Maandelijks archief: november 2009

Oeroeg

Posted on by




Oeroeg, Hella S. Haasse.




Ook dit jaar leest de argusvlinder weer mee met een groot aantal
andere Nederlanders in het kader van Nederland Leest.
Vorig jaar was er het boek van Harry Mulisch.
Dit jaar van Hella S. Haasse: Oeroeg.

Wat zo heel bijzonder is, is dat dit boek een van de vele boeken
over ‘Indixc3xab’ is die de afgelopen honderd jaar in Nederland
verschenen zijn en nog steeds verschijnen.

Wij zijn
= er verzot op;
= er verslaafd aan;
= er verliefd op;
= er afhankelijk van;
= nog steeds aan het navelstaren;
= nog steeds aan het dromen over die goede oude tijd;
= nog steeds niet uitgepraat over onze fouten;
= nog steeds niet los van Tempo Doeloe;
= …..

Ik vermoed dat er in Indonesixc3xab niet zoveel boeken verschijnen
over ‘die goede oude tijd’ toen die Hollanders er de dienst uit maakten.
Maar in dit geval gaat het om een goed Nederlands boek.
Oeroeg is goed, niet brilliant.
Het taalgebruik is wat ouderwets maar heel beeldend.
Met weinig woorden kan Hella S. Haasse een prachtig beeld schetsen.
De tekst in de pijl hierboven is er een voorbeeld van.
De komende tijd kun je hier nog een paar blogjes vinden
over dit mooie boek.




Oeroeg, Hella S. Haasse.




Wikipedia:
Eigenlijk is Tempo Doeloe
de tijd die men niet heeft meegemaakt,
maar waarmee de relatie nog niet verbroken is.

Theebloem

Posted on by

Ik heb het altijd al een keer willen kopen.
Gisteren zag ik theebloemen op het internet
en heb er gelijk een besteld.
Vandaag al binnen!

Hoe de thee zal smaken weet ik nog niet.
Dat ga ik zaterdag of zondagaanstaande eens uitvinden.

Wat ik gekocht heb heet ‘Grandma’.
Het is groene thee met jasmijn en chrysant.
Afkomstig uit Tai Lao Shan, Fujian, China.




Dit zat in de brievenbus.





Uitgepakt.





Iedere theebloem individueel verpakt.





Samen in een leuk zakje.





Met gebruikshandleiding.



Kreta 2009: 20 september, de laatste dag

Posted on by

De laatste dag op Kreta.
We hebben de huur van het appartement verlengd
tot het eind van de middag.
Dan kunnen we deze hele dag nog naar het strand.
Het weer was een beetje vreemd.
De temperatuur was prima.
De zon scheen eerst voluit, daarna was er bewolking.
Het heeft zelfs geonweerd terwijl op het strand lagen.
We hebben aan het strand een lekkere salade gegeten als lunch.
Ik ben in het dorp nog op zoek geweest naar een boek
over Knossos zoals ik dat eerder gezien had in Festos.
Tevergeefs.




Het leek wel eb.





In de verte het Venetiaans fort van Rethymnon.





Huur voor de standstoelen.





Hoge golven op het strand.





Olijfzeep, speciaal gekocht omdat je daarmee kwasten goed kunt schoonmaken zonder milieuschade (?).





En die zeep zat in dit mooie papieren zakje.





De vakantie begon met het schilderij links in het appartement, rechts hing nog een reproductie. Kunst of niet ik vind het in ieder geval niet mooi.





Ik had aangegeven dat deze vakantie in het teken zou staan van het boek: De geschiedenis van de schoonheid door Umberto Eco. En dat heeft deze vakantie ook gedaan. Hierboven een blad uit mijn dagboekje met aantekeningen over Boxc3xabthius. Maar in mijn weblogs ben ik er niet toe gekomen mijn aantekeningen om te zetten in tekst. Dat gaat nog volgen. Het boek is nog niet uit.





Links en rechts tegen de muur hingen de reproducties in Platanes.





Maar het werd weer tijd om naar huis te gaan……





…..en de auto op te halen




Nu eerst een kop thee

Posted on by

Vanochtend heb ik eerst eens een kop thee gezet
met de nieuwe Honey Chrysanthemum Drink.
Ik denk dat het niet echt thee is.
Maar het heeft zeker de bloemige smaak die ik me herinner uit China.
Nu ben in inmiddels begonnen aan een glas Jasmijn thee.




Het theeglas staat klaar, het ‘theezakje’ is al open.





250 ml heet water erbij en klaar.




Knossos

Posted on by

De ochtend van 19 september brachten we door in Heraklion.
We vonden er de ‘tijdelijke’ tentoonstelling van
het Heraklion Archeologisch Museum.
Daarover was al eerder op mijn web log iets te lezen.
In de middag was het de beurt aan Knossos.
De legendarische archeologische site op Kreta.




Kaas voor het ontbijt en de lunch.


In de ochtend hebben we eerst brood en kaas gekocht
in Rethymnon. Dat hebben we vervolgens
ergens bij de ingang van Knossos opgegeten.




Eerst een kaartje kopen.





Kouloures.


Centraal in de bezoeken aan de Minoische archeologische vindplaatsen
staan eigenlijk twee dingen (los van het feit dat ze erg mooi zijn):
= wat is eigenlijk de functie geweest van je ziet;
= hoe ga je om met conservering, restauratie of reconstructie.
In eerdere logs is over beide onderwerpen al het een en ander gezegd.

De archeologische sites die ik gezien heb op Kreta (en eigenlijk geldt
dit voor een groot deel van dergelijke sites, wereldwijd),
zijn een soort driedimensionale puzzels.
Er is niet veel te zien voor een leek en wat je ziet moet je combineren
met vondsten die zich ergens anders in musea bevinden.
Dan zie je vaak restanten uit verschillende tijden door elkaar
en in Kreta dan ook nog eens in een heuvelachtig landschap.
Kortom: moeilijk.
Een reconstructie kan dus heel veel bijdragen tot een beter begrip
van leken (99 % van de bezoekers van dergelijke sites).
Maar als een reconstructie betekent dat het later, bij wijzigende inzichten,
niet meer te wijzigen is zonder de originele vondsten te beschadigen,
dan wordt een grens overschreden.
Maar dat hier grote mogelijkheden liggen voor de toeristische industrie
in landen als Egypte, Turkije, Groekenland en Italie
lijkt me voor de hand liggend.
Kijk maar eens wat een succes Las Vegas is.
De kunst is natuurlijk om de juiste balans te vinden tussen
vermaak en bewustwording/kennisoverdracht.




