te vinden in collecties en bibliotheken.
De getijdenboeken verschillen allemaal van elkaar maar inde kern bevat een getijdenboek
een kalender met de Christelijke feestdagen. Delen uit de vier evangeliën, de misteksten
voor de belangrijkste feestdagen, speciale gebeden voor de maagd Maria, enkele series psalmen,
een gebed dat de belangrijkste heiligen opsomt, een cyclus met gebeden voor de doden en
de gebeden van de kruisweg.

Nu wil Kara Walker ons waarschijnlijk niet tot gebed aanzetten met haar versie
maar waarschijnlijk wel aan het denken zetten over de onderwerpen die
haar na aan het hart liggen.

Dus als een kunstenaar een boek uitbrengt met de titel ‘Book of hours’
dan ga ik in ieder geval op zoek naar de indeling van dat boek.
Die indeling kan zo eenvoudig zijn als: lente, zomer, herfst en winter;
maar kan ook wat ingewikkelder zijn.
De bovengenoemde opsomming van Wikipedia van de indeling
zoals die in de middeleeuwen voorkwam geeft dat al aan.

In het boek van Kara Walker staat achterin een overzicht van de afbeeldingen
en die zijn in groepen opgedeeld.
Het overzicht (List of Works) staat op pagina’s 137 – 143.
Eens zien hoe dat in elkaar zit.

p. 3 – 23, geen titel, 31 afbeeldingen
p. 25 – 31, Six from The Book of Hours, 6 afbeeldingen
p. 33 – 42, Book of Hours (Paradise), 10 afbeeldingen
p. 45 – 54, Book of Hours (ICBM’s for HBCM’s), 10 afbeeldingen
p. 57 – 71, Book of Hours, 15 afbeeldingen
p. 73 – 83, Book of Hours (2020), 11 afbeeldingen
p. 85 – 91, Book of Hours (Beating back the devil), 7 afbeeldingen
p. 93 – 108, geen titel, 14 afbeeldingen
p. 111 – 118, Book of Hours (Summer), 8 afbeeldingen
p. 121 – 135, Book of Hours (Self and other), 12 afbeeldingen

Dus 10 delen of hoofdstukken.
Uit

Het stelt me wel voor een paar problemen:
ICBM’s staat vast niet voor ‘intercontinental ballistic missile’ of
kernraket. Hoewel et eerste werk wel een soort van raket kan zijn.
HBCM staat dan vast weer niet voor de naam van de rock group
of lied: His Blood Covers Me.
Als je op die term zoekt vind je wel veel teksten uit de bijbel
die over bloed gaan.
Maar ik heb het gevoel dat dit avontuur op een dood spoor loopt.

Terug naar de eerste twee delen. Daar zag ik naast het hierboven
opgenomen ‘Autumn’ de volgende afbeeldingen die me opvielen:

Kara Walker, Book of Hours, pagina 18: It comes to this. Met een Trump rechts als poppenspeler die de marionet toeroept: ‘My Will Is Your Freedom’ (Mijn wil is jouw vrijheid).