Alselm Kiefer 06: Vitrine

Een aparte ruimte was ingenomen door werken die zich
in vitrines bevonden. Twee werken die in de collectie van
Museum Voorlinden zijn, waren aan deze groep toegevoegd.

DSC08839MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDSC08840MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDrehtSichDieErdeEtwasSchnellerDSC08838MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDrehtSichDieErdeEtwasSchneller

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Im Herbst dreht sich die Erde etwas schneller.


DSC08841MuseumVoorlindenAnselmKieferDerFehlendeBüchstabe

Anselm Kiefer, Der fehlende Büchstabe (De ontbrekende letter of De ontbrekende loden letter).


DSC08842MuseumVoorlindenAnselmKieferDieFreimaurer(DeVrijmetselaars)20102011

Anselm Kiefer, Die Freimaurer (De Vrijmetselaars), 2010 – 2011.


DSC08844MuseumVoorlindenAnselmKieferAveMaria

Anselm Kiefer, Ave Maria.


DSC08845MuseumVoorlindenAnselmKiefer

Toen ik de tentoonstelling bezocht was de catalogus nog niet beschikbaar. Ik had plannen om die te kopen maar 22 euro voor de tentoonstelling en 44 voor de catalogus. Veel geld. Sommige van de werken blijven daarom zonder hun naam of de creatiedatum.


DSC08847MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08848MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08849MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08850MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009

Anselm Kiefer, Karfunkel fee, 2009. In mijn hoofd moet ik bij dit werk steeds denken aan de tandenfee. Maar dat schijnt niet de juiste interpretatie te zijn. Het werk zit achter glas.


Anderhalve meter cultuur

Heel graag zou ik weer naar een tentoonstelling willen.
Misschien wel naar ‘Textiel uit Egypte’, onderstaande foto van een
tweet kondigt die tentoonstelling aan.

TweetDanielSolimanRMOTextielUitEgypte

Daniel Soliman van het RMO (Rijksmuseum van Oudheden in Leiden) toont trots de opbouw van de nieuwe tentoonstelling die in volle gang is. Er is echter een probleem.


Ik ken niet de details van deze tentoonstelling.
Laat staan dat ik weet hoe de inrichting er uit gaat zien.
Maar ik ken de ruimte in het RMO wel.
De tentoonstellingsruimte van de tijdelijke tentoonstellingen
in bij uitstek geschikt om ingericht te worden op de
‘Anderhalve meter cultuur’.

Probleem bij de meeste musea is dat de tentoonstellingen
opgebouwd zijn rond zalen.
Je loopt dan van zaal naar zaal, kris kras, je eigen route zoekend,
individueel maar samen, met vaak tientallen andere bezoekers.
Hele drommen voor ieder schilderij of voorwerp.
Denk toptentoonstellingen Rijksmuseum in Amsterdam.
Dat kan nu even niet.

Bij het RMO is dat niet anders maar daar liggen wel kansen:
de looproute van de tentoonstelling is:
uit de lift rechts naar de ingang van de tentoonstelling en
dan links en links en links en links tot je terug bij het begin bent.
Okay, de werkelijkheid is misschien iets ingewikkelder maar
dit klopt in grote lijnen wel.
Tot nu toe kon je de tentoonstelling ook in omgekeerde
volgorde bekijken als je dat wil.

Dan staan de voorwerpen eigenlijk grofweg links tegen de muur,
rechts tegen de muur en in het midden vaak in vitrines.
Vitrines weg, is dus meer ruimte voor de bezoeker.

Door de hoeken in het ‘parcours’, de natuurlijke begrenzing van de
originele kamers waar de tentoonstelling wordt opgesteld
en de geringe afmetingen van ieder ‘compartiment’,
kun je een route door de tentoonstelling maken (éénrichtingsverkeer)
waarbij mensen op een redelijk natuurlijke manier,
allemaal in dezelfde richting lopend,
in kleine groepjes van 1 of 2 of per familie,
van ‘compartiment’ naar ‘compartiment’ lopen.

Daarbij moeten ze er voor zorgen of moeten er voorzieningen komen,
dat men pas een nieuw compartiment kan betreden
als dat verlaten is door de vorige bezoeker(s).

Waarschijnlijk moet dat dan met een gereduceerd aantal voorwerpen.

Ideaal is het niet, maar nu kunnen we niets zien.

Op twitter heb ik gevraagd of de tentoonstelling
‘1,5 meter-proof’ was. Nog geen reactie gehad.

Het boek bij de tentoonstelling lijkt me interessant.