Kouloures
Drie grote putten, afgewerkt met gelijkmatig gemetselde stenen muren,
die bekend staan onder de naam Kouloures,
zijn gebouwd bij het Westelijke hof (West Court)
tijdens de Oude Paleisperiode (1900 xe2x80x93 1700 voor Christus).
De werkmensen die de opgravingen uitvoerden
gaven deze putten hun naam en Arthur Evans nam die over.
De functie van de cirkelvormige putten is onbekend.
Ze zijn gexc3xafnterpreteerd als plaatsen voor het verzamelen van afval.
Afval van het paleis of afval van de offerandes.
Er zijn ook mensen die denken dat het opslagruimtes zijn
voor bijvoorbeeld de opslag van graan.
In twee van de Kouloures hier in Knossos zijn restanten te zien
van huizen uit de Voor-Paleisperiode (1700 xe2x80x93 1450 voor Christus).
Daarna zijn de Kouloures overdekt en werden ze niet meer gebruikt.




Eerste zicht op de site met op de voorgrond ‘de sacrale of processie weg’. Dit is een verhoogd pad dat over het plein op de voorgrond loopt. Dit werd gebruikt tijdens rituelen.





Reconstructies door Evans.





In de reconstructie zijn ook kopiexc3xabn van fresco’s aangebracht.





Hier betreft het de fresco met de naam ‘Cup bearer fresco’ (Vaasdrager).






Korte vertaling/samenvatting:

De Zuid Propylaeum.
Zoals we vandaag de dag dit gebouw kunnen zien
is het het resultaat van de restauraties van Evans,
die hier een kopie van de fresco The Cup Bearer aanbracht.




Grote opslagvazen die ‘pithoi’ worden genoemd.





Westelijke magazijnen.



Kassellas.


Korte vertaling/samenvatting:
Westelijke magazijnen
Als je op deze plaats naar beneden kijkt,
kun je het begin zien van de gang die acht lange en
smalle opslagruimtes met elkaar verbindt.
De totale oppervlakte hiervan is 1300 vierkante meter.
In de vloer van zowel de gang als de opslagruimtes
zijn driexc3xabnnegentig rechthoekige uitsparingen.
De zogenaamde xe2x80x98kassellasxe2x80x99
(ik kan dit woord, behalve als familienaam,
nergens op het internet vinden!).
Uit onderzoek lijkt het alsof deze plaatsen bedoeld waren
om duur gereedschap en vazen veilig te bewaren.
In de gang zijn ook grotere uitsparingen (van binnen afgewerkt)
die lijken te dienen om vloeistoffen op te slaan.
De pithoi (grote opslagvazen) zijn een bewijs
van de rijkdom van het paleis.
Er zijn restanten van 150 pithoi gevonden.
Er was ruimte voor 400.
De inhoud van de vazen is onbekend
maar ze kunnen gediend hebben voor de opslag van olie,
wijn, peulvruchten, enz.
Op verschillende punten in de magazijnen zijn kleitabletten gevonden
met Linear B-schrift met informatie van een economisch karakter.
Een groot aantal oudere zegels en kleitabletten werden ontdekt
met het hieroglievenschrift van Kreta.











Reconstructie van Evans, onderdeel van de westelijke vleugel.







Korte vertaling/samenvatting:

Westelijke vleugel
Rechts leiden trappen van het centrale hof (Central Court)
naar de bovenste niveau van de Westelijke Vleugel.
Dit deel is bijna geheel door Evans gereconstrueerd.
Links van de trappen is het gebied dat door Evans
als kapel werd gexc3xafdentificeerd.
Evans noemde dit de xe2x80x98Tripartite Shrinexe2x80x99.
De gevel had kolommen en was verdeeld in driexc3xabn.
Het centrale deel was het hoogste.
Er
is een afbeelding van een vergelijkbare kapel
op een muurschildering die nu te zien is
in het Archeologisch Museum in Heraklion.
In de kapel werden kleitabletten gevonden met daarop
tekst in het Linear B-schrift en afdrukken van kleizegels
die wellicht verband houden met het archief van de kapel.
De ruimte achter de kapel zou verbonden zijn geweest
met de heiligdommen van het paleis.
Acheraan zijn twee donkere ruimtes met pilaren
die als Pilaarcryptes (Pillar Crypts) bekend staan.
De verlagingen in de vloer geven aan
dat deze ruimtes werden gebruikt voor offergaven.
In een andere ruimte zijn twee grote, verzonken,
rechthoekige opslagplaatsen aangetroffen.
Ze waren gevuld met vazen van klei en waardevolle voorwerpen.
Een ervan was het beeldje van de xe2x80x98Slangengodinxe2x80x99 (Snake Goddess).
Er wordt vanuit gegaan dat de opslagplaatsen bij de tempel behoren.


































Verboden voor bezoekers.





Met dolfijnachtigen.



Detail.







Korte vertaling/samenvatting:

De magazijnen voor de grote pithoi en het oostelijk bastion.
De grote pithoi die je voor je ziet werden gevonden op de plaats
die door Evans xe2x80x98De magazijnen voor de grote pithoixe2x80x99 werd genoemd.
Deze magazijnen zijn een van de oudere delen van het paleis.
De pithoi zijn groter dan andere vazen.
Bovendien hebben ze meer handvaten en zijn ze rijkelijk versierd
met koorden en schijven.
De trappen rechts zijn door Evans gereconstrueerd,
ze leiden naar de lager gelegen Oost ingang van het paleis.
Deze ingang is een robuuste constructie
en geeft de indruk als van een bastion.
Vanaf dit punt kan men eenvoudig de Koninklijke Villa bereiken (Royal Villa)
die buiten de archeologische hoofdsite ligt.
Deze villa is een belangrijk gebouw uit de paleisperiode.


Manshoge pithoi.











Nog een reconstructie, maar hierover dadelijk meer. Westelijk bastion.





De troonzaal.







Korte vertaling/samenvatting:

Noordelijk zuiveringsbassin (North lustral basin).
Deze ruimte lijkt op een reservoir.
De vloer is lager dan de omringende gebieden
en je komt er via een paar treden.
Het bassin is omgeven door pilaren en was afgewerkt met platen
om het een luxueuze indruk te geven.
Wat we nu zien in Knossos is een reconstructie van Evans.
Vergelijkbare gebouwen zijn gevonden in andere delen
van het paleis van Knossos en andere paleizen
en in Minoische gebouwen uit de periode 1700 xe2x80x93 1450 voor Christus.
Waarvoor deze ruimtes werden gebruikt is niet bekend.
Het lijkt erop alsof de ruimte niet gevuld werd met water.
Er is geen afvoer aanwezig.
Evans dacht dat de ruimte gebruikt werd in zuiveringsceremonies
en noemt deze ruimte dan ook xe2x80x98zuiveringsbassinxe2x80x99 (Lustral basin).
Evans was er van overtuigd dat het paleis
ook een sacrale functie had
en dat daarom deze ruimtes gebruikt werden door bezoekers
om zich te xe2x80x98zuiverenxe2x80x99 alvorens binnen te gaan via de Noordelijke ingang.


Zuiveringsbassin (North lustral basin).





Een van de pleinen of plaatsen bij het ‘Customs house’ of douanegebouw waar de koninklijke weg begint.





