In de avond was het dan zo ver: de pottenbakkerscursus.
In een wijk van Jingdezhen waar in het verleden een keramiekfabriek
was geweest, was nu een soort van winkelcentrum/marktterrein en
schoolcomplex. In een van de ruimtes van een school werd
door studenten van een kunstacademie mensen geholpen bij
het zelf draaien van een voorwerp met klei op een draaischijf.
Ze helpen je op weg en geven advies.
Daarvoor moetje ingeschreven zijn op de cursus (wat via je
telefoon kan), dan kun je aan de slag. Eerst een voorwerp maken,
dan met glazuur je fantasie laten gaan.
Het bakken van het voorwerp ging wel even duren.
Uiteindelijk zou dat weken duren.
Mijn baksel (en dat van de kinderen) werd opgestuurd
naar Shanghai zodat mijn vriend me eerst een foto kon
sturen van het resultaat. Ik wilde het zeker hebben
en hij stuurde het op.
Nadat ik invoerrechten betaalde heb ik het ontvangen.
Heel, niets gebroken, geen schilfers er af.

Er wordt hard gewerkt in Jing de zhen.

Er werden nog druk nieuwe studenten ingeschreven.

Het werken met een draaischijf is niet zo eenvoudig als het lijkt. Dit was het resultaat na een paar pogingen. Het is niet perfect maar ik dacht: ‘afblijven’.

Op het maken van een beschildering was ik niet voorbereid. Ik had wel eens eerder met klei gewerkt maar glazuur is weer iets heel anders.

Argus in China.

Met – als je heééél goed kijkt – een Chinees landschap.

Hij staat nu in de souvenirhoek.