Dunhuang is een oase in een woestijn.
De laatste oase als je vanuit het China van het jaar 100 – 1000
naar het westen wilt reizen.
De zijderoute liep via deze plaats.
Daarnaast was de route via Dunhuang ook de veiligste als je
naar India wilde reizen om zaken te doen of om diepere kennis
over het Boeddhisme op te doen.
Zo’n snijpunt tussen landen vraagt om handelaren, mensen die
meerdere talen spraken en schreven en diplomaten.
Daarom gaat een deel van de tentoonstelling
‘A Silk Road Oasis – Life in ancient Dunhuang’
over diplomaten.
Hier vond ik nog een beschrijving van de tentoonstelling in het Engels.
Londen, British Library, A Silk Road Oasis, Scroll in Sanskrit and Khotanese,
Mogao Cave 17, 943.
Ca Kima-sana, The multilingual envoy, Mogao Cave 17, 982.
Indian medica text in Khotanese, Mogao Cave17, 10th century.