De koningklijke weg.












Korte vertaling/samenvatting:

Noordelijke ingang, Noordelijke pilarenzaal (North entrance, North pillar hall).
Het centrale plein werd verbonden door een openluchtpassage
met de Noordelijke ingang van het paleis.
De passage is geplaveid en loopt wat steil naar beneden naar de ingang.
De passage is smal en links en rechts zijn rijen met pilaren.
De gebouwen hier staan bekend als de bastions.
Het Bastion aan de westkant is door Evans gereconstrueerd.
Hij plaatste hier ook een kopie van het relixc3xabf van de Stier.
De muurschildering kan een onderdeel van een jachtscene zijn geweest.
De passage eindigt in een grote hal/zaal met vierkante pilaren en twee kolommen.
De pilaren en kolommen droegen waarschijnlijk een grote zaal
op de eerste verdieping.
Evans beredeneerde dat we hier kunnen spreken van het xe2x80x98douanehuisxe2x80x99
(Customs House) vanwege de ligging en het uitzicht naar de zee.




Westelijk bastion.



Westelijk bastion.



De kopie van het
fresco met de stier.





Reconstructie van een magazijn.





Het was moeilijk foto’s te maken zonder hordes van toeristen. Alleen helemaal aan de buitenkant kon dat zoals hier.




Chinese thee

Posted on by

Mijn Chinese collega drinkt veel warm water tijdens het werk.
Nederlanders pakken eerder naar koffie of thee.
In China heb ik zelf ook heel wat thee gedronken.
Ook tijdens de maaltijd.
Ik dacht dat kan ook in Nederland.
Dus voor thuis en op mijn werk heb ik even wat Chinese thee gehaald.
Natuurlijk is dat ook op de Argusvlinder te zien.




Drie verschillende soorten: groene thee, jasmijn thee en thee met bloemen.





Hier de verschillende theezakjes.




Kunstvaria

Posted on by

Armando Marino, The raft, 2003.

Kunst uit Cuba: het vlot.

Boat with Daoist immortals, late 1700 – early 1800, China, bamboo.

Boat with Daoist immortals, detail.

Daoisme en Taoisme zijn twee verschillende Westerse spellingsvormen
van het Chinese woord ‘Dao’ way, path” (weg, pad).
Volgens Wikipedia (vrij vertaald vanuit de Engeltalige site):

Taoisme (of Daoisme) is een verzamelnaam voor een verzameling
aan elkaar verwante filosofische en religieuze tradities en concepten
die oost Azie de afgelopen twee milleniums hebben beinvloed.
De ‘onsterfelijke Daoisten’ zijn de ‘patroonheiligen’ van de religie.

Het voorwerp dat hierboven is afgebeeld is gemaakt uit bamboe.

Boris Dmitrievich Grigiriev, Faces of Russia, early 1920s.

Schilderij uit begin 1920.
Misschien een beetje stereotype maar ik vind het mooi.

Cindy Sherman, Untitled film still #21, 1978.

Ook al wordt het een filmbeeldje genoemd gaat het om een foto.
Bij Cindy Sherman betekent dat ze zelf op de foto staat.
De pose, kleding, kleur en plaats zijn prachtig.
Het zou zo een filmbeeld uit een oude film van Orson Wells kunnen zijn.

Fernand Leger, La partie de campagne, 1951.

Helaas is de afbeelding van dit doek dat te koop is
by Christie’s niet goed.
Maar toch de moeite waard om hier te laten zien.

Frank Stella, Damascus gate III, 1970.

Giovanni Giacometti, Il pane, Das Brot, 1908.

Ik ben weg van het werk van Alberto Giacometti.
Hier een werk van zijn vader.
De Giacometti’s zijn Zwitserse kunstenaars.
Alberto behoort op dit moment tot de top.
Zeker bij de veilinghuizen.

Jean Arp, The woman of Delos, 1959.

M. C. Escher, Rippled surface, 1950.

Ik ben niet echt een grote fan van Escher.
Zijn werk is heel doordacht maar wordt vaak saai
doordat het te doordacht is.
In dit werk is dat helemaal niet het geval.
Dit is zeer geslaagd.
Rimpelend oppervlak.

Male divinity, Vietnam, 7th century.

Mannelijke godheid afkomstig uit Vietnam.
Dit beeld is gemaakt in de 7e eeuw na Christus en het bevindt
zich nu in het National Museum of Cham Sculpture.

Richard Serra, Open ended, 2007-2008.

Rutjer Ruhle, La trame de San Romano, 1991 – 1993.

Als de titel ‘La trame de San Romano’ Italiaans is (?)
dan betekent het ‘de inslagen van San Romano’.
Bij het stadje San Romano is er een veldslag geweest
waarvan drie grote schilderijen zijn gemaakt,
Wellicht waren die de inspiratiebron voor dit werk.

Vandaag een serie van kapitalen
(hoofdletters in oude, handgeschreven boeken) en
een bladvullende tekening uit een Ethiopisch handschrift.

Master of the Brussels Initials, Christ in majesty, Italian, 1389 – 1404.

Initial A, A man lifting his soul to God, MS34, Fol7.
Hoofdletter ‘A’, de afbeelding stelt een man voor,
die zijn ziel opheft naar God terwijl de duivel toekijkt.

Unknown Inhabited initial Q, Italian, 1153.

De maker is onbekend.
MS LUDWIG IX, FOL 295.
Detail of peacock.
Bij de letter Q die volledig gevuld is met versieringen zit een pauw.
Zijn staart hangt helemaal uit het vlak van de letter.

Unknown, Initial C, A priest celebrating mass, Spanish, 1290 – 1310.

De maker is onbekend.
Soms taat er een heel verhaal is de letter.
Hier draagt een priester de mis op in de hoofdletter C.
MS LUDWIG XIV 6, FOL 9.

Unknown, The virgin and child with the archangels Michael and Gabriel, Ethiopia, 1504 – 1505.

Ook hiervan is de maker onbekend.
Het stelt de Maagd Maria voor met haar kind
en de aartsengelen Michael en Gabriel.

 

Alleen voor mensen met dezelfde tick als wij

Posted on by

Om de redenering die aan de basisi ligt van de volgende foto’s/afbeeldingen
normaal te vinden en direct te begrijpen,
moet je wel over dezelfde tick beschikken als wij.
Maar reguliere bezoekers van deze blog begrijpen het misschien
of kunnen er begrip voor opbrengen,
Het is niet gevaarlijk moet je maar denken.

Onze fruitschaal, zomaar, afgelopen week.

De vlag van India.

