Foto van de dag
Tagarchief: Madya Pradesh
India 2012 – 2013: Nashik – de markt
Deel 65.
De markt is in India altijd een belevenis.
Zoveel nieuwe dingen. Zoveel kleur. Zoveel mensen.
hier is het de markt die bij de Ramkund ligt.
Wat te denken van deze rozijnen.
Of deze dadels die mooi op een krant zijn uitgestald.
De afdeling groente.
In alle kleuren.
Hier komen de gelen uit de frituur.
Is er iemand zijn hoofd kwijt?
India 2012 – 2013: Mandu
Deel 43.
Het Mandu Fort is een groep restanten van gebouwen.
Sommige zijn beter bewaard gebleven (Jahaz Mahal)
dan andere.
In dit laatste deel over 22 december 2012 komen die minder
goed bewaard gebleven delen aan bod.
Maar de individuele waterpartijen blijven interessant.
Die geven een beeld van de verfijning en smaak van
de Indiase heersers die dit soort gebouwen
en tuinonderdelen lieten aanleggen.
Dit is Hindola Mahal, het swingend paleis. De naam is gegeven vanwege de stand van de muren die naar buiten uitlopen.
Hindola Mahal is waarschijnlijk gebouwd door Ghiyathud-Din (1469 – 1500). De voorkant, de facade, heeft een heel andere vorm dan het gebouw erachter. Je ziet dat aan de boogvorm voor dit raam.
Hindola Mahal, binnenkant.
Naast het Hindola Mahal staan er nog meer restanten van een paleis.
Het Jal Mahal.
De waterwerken vind ik het meest interessant.
Ondergrondse ruimtes, watervoorraden (?).
Een zogenaamde Baolis, een step-well zonder de steps. Watervoorraad, soms erg mooi versierd met een trap naar het ondergrondse waterniveau. Een boalis is zo’n put maar dan zonder de trap.
Jal Mahal.
Details van een warterpartij.
Ze zijn er is alle vormen en maten te zien.
Met geometrische precisie.
De Jahaz Makal van de minder fotogenieke kant. Het paleis in de vorm van een schip.
Jal Mahal.
Zomaar een vogel tot slot.
Het lettertype in de titel van 22 december 2012 is van Ricardo Marcin en Erica Jung en heet Nanquim.
India 2012 – 2013: Jahaz Mahal
Deel 42.
Jahaz Mahal is de eye-catcher van het Mandu fort.
Het paleis springt meteen in het oog en is fantastisch.
Jahaz Mahal.
Jahaz-Mahal (Ship palace)
It is a monument noted for its romantic beauty. Standing lengthwise in a narrow strip of land between the waters of the Munja and Kapur tanks. The palace resembles a ship. It was probably built by the pleasure-loving sultan Ghiyathud-Din (AD 1469-1500) for his large harem.
Jahaz-Mahal (Paleis in de vorm van een schip)
Dit is een monument bekend om zijn romantische schoonheid.
Het staat in de lengte op een smalle strook land
tussen de kunstmatige meren Munja en Kapur.
Zo gelegen lijkt het van een afstand op een schip.
Het is waarschijnlijk gebouwd door sultan Ghiyathud-Din,
die van plezier hield, voor zijn grote harem.
Aan een kant is het water erg ondiep. Er stond zo-wie-zo weinig water toen we er waren. De waterbuffels konden er eenvoudig doorheen waden. Let op de kleuren van de vegetatie.
Ze sjokken voort.
Waterbuffels met een passagier.
Op het dak van de Jahaz Mahal. Je kunt je heel goed voorstellen dat het hier goed toeven was.
Kleurrijk India.
Aan twee kanten waterpartijen.
Wassen of vissen?
Waterbuffels, altijd een lust voor het oog.
Jahaz Mahal.
Heel sierlijke watervoorzieningen met veel krullen.
De ingewikkelde waterpartijen en baden van boven af gezien.
Jahaz Mahal.
De zon was heel fel en dus zijn de schaduwen donker.
De ruimtes van de benedenverdieping zijn groot, hoog en koel.
Waterpartij.
Hiermee laten we de Jahaz Mahal achter ons
en gaan we de rest van het Mandu Fort bekijken.
Daarover meer in de volgende blogpost over Mandu.
Het lettertype in de titel van 22 december 2012 is van Ricardo Marcin en Erica Jung en heet Nanquim.
