Omdat we niet kunnen

Naar een museum gaan kan even niet.
Dat is heel vervelend voor al die mensen die hard werken
om tentoonstellingen te maken.
Overigens geldt dat ook voor muzikanten, toneelspelers, dansers, enz.

In de NRC las ik een artikel over Collector’s Item.
Pieter en Marieke Sanders waren verzamelaars van moderne kunst.
Nu vindt er een schenking en een overdracht plaats van maar
liefst 225 werken aan de Staat der Nederlanden.
Deze bijzondere schenking wordt gevierd met de tentoonstelling
Collector’s Item, waarin de collectie
nog één keer als één geheel te zien is.
Deze collectie is namelijk uitgekozen door een vijftal Nederlandse
musea om hun verzameling aan te vullen.

Naar het Centraal Museum gaan kan nu even niet maar
de catalogus bekijken en lezen kan wel.

Een tentoonstelling en boek over verzamelaars en hun
verzameling en de bijzondere kunstwereld.
Mijn tips in willekeurige volgorde:

IMG_4406CollectorsItemMartineStigProfiles#4ProjectVertigo2017

Martine Stig, Profiles #4, Project Vertigo, 2017.


IMG_4407CollectorsItemMarcMuldersFazant2005

Marc Mulders, Fazant, 2005.


IMG_4408CollectorsItemTheirryOussouZonderTitel

Thierry Oussou, Zonder titel.


IMG_4409CollectorsItemIreneVonvkLightDancing1993

Irene Vonk, Light Dancing, 1993.


IMG_4410CollectorsItemRudiDeWintKoperenSchil1999

Rudi de Wint, Koperen Schil, 1999.


IMG_4411CollectorsItemRogerRaveeleenKarretjeOmDeHemelTeVervoeren1979

Roger Raveel, Een karretje om de hemel te vervoeren, 1979.


IMG_4412CollectorsItemMarleneDumasMaryIsTheStairwayByWhivhGodCameDownToEarth1986-1986

Marlene Dumas, Mary is the stairway by which God came down to earth, 1985 – 1986.


IMG_4413CollectorsItemJitkaHanzlovaGreenSnake

Jitka Hanzlova, Green Snake.


Wat een prachtige collectie.

De catalogus bevat een paar interessante essays over het ontstaan
en de ontwikkeling van de collectie van Pieter en Marieke Sanders.
Dat je bij het schrijven van je essay rekening houdt met
het feit dat je schrijft over de mensen die net meer dan 200
kunstwerken schenken, lijkt me duidelijk.
Maar het essay van Nadia Abdelkaui beschrijft de (correcte?) werking
van de kunstwereld. Een wel erg vreemde wereld.
Of je daar als verzamelaar met overgave aan mee wilt werken,
daar ben ik niet zo zeker van. Dat het een ‘wereldvreemde’ wereld is
had best in de tekst mogen staan.

IMG_4405CollectorsItemCentraalMuseum

De catalogus van de tentoonstelling Collector’s Item in het Centraal Museum in Utrecht naar aanleiding van de schenking van de familie Sanders aan Nederland.


Jan van Scorel: gemiste kans

Afgelopen week was er weer een uitslag van een onderzoek
met betrekking tot het openbaar vervoer te horen:
de reizigers zijn steeds meer tevreden.
Toch gaan de mensen niet uit de auto.
Ik ben afgelopen zaterdag naar Utrecht geweest.
Niet met de auto maar met het openbaar vervoer: de bus.
Van Breda kun je naar Utrecht in ruim 1 uur.
Van station naar station met de Brabantliner.


Twee dagkaarten ?


Eerlijk is eerlijk, het is niet duur. 6 Euro.
Daar kun je niet voor parkeren met je auto in Utrecht.
Alleen dat ik twee (?) dagkaarten moet kopen
om naar Utrecht en daarna weer naar Breda te gaan,
de logica ontgaat me.


Plaats voor je benen.


Nog al zo’n bevinding van het onderzoek:
je hebt zoveel ruimte voor je benen.
Ik ben gemiddeld van lengte dus daar kan het niet aan liggen
maar veel beenruimte heb ik niet gezien.
Die onderzoeken worden waarschijnlijk gehouden onder mensen
die alleen maar met de trein of bus reizen
en die nooit, maar dan ook nooit in een auto zitten.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben voor meer gebruik
van het openbaar vervoer.
Maar dan moet het wel beter zijn dan nu.
Interview de volgende keer eens automobilisten
die je gevraagd hebt met de trein of bus te reizen.
Kijk dan eens naar de uitslag.
Kun je misschien ook uitleggen waarom de bus 20 minuten te laat
in Utrecht aankwam. Op een zaterdag!
En ik had sterk de indruk dat het nog veel langer had geduurd als
de reizigers de chauffeur niet de weg hadden gewezen.


De Dom in Utrecht.


Gracht in Utrecht.


Admiraal Willem Joseph van Gendt.

Wikipedia:
Willem Joseph baron van Ghent tot Drakenburgh (Slot Gendt, 16 mei 1626 – Slag bij Solebay, 7 juni 1672) was een Nederlands admiraal uit de 17e eeuw. Zijn achternaam wordt ook gegeven als Gendt of Gent.

 




Kruisgang Domkerk.


Helaas is er van de tentoonstelling Scorels Roem geen catalogus.
Alleen een klein boekje met de teksten die je normaal tegen de muur
zou verwachten. Geen afbeeldingen.
Heel jammer.

Scorel’s Roem, geen catalogus.


Jan van Scorel, Portret van Agatha van Schoonhoven, 1529.

Meer plaatjes dan je op het internet al kunt vinden
kan ik dus helaas niet bieden.

Tentoonstellingsboekje bij:
Scorels Roem.
Hoe een Utrechtse schilder de Renaissance naar het Noorden bracht.

Scorel werd in 1528 benoemd tot kanunnik van het kapittel van Sint Marie. Hoewel het hem als geestelijke verboden was te trouwen, leefde hij samen met een vrouw. Zijn geliefde was Agatha van Schoonhoven. Zij woonden samen in een apart huis binnen het immuniteitsgebied van de kerk en kregen zes kinderen. Scorel portretteerde haar in 1529, toen hij zelf 34 was. Van Agatha zijn geen geboorte- en sterfdata bekend.

 


12 leden van het Jeruzalemsgenootschap, rond 1528.


Detail, zelfportret van Van Scorel.


Jan van Scorel, De doop van Christus in de Jordaan, circa 1530.


Jan van Scorel, Drieluik: Vinding van het Ware Kruis, 1542.

Dit schilderij hangt normaal gesproken in de Grote of
Onze Lieve Vrouwe Kerk in Breda. In de Prinsenkapel.


Jan van Scorel, Maria Magdalena, 1530.


Jan van Scorel, Portret van een man, 1529.

Het verhaal bij dit schildeij is dat de man erg serious naar de toeschouwer kijkt.
De ondertekening geeft aan dat hij in dat stadium nog lachtte.
Waarschijnlijk is dat ‘gecorrigeerd’ door de onbekende opdrachtgever zelf.


Toegangskaart Centraal Museum.