Arthur Evans

Posted on by

De opgraver van Knossos is niet geheel onomstreden.
Daarom is niet alleen Knossos interessant als vindplaats
maar is ook de opgravingsgeschiedenis nog interessanter dan normaal.
In de universiteit van Heidelberg (Ruprecht-Karls-Universitxc3xa4t Heidelberg)
heeft men zijn studie die hij schreef naar aanleiding van de opgravingen
ingescand en beschikbaar gesteld via het internet.
De werken dateren uit de jaren 1920 – 1936.
Twee delen daarvan heb ik doorgebladerd en het geeft een
goed beeld van archeologie in het begin van de vorige eeuw.
Een eeuw met weinig moderne media en dus werden
tekenaars ingezet om te tonen wat de opgravingen hebben opgeleverd.
Werden andere opgravingen geraadpleegd via boeken en tekeningen.
De tekenaars waren ook de mensen die reconstructies ter plaatse uitvoerden.
Het is nog de tijd voor het internet, film en televisie.
Daarom zijn de schriftelijke studies zoals deze zo belangrijk
om te begrijpen waarom Evans tot de conclusies kwam
waarmee je nu nog in Knossos wordt geconfronteerd.
Van de boekdelen die ik doorgenomen heb hier
een paar plaatjes:

A. Evans, The Palace Of Minos, Volume IV, Part II.

Ook deel I van volume IV heb ik doorgenomen.
Het leuke is dat sommige van de afbeeldingen
een ondersteuning zijn voor een aantal foto’s
die in andere logs van mij te zien zijn.

Overigens geeft deze literatuur wel aan
op hoeveel verschillende gebieden Evans kennis had,
vondsten deed en interpretaties opstelden.

Een van de problemen met de bevindingen van Evans is
dat zijn conclusies vaak op erg weinig bewijs zijn gebaseerd.
Misschien is het volgende niet het beste voorbeeld
maar het geeft wel aan hoe voorzichtig je moet zijn
met de interpretatie van wat Evans heeft geconcludeerd.

Een belangrijk fresco is het zogenaamde ‘Campstool fresco’.
Misschien wat oneerbiedig in mijn vertaling Het kampeerstoel fresco.

Knossos: het kampeerstoel fresco/campstool fresco.

Wat haar, een oog, een beker en een stoeltje.
Dat is het wel.
Althans dat is mijn indruk als ik de fresco in detail bekijk.
Maar als je de restauratie van Evans en zijn mensen ziet
krijg je een heel ander idee.

Knossos: de kampeerstoel fresco/campstool fresco.

Nog wat kampeerstoelfragmenten en tekeningen.

De theorie van Evans is dat dit fresco bestond uit twee lagen.
De eerste twee foto’s vormen de onderste laag.
Van de bovenste laag zijn een paar fragmenten bekend
maar hiermee is geen reconstructie gemaakt zover ik weet.
Ik heb geen probleem met een reconstructie
maar wel als in de reconstructie stukken van het originele materiaal
wordt verwerkt zonder dat de reconstructie omkeerbaar is.

Horns of consecration.

Deze foto toont de ambitieuze reconstructies van Evans
in de sfeer van gebouwen.
Ook zijn de sacrale stierhorens te zien die in een geabstraheerde vorm
vaker te zien zijn in de Minoische beschaving.

Nog een tekening van een fresco: La Parisienne.

De troonzaal, vandaag mag je deze ruimte niet meer betreden.

Schets voor de reconstructie.

Reconstructie van de muren in de troonzaal.

Getekende reconstructie van de troonzaal van Knossos.

Rijen met pithoi in Knossos.

Tekening van een afdruk van de Ring van Minos (Ring of Minos).

In een andere log is een foto van deze ring te zien.
Daar staat ook bij wat hier te zien is volgens Evans.
Deze tekening verduidelijkt de foto.

Gillieron, Tekening van de muurschildering ‘De Stier’.

Vader en zoon Gillieron maken met Evans en andere
deel uit van het opgravingsteam.
Ze zijn de tekenaars die met Evans meegaan en zijn verantwoordelijk
voor veel illustraties maar ook voor de reconstructies die bijvoorbeeld
van fresco’s gemaakt werden.

Frank Sinatra

Posted on by

Ik had het wat druk deze week en het werk aan de log over Knossos
vraagt veel tijd.
Maar even tussendoor het volgende.
Gisteravond kwam ik tot de ontdekking dat ik maar een of twee cd’s
van Sinatra op mijn iPod en in iTunes had staan.
Dat heb ik even recht gezet met onder andere de volgende CD’s




Frank Sinatra.



En dat kan het best met een stukje muziek:
‘Moonlight in Vermont’
een van mijn favorieten.
Frank Sinatra met het Red Norvo Quintet
Live in Australia, West Melbourne Stadium, 1 april 1959
En dit is geen grapje!



Kreta 2009: Knossos en Arthur Evans

Posted on by

De laatste log over Kreta, meer precies Heraklion en het
Archeologisch Museum, heeft vorige week veel tijd gekost.
Daarom hak ik de log over Knossos in meerdere stukken.

Toen we met onze auto aankwamen bij Knossos
werden we van verschillende kanten gelokt naar parkeerplaatsen
waar je voor dient te betalen.
Nu waren wij in september op Kreta dus het was (schijnbaar) niet druk.
Wij kunnen dat niet beoordelen maar aan de hand van de bijna lege,
officiele en gratis parkeerplaats van de opgraving denk ik
dat we dat wel als een feit kunnen vaststellen.

Bij het binnengaan van de ingang staan eigenlijk direct
een aantal informatieborden die de toerist vertellen
wat er te zien is en hoe de geschiedenis van de site
in elkaar zit.
Hieronder vind je de Engelse tekst van die borden en de
samenvatting/vertaling die ik er bij gemaakt heb.
Dat geeft een eerste indruk van Knossos.




De borden bevatten ook afbeeldingen maar die verwijder ik, samen met de Griekse tekst zodat er zo veel mogelijk ruimte is voor de Engelse tekst.


Het paleis van Knossos.

Het paleis van Knossos is het grootste paleis op Kreta.
Het is omringd door een uitgebreide stad.
Het paleis werd gebouwd op de lage Kephala-heuvel
op een plaats waar twee rivieren samen komen.
De keuze voor de locatie en de daarop volgende groei van de bewoning
zijn verbonden met de nabijheid van de zee
en de vruchtbare grond van de regio.

De plaats werd het eerst bewoond in de Neolitische tijd
(6700 xe2x80x93 3200 voor Christus).
Al in deze vroege tijd was er sprake van een grote nederzetting.
Het eerste paleis werd gebouw rond 1900 voor Christus
(de Oude-paleisperiode).

Van de beperkte overgebleven delen kan worden opgemaakt
dat de plattegrond in grote lijnen toen al werd gevormd.
Het paleis werd rond 1700 voor Christus verwoest
en op dezelfde plaats werd het Nieuwe paleis gebouwd
(de nieuwe-paleisperiode).