India 2012 – 2013: Mandu een verborgen parel in India
Deel 37.
Vrijdag 21 december
– rustdag –
Hoe ik aan die omschrijving kom weet ik niet meer.
We zaten lang in de auto en het laatste deel was de weg erg slecht.
Een fort onderweg, langs de kant van de weg op een heuvel.
Onderweg zag ik een bord boven de weg
die ik erg leuk vond:
Safety on the road
is ‘Save Tea’ at home.
In een vertaling valt de essentie en de woordspeling weg.
Dit is de rivier Narmada, een van de 7 heilige rivieren in India. De komende dagen/plaatsen komen we die steeds tegen.
De route vandaag duurde eigenlijk de hele dag.
We vertrokken rond 09:00 uur en waren om 16:30 uur in Mandu.
Onderweg onder andere een ongeluk gezien.
Een personenauto was bijna frontaal op een vrachtwagen geklapt.
Dat zag er niet goed uit.
Het meer en de steiger daarin, achter het hotel.
Het hotel vanaf dezelfde steiger.
Het hotel bestaat uit een aantal huisjes met of zonder airco
en een aantal tenten.
De huisjes met airco kosten omgerekend ongeveerd 45 euro per nacht.
Soms zijn de tempels fantastisch uitgevoerd met heel complexe schilderingen en beelden; wereldkunst. Soms is het heel eenvoudig.
We hebben er veel gezien maar voor westerlingen blijft het altijd erg leuk.
Mandu ligt boven op een heuvelrug.
De weg er naar toe (de laatste 10 – 15 kilometer) was erg slecht.
Soms was er helemaal geen wegdek.
Maar het was gelukkig niet te lang.
L. is na aankomst wat gaan rusten.
Ik ben het hotel gaan verkennen en kwam zo
bij een eerste monument uit, een moskee
uit de eerste helft van de 15e eeuw met uitzicht
op een aantal grafmonumenten.
Dat belooft wat!
Malik who? / Malik wie?
Wat is dat daar tussen de bomen?
Dit is de achterkant van de moskee van Malik Mughith (Malik Mughith Masjid). Ik kan alleen en Franse en Duitse Wiki-pagina over deze persoon vinden.
Gallerij die je vanaf de zijkant van het gebouw kunt zien.
Grafmonument in de directe omgeving.
Er is in de beurt ook een karavaanserai (Een karavanserai is een soort overnachtingsplek voor karavanen). Maar dat zag ik pas een dag later.
De ingang en het restant van het portaal dat voor de ingang te zien was. Dit deel wordt op internet en in reisgidsen steeds genoemd omdat het bouwmateriaal bestaat uit stukken steen van nog oudere Hindoe tempels.
Malik Mughith’s Mosque
As stated in the inscription on it’s doorway this mosque was built by Malik Mughith, father of Mahmud Khilji in AD 1452. It belongs to the first phase of Muslim architecture in Malwa when material from earlier Hindu buildings was utilised for construction the projecting porch the arched corridors and the small turrets at corners provide an impressive frontage to the building.
De moskee is gebouwd in 1452 door Malik Mughith de vader van Mahmud Khilji
Over de vader kan ik wel iets vinden op Wikipedia (al is het niet veel):
De Khalji’s of Khilji’s waren een Turks-Perzische clan van krijgslieden, die tussen de 12e en 15e eeuw met tussenpozen verschillende staten in het noorden van India regeerden.
In 1436 werd Mahmud Khilji sultan van Malwa. Zijn opvolgers heersten tot 1531 over Malwa,
Malwa is een streek in het noordwestelijk gedeelte van Centraal-India. Het ligt op een vulkanisch plateau in het westelijke gedeelte van de deelstaat Madhya Pradesh. De regio was een onafhankelijke politieke entiteit vanaf de tijd van de Arische stam van de Malava’s tot 1947, toen de Britse Malwa Agency werd opgenomen in de deelstaat Madhya Pradesh (ook wel bekend als Malwa-unie). Een klein deel van de Malwaregio ligt sinds 1947 in de deelstaat Rajasthan. Hoewel de politieke grenzen door de geschiedenis heen zijn verschoven, heeft de regio haar eigen cultuur en taal behouden.
Versiering boven de ingang van de moskee.
Dit is een tweede kijkje in de moskee. Net als vaker in India maar gedeeltelijk overdekt.
Argusvlinder 