Zondag was de tentoonstelling van het eindexamenwerk van de
St Joost in Breda.
Ik heb er veel leuke dingen gezien.
Een daarvan was het werk van Gijs Scholten.
Overzicht van bezoekers en werk van Gijs Scholten.
Bij de verschillende tekeningen zag je een paar keer basisvormen terugkomen die in het totaalplaatje uit het oog verloren raakten. Hier waren dat doodles.
Hier groepjes streepjes. Bijna DNA.
Detail van de mond.
Dit werk van Gijs Scholten was veel donkerder.
Een tijd terug heb ik van een stoel een naaibankje
gemaakt en dat heb ik nu voor het eerst in gebruik.
Mijn ouders hadden een aantal exemplaren van De Nieuwe Mark.
Dit is een uitgave van de gemeente Breda bij het
bouwproject in het centrum van de stad waarbij
De Nieuwe Haven centraal stond.
Het eerste nummer verscheen in juni 2004.
Ik heb nu de nummers 1, 2, 5, 6, 7, 8, 9,
10, 12 en 14.
Nummer 14 is van maart 2008.
Of er daarna nog nummers uitgebracht zijn weet ik niet.
Het plan is om de 9 nummers vast te naaien op draden.
Het kan ook op stroken textiel,
maar ik wil eens proberen of dat op draad kan.
Daarbij wil ik uitgaan van de gasten van de nietjes
die ik er vanochtend uit gehaald heb.
Maar gisteren had ik al gezien dat er een paar
nummers zijn die op een afwijkende plaats geniet zijn.
Maakt niet uit ik moet toch nog het middelste gat
en de twee gaten aan het uiteinde prikken.
De nummers van De Nieuwe Mark staan vol met enthousiaste verhalen
van vooral optimistische ondernemers.
Sommige van die optimisten zijn inmiddels van het haventoneel
verdwenen. Zoals een van de uitbaters van ‘M’ en ‘Hook aan de haven’.
Een crises later mag je hopen dat er iets meer
realisme aanwezig is bij de Bredase ondernemers.
Maar het project is heel positief voor Breda.
Soms mooie nieuwe gebouwen, nieuwe woonmogelijkheden,
en een rivier die weer iets van zijn plaats terug heeft.
Toch is nog niet alles gelukt.
Opvallend is het optimisme rond de Tolbrug.
De medewerkers van de Woningstichting Geertruidenberg (een
middelgroot dynamisch wooncooperatie en noemt zich
partner in verhuur, beheer en ontwikkeling)
zingen denk ik nu ook een toontje lager als het gaat om
het complex in de Nieuwstraat dat vandaag (weer)
in de steigers straat.
Dus geen huurappartementen met kunstcafe of
een glazen wand in de kapel met uitzicht op het water.
Daar tegenover staan interessante artikelen over een aantal
van de prachtige panden aan de haven en de directe omgeving.
Veel foto’s van oud Breda en natuurlijk van de voortgang
van de aanleg van de haven.
De uitgave beslaat minstens 4 jaar en dat
brengt weer in herinnering dat het voor veel winkeliers
moeilijke jaren waren met veel overlast.
De nieuwe mogelijkheden om met boten te gaan varen
vanuit en naar het centrum van Breda zijn inmiddels
een realiteit.
Vandaag zijn er veel bedrijven in Breda die zich
richten op varen, rondleidingen, vrijgezellen-feesten enz.
Leuk is ook het nummer met foto’s van de opening.
Een heel feest.
Ik heb al even snel gekeken en ik heb daar toen ook foto’s gemaakt.
Die zijn ook op mijn blog te zien geweest.
Bijvoorbeeld hier: Water terug in de stad
Ik heb een mal gemaakt met gaatjes op de plaats
van de draden.
Dus straks eerst nog even alle nummers prikken
en dan kan het inbinden beginnen.
Vorige week zondag ben ik op de fiets naar het
Nederlands Drukkerij Museum in Etten-Leur geweest.
Pas heel kort voor de zondag kwam ik erachter dat dit museum bestaat.
Het is er al bijna 40 jaar!
Omdat ik toen nog druk bezig was met de Amsterdamse Krulletter
besloot in onderweg foto’s te maken van grafische uitingen.