Met uitzondering van latere toevoegingen werden deze ruines
door Arthur Evans opgegraven en gerestaureerd.
Het paleis bestaat uit verschillende gebouwen die gegroepeerd zijn
rond de centrale plaats of het hof (Central Court).
Op alle belangrijke punten waren ingangen.
De meest formele ingangen vinden we in het zuidwesten en noorden.
De Westvleugel omvat altaren, officixc3xable ruimtes en uitgebreide opslagplaatsen.
De Oostvleugel bevat de xe2x80x98Koninklijke appartementenxe2x80x99 en de werkplaatsen.
In het noorden en zuiden waren nog meer opslagruimtes.

In het paleis komen we een grote verscheidenheid
van architectonische elementen tegen:
verdiepingen met platte daken op verschillende niveauxe2x80x99s,
gevels met puien en gevels met hallen, versieringen door stenen horens
of verschillende kleuren, enz.
Er werden veel verschillende materialen gebruikt:
platen van groene schist voor op de vloer, houten kolommen/pilaren,
gipslaten tegen de muren en vloeren.
Veelkleurig stucwerk en muurschilderingen droegen bij
tot de versiering van de ruimtes.

Het paleis lijkt het centrum van politieke, economische
en religieuze macht te zijn geweest.
De belangrijkste opgraver, Arthur Evans, heeft de verschillende functies
van de ruimtes geprobeerd te duiden en gaf ze namen
die met de functie in overeenstemming waren.
Dit is gebaseerd op vondsten, mythologische tradities
en vergelijkingen met andere oude culturen en zijn eigen tijd.
De namen die Evans gaf worden nog steeds gebruikt:
Koninginnezaal, Bovenste verdieping, Troonzaal.
Al heeft later onderzoek andere functies
voor sommige van de ruimtes voorgesteld.

Het paleis van Knossos bleef in gebruik tot na 1450 voor Christus
toen de overige paleizen op Knossos werden verwoest.
De meeste experts geloven dat nieuwe bewoners
van het Griekse vasteland zich installeerden in het paleis.
Dit wordt ondersteund door de vondst van een archief
in het schrift dat als xe2x80x98Linear Bxe2x80x99 wordt aangeduid.
Wanneer precies het paleis zijn functie verloor is onbekend.
In ieder geval verloor het veel van zijn vroegere glorie
na 1380 voor Christus.




Wie ontdekte Knossosen wanneer? Minos Kalokairinos deed dat in 1878.


De opgravingen van het Paleis van Knossos
en haar beschermers.

De ontdekking van de Westvleugel van het Palais van Knossos
door Minos Kalokairinos in 1878 zorgde
voor heftige interesse tot 1898 toen een wet werd opgesteld
door de staat Kreta.
Deze wet zorgde voor de juiste condities
voor een systematisch onderzoek en opgraving door Arthur Evans.

De belangrijkste collegaxe2x80x99s van Evans waren:
– de archeoloog D. Mackenzie, bekend van zijn opgravingen in Melos.
Mackenzie zou het opgravingjournaal bijhouden.
– de architect Th. Fyfe van de British School of Archaeology.

Andere medewerkers waren onder meer de architecten
C. Doll, F.G. Newton and Piet de Jong,
de kunstenaars/tekenaars Gillieron (vader en zoon)
en de archeologen D.G. Hogarth, A. Wace, E.J. Forsdyke en J. Pendlebury.

Evans en zijn staf werden eerst ondergebracht
in het huis van de Turkse Bey,
dicht bij het paleis terwijl de Villa Ariadne werd gebouwd.
De Villa Ariadne werd in 1906 gebouwd naar de plannen van Doll.

Na de Tweede Wereldoorlog werden de opgravingen vervolgd
door de British School of Archaeology terwijl
aanvullend onderzoek en hoofdzakelijk grootschalige restauraties
werden uitgevoerd door de directeuren
van het Heraklion Museum: N. Platon en S. Alexiou.




Zo zien de informatieborden eruit in Knossos.





De Geschiedenis van de ontdekking en de opgravingen en restauraties.


De geschiedenis van de opgraving en restauratie
van het paleis van Knossos.

De opgravingen begonnen in 1878.
Een antiquair van Heraklion, Minos Kalokairinos,
legde toen een deel van de Westvleugel bloot.
De systematische opgravingen begonnen in maart 1900
onder leiding van Arthur Evans,
toen directeur van het Ashmolean Museum in Oxford.

Twee jaar later waren de opgravingen van het paleis bijna afgerond.
Aanvullend onderzoek werd in de jaren daarna uitgevoerd.
Dat duurde tot 1930-1931.
Na de Tweede Wereldoorlog vervolgde
de British School of Archaeology hun onderzoek
met belangrijke resultaten met betrekking tot
het paleis en de omliggende Minoxc3xafsche stad.

Al in de eerste jaren van de opgravingen werd het duidelijk
dat conservering van het paleis noodzakelijk was.
Het kwetsbare materiaal waarmee het paleis gebouwd was
bleek kwetsbaar voor de weersomstandigheden.
In de eerste fase van de restauratiepogingen in 1905
waren het Evans en zijn collegaxe2x80x99s die zich inzette
voor de bescherming van de monumenten.
Maar na 1925 probeerde Evans met gebruikmaking van beton
te komen tot een radicale reconstructie.
Beton werd op grote schaal gebruikt.
Vloeren en hele architectonische eenheden werden gereconstrueerd.
Houten balken en houten Minoxc3xafsche kolommen werden gemaakt
om
het beton te stutten en voorzien van verf.
De muurschilderingen werden gerestaureerd
en op verschillende plaatsen werden kopiexc3xabn gerealiseerd.

Evans ingrepen leidde tot verschillende reacties.
Soms was het archeologisch bewijs onvoldoende
om de reconstructies te rechtvaardigen.
In andere gevallen zijn de archeologische vondsten
niet te onderscheiden van de moderne aanvullingen.
De door Evans aangebrachte aanvullingen
zijn nauwelijks terug te draaien.

Toch geloven velen dat de ingrepen nodig waren
om de monumenten te beschermen.
Daar komt bij dat de ingrepen de aandacht trekken
van de toeristen en hen helpen de architectuur
van het paleis te waarderen.
Anderen vinden dat de reconstructies
grotendeels de ideexc3xabn van Evans en de opvattingen van zijn tijd
over esthetiek en ideologische tendensen opdringen
aan de bezoekers.

Vandaag vormen de aanpassingen van Evans op het paleis
een integraal onderdeel van het monument en zijn geschiedenis.
Na de Tweede Wereldoorlog werd het paleis
verder geconserveerd onder leiding van de directeuren
van het Heraklion Museum N. Platon en S. Alexiou.
Deze werkzaamheden beperkten zich tot het conserveren
van de oude muren en vloeren.
Op sommige plaatsen werden afdaken aangebracht.

In de jaren negentig werden grote delen
van het beton geconserveerd onder regie van
het Directoraat van de Restauratie van Antieke Monumenten.



Mastbos

Posted on by

In het bos was het vandaag druk en door de lage zon,
de paddestoelen en het vocht, was het er erg mooi.
De volgende foto’s geven daar een beeld van.









