Vrijmarkt = boeken

Voor mij is dat in ieder geval zo.
Ieder jaar ga ik op de vrijmarkt op zoek naar boeken.
Boeken zijn er over het algemeen voldoende te koop.

Voor het tweede jaar op rij kon ik een boek kopen van Hella S. Haasse.

HellaSHaasseDeWegenDerVerbeeldingRainbowPocket2010

De 6,95 was de prijs voor het nieuwe exemplaar in 2010 in de winkel. Ik heb natuurlijk minder betaald voor Hella S. Haasse ‘De wegen der verbeelding’. Een Rainbow Pocket. Ik noem het hier als eerste maar het was het laatste boek dat ik kocht. ‘Heren van de thee’ had de verkoper ook maar dat boek heb ik al.


HetJaarInWoordEnBeeldWinklerPrinsJaarboek1973EenEncyclopischVerslagVanHetJaar1972Elsevier

Dit is het tweede boek dat ik kocht: ‘Het jaar in woord en beeld’. ‘Winkler Prins jaarboek 1973’. Logisch natuurlijk dat het boek over 1972 gaat: ‘Een encyclopedisch verslag van het jaar 1972’ uitgegeven door Elsevier. Gewoon leuk om eens door te bladeren. Dat vond ik bij een deel van een encyclopedie ook altijd al.


RolfDockerMariusLemniscaat1991-2eDruk

Voor kenners is het gelijk duidelijk waarom ik dit kocht: Rolf Döcker, Marius. Een uitgave van Lemniscaat uit 1991. De 2e druk.


WP_20180427_15_12_07_ProRolfDockerMariusAfgeschrevenOpenbareBibliotheekDussenHank

Toen ik het open deed zag ik meteen dat het een afgeschreven exemplaar van de Openbare Bibliotheek Dussen/Hank is. De jonge verkoper gaf aan dat het boek maar een keer gelezen was maar hij vertelde me maar wat.


WP_20180427_15_12_26_ProRolfDockerMariusSchijnbaarToevalligeWoordenZijnGemarkeerd

Schijnbaar willekeurig zijn er op de eerste vier pagina’s, met even zoveel kleuren, woorden gemarkeerd. Soms dezelfde woorden. Onduidelijk voor me waarom nou net die woorden: ontbijt, hutje, visser, maar, wandeling, hemel, oost, west, …..


WP_20180427_15_21_06_ProMetSchoonmaakazijnEnSpiritusSchoongemaakt

Met schoonmaakazijn en spiritus heb ik de band een stuk schoner kunnen maken. Ik heb een plannetje met het boek maar dat wordt misschien de komende tijd duidelijk.


Ik ben degene met een in zwart gehuld hart

Margot Dijkgraaf

Spiegelbeeld en schaduwspel

Het oeuvre van Hella S. Haasse

 photo DSC_4164MargotDijkgraafSpiegelbeeldEnSchaduwspelHetOeuvreVanHellaSHaasse.jpg

Voor een lezer die niet heel bekend is met het werk van Hella S. Haasse
is dit boek wel een beetje veel.
Waarschijnlijk was, in bijvoorbeeld de helft van het aantal bladzijdes,
hetzelfde verhaal, net zo overtuigend, gebracht.

Mij spraken de eerste drie hoofdstukken het meest aan
(Indië en de natuur (Oeroeg en Heren van de Thee),
Ontheemding (het begin van haar carrière)
en De grote, de kleine en de persoonlijke geschiedschrijving
(de grote verrassing voor mij: de historische roman)).

Hoofdstukken 4 en 5; De vrouw en het huwelijk en Engagement,
komen soms zo geforceerd over.
Alsof je wel feministisch moet zijn om een goed boek te schrijven.

Vaak blijft voor mij onduidelijk of Margot Dijkgraaf haar gedachten laat gaan over Haasse,
of dat Haasse zelf aan het woord is via de vele ontmoetingen tussen
de schrijfster van dit boek en Hella Haasse.
Soms klinkt het alsof er sprake is van een miskenning van Haasse
en alsof dit de literaire wereld in Nederland verweten wordt.
Dat helpt volgens mij niet in de poging Haasse en haar werk
beter in beeld te krijgen.
Mogelijke visies op het werk van Haasse in kaart brengen,
de verschillende dimensies in het werk onder de aandacht brengen
en bespreken, is volgens mij effectiever.

Heren van de thee

Het is deze week Boekenweek, dus een korte ‘boekbespreking’ is op zijn plaats.
Na het overlijden van Hella Haase besloot ik haar ‘grote roman’ te lezen.
Wat me meteen opviel was dat het boek en de titel op gespannen voet leven.
De titel creerde bij mij een beeld van een soort heldhaftige avonturenroman.
Maar ‘Heren van de thee’ is een soort familieroman waar de traditionele rollen
van man en vrouw aan de orde worden gesteld.
De roman speelt in Indonesie en gaat over een oer-Nederlandse familie
met ambities. Koloniale ambities.
Handelsgeest gaan hierin samen met gedreven inzet, traditionele rollen, liefde
en geld, uiteindelijk veel geld.
Het taalgebruik van Hella Hasse is mooi.
Prachtig zijn de landschapsbeschrijvingen.
Het vertelt de geschiedenis van ons koloniaal verleden vanuit het perspectief
van de hardwerkende koloniaal. Niet vanuit een ambtenaar bijvoorbeeld.
De vorm van de roman, met name in het tweede deel is mooi.
Afwisselend lange hoofdstukken en korte briefjes, gedachten, verslagen
van gebeurtenissen.
Geen grote roman in de zin van Mulisch met complexe structuren, driedubbele bodems
en literaire verwijzingen (Hoewel Multatuli een bijrol heeft).
Maar een meeslepende roman van gewone mensen in bijzondere omstandigheden
met oer-Hollandse conventies die een gevangenis blijken te kunnen worden.