Die foto’s zitten tussen de foto’s van het museum door.
Het eerste wat ik zag toen ik de grote ruimte met de verschillende drukpersen binnenliep, was deze kast. Dit is kast 13 die het museum heeft overgenomen van een drukkeij. Ze bevatten Chinese karakters. Voor de 12.000 Chinese karakters zijn er dus ten minste 13 van dergelijke kasten nodig om alle karakters in op te slaan.
Er waren die zondagmiddag, vanwege het mooie weer waarschijnlijk,
niet veel bezoekers. Dus had ik geruime tijd beide medewerkers
van het museum ter beschikking voor de rondleiding.
Heel interessant en leuk.
Een linotype zetmachine. In plaats van met de hand, letter voor letter een zin samen te stellen, kon met dat met deze zetmachine veel sneller. Door het toetsenbord te gebruiken werden de matrijzen op volgorde gelegd. Inclusief spaties etc. Vervolgens werd daar, als de zin gereed was, vloeibaar lood tegenaan gespoten. Zo gauw dat een beetje afkoelt is de zin hard genoeg om uit de machine te nemen.
Intertype regelzetmachine met links op de foto de loodeenheid. Daar wordt het lood constant op zo’n 270 graden gehouden.
Het toetsenbord van de Linotype zetmachine. Geen qwerty of azerty.
Intertype regelzetmachine.
Degelpers. Gemaakt in 1920 in Brussel. Het mooie is dat alle persen nog werken!
Een complete handdrukkerij.
Hier de zethaak. Hierin werden alle letters geplaatst door de handzetter.
De te drukken tekst in lood. Ingebonden.
Hier zie je de te drukken tekst in de drukpers.
Een overzicht van de grote zaal met al de drukpersen.
De Chinese karakters laten me niet los.
De bovenverdieping wordt gebruikt voor tentoonstellingen.
Binnenkort begint er een nieuwe tentoonstelling dus
was de ruimte nu nog leeg.
Maar er zit ook een boekbindatelier en nog een paar
speciale hoekjes. Bijvoorbeeld over het vergulden.
Je ziet er bijvoorbeeld ook, aan de hand van een pagina van De Stem, de verschillende stadia die bedrijven zijn doorlopen van het werken met lood naar nieuwe druktechnieken.
De vrijwilligers van het museum hebben vaak
zelf in het drukkersvak gewerkt.
Sommige hebben bij De Stem gewerkt, andere bij het Brabants Nieuwsblad
of bij kleinere en/of industriele drukkerijen.
Dat merk je goed tijdens de rondleiding.
De mensen weten waar ze over praten en hebben veel leuke aneKdotes.
In het boekbindatelier lag een boek met een speciale binding: springrug. Het voordeel van deze rug is dat het boek op iedere pagina volledig vlak gelegd kan worden. Dat is wel handig bij bijvoorbeeld een kasboek.
Dit is een voorbeeld van een voorpagina van De Stem. Helemaal met loden letters gezet.
Het Nederlands Drukkerij Museum is ondergebracht in een voormalige boerderij. De wijk om de boerderij is helemaal ‘nieuw’.
Tijdens de rondleiding werden er twee afdrukken gemaakt.
De eerste is aan het begin van deze blog te zien.
De tweede is een prent van een 17e eeuwse drukkerswerkplaats.
Het museum maakt zelf af en toe boekjes.
Een paar heb ik er gekocht en daar kom ik vast nog eens op terug.
Gisteravond, ondanks het warme weer toch bezig geweest
met mijn ABCDarium: de letter C.
Eerst de letters uitgeprobeerd.
Ik liep al een paar weken rond met het idee van een bloem (vakantie).
Dat bleek heel redelijk te werken.
Is het 1 bloem, een plant met bloemen of een bos bloemen?
Een bloempje. Zo een van Tante Terry en Nonkel Bob (Klein, klein Kleutertje).
Er is nog een bloem in aanbouw. De letters werken goed met het papier dat weinig inkt opneemt waardoor al snel plekken ontstaan zonder inkt en onduidelijke afdrukken een soort silhouet vormen.
Argusvlinder 