… met witte stippen.






























Stilleven met drie bladeren.















Mooi rood is niet lelijk.





Even geen gezwam!.















Als witte bloempjes.




























Suikerfabriek / CSM in de sloop

Posted on by

De sloopwerkzaamheden zijn het best te zien
vanaf de Mark of de achterkant.
Vanmiddag maakte ik de volgende reeks foto’s.




Het metaal moet er aan geloven.





Als afscheiding wordt naast de containers nu ook gebruik gemaakt van het betonijzer.





Hele bergen.










Doorkijkje van betonijzer.





Alle containers zijn afgewerkt met betonijzer. De kerstverlichting zal er straks goed in staan!?.





Het kruipt de kantoren binnen.





Het komt akelig dichtbij.





De zon scheen fel vandaag.





En maakt daarbij de sloopwerkzaamheden extra duidelijk.



Seizoensmaal: paddestoelensoep

Posted on by

In de herfst heb ik nog meer dan anders in in paddestoelen.
Vanmiddag daarom wat paddestoelen gekocht bij de groenteman
en de soep gemaakt waar ik zin in heb.
Morgen een tweede kom.




Gekocht: kastanjechampignon, portobello.





Ik heb ze gewassen. Dat is eigenlijk fout, je moet ze borstelen maar ik heb geen paddestoelenborstel (zou zoiets bestaan?).





Grof gesneden.





Even bakken.





En daarna toevoegen aan een soep. Ze zijn heerlijk!.



Kunstvaria

Posted on by

Twee kunstenaars met meer dan 1 werk in een Kunstvaria.
Dat gebeurt niet vaak.
Vandaag maken we dus extra plaats voor George Grosz en Xiao Se.
De eerste, George Grosz, vanwege zijn originele, cynische en
kritische kijk op zijn tijd (1893-1959) en wereld (Duitsland).
De tweede, Xiao Se (xe8x90xa7xe7x91x9f), vanwege de menging van Westerse en Aziatische
elementen uit het verleden en het heden.




Mooie dynamiek in deze Alberto Giacometti, Lxe2x80x99 homme qui chavire, 1951.





Andy Earl, Bow Wow Wow, 1981.


Foto van de popgroep Bow Wow Wow naar het schilderij
Petit dejeuner sur l’herbe van Eduoard Manet.
Dit schilderij is erg vaak door mensen gecopieerd.
Ook hier werkt het weer.




Dale Chihuly, Boat, Missouri botanical garden, St Louis, 2006.


Iedere keer denk je weer dat je nou toch wel alles gezien hebt
wat er te bedenken valt op een bepaald terrein.
En toch wordt je weer verrast.
Hier moderne glaskunst.
Fantastisch!


George Grosz.


George Grosz, Civil war, 1936 – 1937.



George Grosz, Laughing keeps you young, 1929 – 1946.





Georges Braque, La tasse (The cup), 1911.





Hadiye Cangxc3xb6kxc3xa7e (fotograaf van deze afbeelding), Topkapi Palace Museum.


Hendrick Goltzius, Adam and Eve, circa 1611.


Rond 1611 schilderde Herdrick Goltzius deze twee schilderijen: Adam en Eva.
Deze schilderijen zijn nu in de Verenigde Staten voor het eerst in lange tijd
weer samen te zien.




Jean de La Huerta and Antoine le Moiturier, Mourner from the tomb of Jean Sans Peur (John the fearless, Jan zonder Vrees), second duke of Burgundy, 1443 – 1457, No 45.


Vorige week zag ik in Leuven nog 10 van dergelijke beelden
van het praalgraf van Isabella van Bourbon.
In haar familie was het blijkbaar een gewoonte
om je graf met dergelijke beelden te laten versieren.
Isabella van Bourbon is de tweede vrouw van Karel de Stoute
en daarmee kleinkind van Jan Zonder Vrees door haar huwelijk.




Jenny Holzer, For Chicago, 2008.





Joaquin Sorolla Y Bastida, Otra Margarita (Another Marguerite), 1892.





John Thomson, A Manchu bride, Beijing, 1871 – 1872.


Foto van glasplaat.




Lee Bryars, The Angel, 1989.





Lewis Wickes Hine, Cotton girl worker, 1908.





Luc Tuymans, Still Life, 2002.


Iedere keer denk je weer dat je nou toch wel alles gezien hebt
wat er te bedenken valt op een bepaald terrein.
En toch wordt je weer verrast.
Hier een stilleven eenzaam in een grote ruimte.
En bijna helemaal van opzij.




Rembrandt van Rijn, The Ratkiller, 1632.



Xiao Se, xe8x90xa7xe7x91x9f.


Xiao Se, Entertainment, 2009.





Xiao Se, One afternoon in april, 2009.





Xiao Se, The quietly elapsed age, 2009.




Kreta 2009: Heraklion

Posted on by

19 September

Eerst naar Heraklion voor het Archeologisch Museum.
Is nog steeds niet open en het ziet er niet naar uit
dat dit binnenkort wel gaat gebeuren.
De tijdelijke tentoonstelling is indrukwekkend.
Aansluitend naar Knossos.




Toegangsbewijs.



Het Archeologisch Museum van Heraklion is onderwerp van deze log.
Helaas kon ik in het museum en in de winkels in de buurt
niet een Nederlandstalige catalogus vinden van het museum.
Het boek bestaat wel want ik zag het een dag eerder in Festos.
Voor de zoveelste keer schond ik de les die ik leerde
op onze eerste ‘grote vakantie’. Dat was een reis door wat we nu
Rusland en de Oekraine noemen.
Onze gids zei toen: “Je moet het kopen als het er is”.
En dat is een waarheid van een koe.
Ik zag de gids in Festos maar dacht dat ik die in Heraklion
of op het vliegveld of in het dorp waar wij verbleven,
ook wel kon kopen.
Helaas dus.




Kaas voor het ontbijt.



Het museum is al even dicht.
Op de Engelstalige Wikipedia-site staat het als volgt:

The Heraklion Archaeological Museum is one the great museums of Greece and the best in the world regarding the Minoan art as it contains the most notable and complete collection of artifacts of the Minoan civilization of Crete.



This museum has been closed for renovations since late 2006. A temporary exhibition is now open within the museum where all the main artifacts (including the Phaistos Disk, Snake Goddess, Bull-Leaping and King of the Lillies Frescoes) are displayed. The temporary exhibition includes approximately 450 items in chronological order with the explanatory plaques and context plaques.



Korte vertaling en samenvatting:
Het Archeologisch Museum van Heraklion is een van de beste museums
in Griekenland en het beste in de wereld op het gebied van Minoische kunst.
Het omvat de meest opzienbarende en complete collectie vondsten
van de Minoische beschaving op Kreta.

