His master’s voice

Geregelde bezoekers weten dat ik iets heb met het begrip ‘toeval’.
Vorige week bestelde ik een boekje.
Gisteren zag ik, terwijl ik ergens naar toe ging, dat er een envelop
in de brievenbus lag. Maar die liet ik liggen en later,
bij thuiskomst dacht ik niet meer aan die brief.
Vandaag zag ik hem opnieuw en nam hem wel mee naar binnen.
Ik had wel een idee wat in de envelop zat.
Nadat de envelop geopend was zag ik dat het inderdaad om het
betreffende boekje ging.
Het in een Kronkel van Simon Carmiggelt.
De Kronkel gaat over het ‘echte’ Amsterdam en de centrale figuur
in het verhaal is Jan Van Musscher, beter bekend als
Johnny Jordaan.
Toevel (!) wil dat het vandaag 7 februari 2024 is en dat
Johnny Jordaan 7 februari 1924 is geboren,

IMG_1886Johnny Jordaan

Voor wie Johnny Jordaan niet kent: hij was een frappante en in sommige fasesvan zijn loopbaan een treurige volkszanger. Maar een waar hele volksstammen een voorbeeld aan kunnen nemen. Carmiggelt was blijkbaar een liefhebber van de eerlijkheid en het grote hart. De foto op de omslag toont Johnny Jordaan in zijn karakteristieke pose.


Het boekje is een uitgave van de Carmiggeltvrienden.
Gedrukt in kleine oplage. Met zorg opgemaakt en gerealiseerd.
Met veel plezier gelezen.
Het bekende ‘Geef mij maar Amsterdam’ heeft hij vaak en op
geheel eigen wijze gezongen en voorgedragen.
Leuk boekje.

IMG_1890Johnny Jordaan

Johnny Jordaan met een voorwoord van Carmiggelvriend Ruud Broens en de kronkel ‘Mokum’ van Simon Carmiggelt over de vertolker van het Jordaanse lied.


Gedundrukt

Ik ken Simon Carmiggelt van vroeger, van de tv.
Mijn herinneringen zijn niet heel gedetailleerd:
de begin tune ‘In a sentimental mood’ The Duke Ellington Orchestra,
zijn stem, zijn tempo.

Dus meer de sfeer dan feitelijke dingen.
Maar als ik hem lees hoor ik hem weer.

Nu ik hem lees ervaar ik hoe goed de Kronkels geschreven zijn.
De details, de slotzin, de situatieschets, het portret, de humor.

Over de humor valt veel te zeggen.
De droge vertel trant in combinatie met soms diepe triestheid,
levert komische situaties op.
Situaties die je ook bij andere komische talenten ziet
als Charles Chaplin of Buster Keaton.
Hun timing is net als bij Simon Carmiggelt perfect.
Net als Simon Carmiggelt schuwen ze schrijnende situaties niet.
Simon Carmiggelt schrijft bijvoorbeeld regelmatig over Amsterdamse Joden
en hun lot tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Scherpe constateringen gaat hij daarbij niet uit de weg.
Het effect is dat de boodschap beter blijft hangen
dan wanneer hij dijenkletsers zou schrijven.
Iets wringt er namelijk, in het verhaal maar achteraf ook in je hoofd.

De Kronkels gaan vaak over op zich alledaagse situaties met gewone mensen.
Allemaal in Den Haag of Amsterdam.
Er staan er gelukkig een aantal op YouTube.

Normaal zou ik nu een stukje aanhalen maar
dat doe ik hier niet.
Het boekje is niet duur en erg leuk.
Gewoon kopen en lezen!
Aanraders: ‘De heer Cohen’ (1947) en bijvoorbeeld ‘Buigen’(1980).
Deze keer boog ik ook.

 photo DSC_3606CarmiggeltGedundrukt.jpg
Simon Carmiggelt, Gedundrukt (uitgegeven door Van Oorschot).

Het boek heb ik meegenomen naar India.
In Pushkar ben ik begonnen het te lezen.
De afgelopen dagen heb ik de laatste verhalen gelezen.
De extra grijze omslag heeft de vliegreis niet overleefd.