Amritsar is een stad met een magische naam.
Terecht!
Indiase geschiedenis en de Sikh religie komen hier
bij elkaar.
Sommige van de spanningen die al eeuwen de ontwikkeling
van dit gebied bepalen, zijn nog steeds aanwezig.
En het is er erg mooi!
We waren in Amritsar aangekomen en het liefst ga je
dan te voet op pad.
Te voet zie je het meest, maak je het meest mee.
Dus we begonnen te voet.
Onbekend met de omgeving kwamen we eerst uit bij Ram Bagh.
‘Bagh’ is het woord waarmee een ommuurde tuin wordt aangeduid.
Maar we kregen niet goed hoogte van het complex.
Zo zagen we eerst Ram Bagh Gate. Een poortgebouw.
Ram Bagh Gate, vlak bij ons hotel en vlak bij de tuin met dezelfde naam.
Via een omweg bezochten we ook de tuin. in die tuin moet een zomerpaleis liggen maar dat hebben we niet gezien.
We zagen wel dit bord en de Baradari. Een monument ter nagedachtenis.
Baradari
The Baradari is situated in the western side of the palace complex.
It stories square structure raised on a high plinth.
The roof is flat and it is connected by flights of steps on the all four side.
It has three opening in each sides which are flanked by cusped arch formation.
Arches are seperated by a pillar, each corner has three pillasters, the corner pillaster has beautiful serpentine coil or rope design, which is incorporated through out it .
The facade terminated into projected eave which is supported on decorative brackets and is sutmounted by a marble parapet
There’s an inscription on the facade of the western side wall stating: that the Baradari was built by the sons of Rai Sahib Ditta Mal in the memory of their father.
“Presente by the sons of sahib, Ditta Mal in the loving memory of their father. Born 30th july 1846, died 29th october 1916”
Maar de naam ‘Ditta Mal’ kon ik niet vinden op internet.
Dus het bleef een beetje vaag voor mij.
Maar dat neemt niet weg dat het gebouw schitterend is. Behoorlijk gerestaureerd lijkt me.
Na deze wat doelloos aanvoelende voettocht hebben we een riksja genomen naar de Gouden Tempel. Ze mogen je daar niet ‘voor de deur’ afzetten. Er waren nogal wat bestratingswerkzaamheden aan de gang en het plein voor de ommuurde Gouden Tempel werd nieuw aangelegd. Daarom moet je maar even met de stroom mensen meelopen en dwars door het verkeer.
Voor je bij de Gouden Tempel komt, passeer je eerst een andere ommuurde tuin. Een belangrijke en tragische plaats voor de onafhankelijkheidsstrijd van India: Jallianwala Bagh. Hier vond het Jallianwala Bagh Massacre of de ‘Slachting van Amritsar’ plaats.
Als je de film Gandhi gezien hebt herinner je misschien
de betoging in een tuin, die door een Engelse bevelhebber
werd gesmoord door het vuur te openen op de ongewapende menigte.
Dat is hier gebeurd in 1919.
De foto hierboven is een van de drie toegangen tot de tuin.
Deze toegang was te smal voor de pantserwagens om bij de tuin te komen.
Te voet gingen de militairen naar de tuin, een grote open vlakte,
en het vuur werd geopend.
Generaal Dyer had 90 tot 150 man tot zijn beschikking.
Er vielen veel doden en gewonden.
Er was geen medische opvang.
Dit is het monument voor de slachtoffers in de tuin.
Deze muur toont de kogelgaten van de beschieting.
Hier wordt toegelicht wat je precies ziet.
De tekst op het bord luidt:
The wall has its own historic significance as it has twenty eight bullet marks which can de easily seen at present and these were fired into the crowd by the order of general Dyer.
Moreover, no warning was given to disperse before Dyer opened fire which was gathered here against the Rowlatt act.
One thousand and six hunderd and fifty rounds were fired.
Toen we de ommuurde tuin uitliepen zagen we een bord staan dat naar de Golden Temple wees. Alleen stond het vanwege de wegwerkzaamheden niet op de originele plaats. We waren al een keer fout gelopen (en dat werd duidelijk doordat het steeds minder druk werd) maar vanaf nu zou het goed gaan.
Nu zagen we ook de officiële toegang naar de Jallianwala Bagh, de eerste keer hadden we een poort genomen die nu als uitgang dient.
De Gouden tempel bewaar ik tot mijn volgend bericht.