Het museum is gesloten vanaf eind 2006.
Een tijdelijke tentoonstelling met de belangrijkste voorwerpen
(Festos-schijf, Slangen-godin, Stier-over-fresco en ‘Koning van de lelies’-fresco).
Ongeveer 450 voorwerpen zijn te zien in chronologische volgorde
met toelichting.

Van een aantal van de voorwerpen heb ik foto’s.
Die zijn hier te zien.




Eerst koffie drinken bij de Bembo-fontein.





Koning/prins van de lelies fresco.





Vertaling/samenvatting:

De Prins van de lelies.

De beroemde, priesterachtige, Koninklijke figuur
van de Prins van de lelies.
Het embleem van Minoxc3xafsch Kreta.
Het was onderdeel van een grotere wandschildering gevonden in Knossos
bij de zuidingang van het paleis aldaar.
Het wordt gedateerd tussen 1500-1500 voor Christus.
Het is een mannelijk figuur die levensgroot is afgebeeld.
Hij draagt een lendendoek en sjerp in verschillende kleuren
terwijl hij door een wei met lelies loopt.
Van de lelies zijn maar een paar fragmenten bewaard gebleven.
Het meeste indruk maakt de diadeem die versierd is met lelies en pauwenveren.
Arthur Evans, de man die Knossos opgroef, was er van overtuigd
dat dit de vorst van Knossos zelf was.
De priester-koning, de personificatie van de religieuze en wereldse macht.




Prachtige schaal met in de schaal figuren van schapen en de herder.



Detail, herder op de rug met voor zich de schapen.





Vertaling/samenvatting:

Cirkelvormige schaal van klei,
aan de binnenkant versierd met figuurtjes van een kudde schapen en de herder.
Palaikastro (plaats op Kreta).
De late voor-paleis periode van het Oude Paleis (als u het nog begrijptxe2x80xa6)
2000 xe2x80x93 1800 voor Christus.




Nog een schaal, kijk eens goed naar de rand.





Vertaling/samenvatting:

Fruitschaal van klei voorzien van meerkleurige versiering
door spiralen, kwasten en arcering.
De rand is versierd met blaadjes van klei.




Een van de hoogtepunten.










Vertaling/samenvatting:

Handvat van een scepter in de vorm van een panter (rechts)
en een bijl (links).
Gemaakt van een gesteende dat schist genoemd wordt.
De panter en de bijl staan waarschijnlijk voor de religieuze en wereldlijke macht.
Malia, Oude-paleis periode, 1800 xe2x80x93 1700 voor Christus.




De afbeeldingen op de voorwerpen zijn soms fantastisch.








Vertaling/samenvatting:

Offervaas of rhyton.
Gemaakt van klei en versierd met zeemotieven
zoals schelpen, rotsen en zeewier.
Festos, Nieuw-paleis periode, 1500 xe2x80x93 1450 voor Christus.




Nog een beroemd stuk. Dit is een rhyton, zeg maar een kruik voor water of een andere vloeistof.



Detail.





Vertaling/samenvatting:

Offervaas in de vorm van een stierekop.
Ingelegd met schelpen, bergkristal en jaspis (edelsteensoort).
Zie neus en ogen.
Knossos, Nieuw-paleis periode, 1600 xe2x80x93 1500 voor Christus.




De Slangen-godin.





Vertaling/samenvatting:

Geglazuurd aardewerk beeld van de xe2x80x9cSlangengodinxe2x80x9d.
Deze godin of priesteres is afgebeeld met ontblote borsten
en een rijk gedecoreerde jurk.
De borsten verwijzen naar haar rol als vruchtbaarheidsgodin.
De slangen en het katachtige dier op haar hoofd wijzen
naar haar dominantie ten opzichte van de natuur.
Knossos, Nieuw-paleis periode, 1600 voor Christus.









Vertaling/samenvatting:

Offervaas van limestone in de vorm van een leeuwekop.
Ogen en neusgaten waren ingelegd met stenen die nu niet meer aanwezig zijn.
Knossos, Nieuw-paleis periode, 1600 xe2x80x93 1500 voor Christus.




De oogstvaas.



Detail.





Vertaling/samenvatting:

De Oogstvaas.
Spekstenen vaas met in relief scenexe2x80x99s van een processie
geleid door een man met een staf.
Een officixc3xable vertegenwoordiger of priester.
De afgebeelde mensen hebben oogstgereedschap bij zich
en zingen onder begeleiding van een sistrum
(een muziekinstrument uit de familie van de percussie instrumenten).
Ayia Triada (plaatsje in de buurt van Festos),
Nieuw-paleis periode 1500 xe2x80x93 1450 voor Christus.




Nog een kleine fresco.





Vertaling/samenvatting:

xe2x80x9cLa Parisiennexe2x80x9d.
De Parijse Vrouw.
Fresco van een vrouw, waarschijnlijk een priesteres
die deelneemt aan een rituele scene.
Deel van de xe2x80x9cCampstool Frescoxe2x80x9d.
Knossos, Laatste paleisperiode, 1400 – 1350 voor Christus.









Vertaling/samenvatting:

xe2x80x9cThe Dancing Ladyxe2x80x9d.
De Dansende Vrouw.
Fresco die een danseres of godin voorstelt met golvend haar.
Knossos, Laatste paleisperiode, 1400 – 1350 voor Christus.




Opmerkelijke lichaamshouding. Komt steeds weer terug.





De manier waarop die schouderpartij in elkaar gezet is
verbaasd mij steeds weer.
Ik vraag me af of dat wel correct is.

Vertaling/samenvatting:

xe2x80x98The Cup bearerxe2x80x9d
Bekerdrager. Deel van een processiefresco
met een jonge man met rijk versierde lendedoek
terwijl hij een zilveren offervaas (rhyton) draagt.
Knossos, Nieuw-paleisperiode, 1500 xe2x80x93 1450 voor Christus.




Festos-schijf.



Detail van de hieroglieven.








Vertaling/samenvatting:

Phaistos Disc.
Festosschijf.
Deze schijf gemaakt van klei heeft aan beide zijdes hixc3xabrogliefen,
symbolen die in spiraalvorm zijn georganiseerd.
De spiraal loopt van buiten naar binnen.
Tussen de symbolen kunnen menselijke vormen, ledematen,
een boot, vogels, dieren, verschillende gereedschappen
en vazen herkend worden.
Dit schrift is tot op vandaag nog niet ontcijferd.
Festos, Nieuwxe2x80x93paleisperiode, 1600 xe2x80x93 1450 voor Christus.




Nooit eerder gezien of van gehoord. Zeer verrassend.



Twee gevels in detail.


Vertaling/samenvatting:

Geglazuurde plaquettes van het zogenaamde Stadsmozaxc3xafek.
Ze beelden huizen uit met twee of drie verdiepingen
van een Minoxc3xafsche stad met deuren, ramen
en het einde van trappen op de daken.
Misschien werden ze gebruikt om ingelegd te worden
als decoratie van bijvoorbeeld houten kisten.
Knossos, Nieuw-paleisperiode, 1600 xe2x80x93 1500 voor Christus.




Prachtige motieven naar de natuur.



De hele vaas.


Kleine Pithos (een pithos is meestal een grote vaas die gebruikt wordt
voor de opslag van goederen), hier versierd met vismotieven.
Vroeg voorbeeld van figuratieve versieringen met motieven uit de natuur.




Nee geen haasje over maar stier-over. Fresco.



Detail van de acrobate die over de stier springt (in lengterichting).



Detail. Hier is goed te zien welke delen origineel zijn en welke later in het museum aangebracht zijn.



Nu een detailvoorbeeld van de randen.


Bull-leaping Fresco.
Stier-over fresco.
Het fresco toont het moment waarop een mannelijke figuur
de gevaarlijke salto maakt over de rug van de stier.
De stier werd in Knossos vereerd en dergelijke rituelen komen
op meerdere plaatsen in de wereld voor (ook vandaag nog).
Het algemeen aangenomen idee is dat de acrobaat
de stier bij de horens neemt waarna gebruik wordt gemaakt
van de beweging van de kop van de stier
om acrobatische toeren uit te halen.
In werkelijkheid zal het niet zo zijn geweest dat de acrobaat
de stier op de rug nogmaals vastpakt.
Dat lijkt op het fresco te gebeuren maar waarschijnl
ijk is dat
de artistieke vrijheid van de schilder geweest.
Knossos, Laatste paleisperiode.




Gouden ring.





Vertaling/samenvatting:

De zogenaamde xe2x80x98Ring van Minosxe2x80x99.
Gouden zegelring met een relixc3xabf versierd.
De voorstelling omvat een verschijning en twee scxc3xa8nes
met het aanbidden van een boom.
De godheid is afgebeeld zwevend in de lucht,
gezeten in een heiligdom (kapel) en staand in een boot.
Deze ring werd door A. Evans aangeduid als Koninklijk.
Hij noemde het de ring van Minos.
Waarschijnlijk in Knossos gevonden.
Late Nieuw-paleisperiode xe2x80x93 Laatste paleisperiode, 1500 xe2x80x93 1400 voor Christus.




Zijkant van een sarcofaag.






Detail van de centrale afbeelding.



De brede kant van de sarcofaag.



Detail van de restauratie.



Andere brede kant.



Detail van het offerdier.


Vertaling/samenvatting:

De Ayia Triade sarcofaag.
Deze sarcofaag werd gevonden in een rechthoekige grafkamer
van de begraafplaats van Ayia Triada, in de Mesara hoogvlakte.
Hij is gedateerd als 1300 voor Christus.
Hij is gemaakt van Poros (marmer soort?) overdekt met een dunne kalklaag.
In de kalk zijn de afbeeldingen aangebracht.
De scxc3xa8nes houden verband met de vereringen/rituelen
die gepaard gaan met de dood en het leven na de dood.
De belangrijkste scxc3xa8nes staan afgebeeld op de lange zijdes.
Ze omvatten afbeeldingen van een stieroffer
met de muzikale begeleiding door een dubbele fluit,
het brengen van offers bij een altaar omringd door heilige bomen
en het brengen van offers tussen een dubbel bijl
en onder begeleiding van een lier.
De belangrijkste scene is die waarin levende stieren
en een boot worden aangeboden aan een mannelijk figuur.
Mogelijk de dode man zelf die voor een gevel
van een een paleisgebouw staat.
Op een eind van de sarcofaag is een godin te zien
die samen met haar hulp een strijdwagen rijdt
getrokken door een griffioen.
Een fantasiedier met het lichaam van een leeuw
en de vleugels en kop van een gier.
Terwijl aan de andere kant een strijdwagen getrokken wordt
door een beest dat bestaat voor de ene helft uit een paard
en voor de andere helft uit een wilde geit.
De hele compositie verwijst naar de begrafenis
en de rituelen die het vertrek van een belangrijke, dode man begeleiden
en de religieuze overtuigingen die verbonden zijn
met de tocht van de ziel naar de volgende wereld.










Beetje onscherpe pasfoto van de stier.


Kleifiguur dat een stier voorstelt.
Festos, Na-paleisperiode, 1200 xe2x80x93 1000 voor Christus.




Vol kleur en schitterend van vorm.






De hele urn.


Meerkleurige urn (pithos) bedoeld om de beenderen
en de as van een gecremeerde te bewaren.
Knossos, vroeg archaxc3xafsche periode, vroege 7de eeuw voor Christus.














Een kleimodel van een huisaltaar met een offerscene,
mogelijk voor overleden voorouders.
Kamilari, Festos, Nieuwe-paleisperiode, 1600 voor Christus.




Mooie oren.








Vaas gebruikt bij rituelen met acht-vormige handvatten
en een gekleurde spiraalvormige versiering en afbeeldingen van helmen.
Knossos, Laatste paleisperiode, 1450 xe2x80x93 1400 voor Christus.




Vogels.



En wederom de hele vaas.


Kruik van klei met afbeeldingen van vogels en vissen.
Katsambas, Laatste paleisperiode, 1450 xe2x80x93 1400 voor Christus.









Vertaling/samenvatting:

Helm met slagtanden van beren.
Knossos, Laatste paleisperiode, 1450 xe2x80x93 1350 voor Christus.




Vazen beu, wat te denken van deze zwaarden en dolk?.





Vertaling/samenvatting:

Bronzen zwaarden met bladgoud en goudbeslag op het handvat.
De pommel (contragewicht aan het uiteinde van het handvat
van een zwaard) is van kristal of met bladgoud afgewerkt.
Knossos en Kalyvia, Festos.
Laatste paleisperiode, 1450 xe2x80x93 1350 voor Christus.







Detail.


Kleifiguren. Minoxc3xafsche goden.
De armen worden opgeheven.
Op de diadeem zijn zijn vogels en de zonneschijf te zien.
Daarnaast kan men de zogenaamde xe2x80x98Horns of consecrationxe2x80x99 zien.
Dit is een Minoisch symbool dat waarschijnlijk
van stierenhoorns is afgeleid.
Dit symbool komt voor op zegels, werd aangebracht op daken van gebouwen
om het sacrale karakter van het gebouw aan te duiden
(aldus A. Evans de ontdekker van Knossos).
Karphi, Na-paleisperiode, 1200 xe2x80x93 1100 voor Christus.







Detail.





Uil.





Vertaling/samenvatting:

Kleimodel van een uil.
Aphrati, vroeg archaxc3xafsche periode, laat 7de eeuw voor Christus.




Heel verrassend voorwerp: ronde tempel met godheid.





Vertaling/samenvatting:

Kleimodel van een cirkelvormig gebouw met binnen een vrouwelijke god.
Twee mannelijke figuren kijken vanaf het dak toe samen met een hond.
Archanes, protogeometrische B periode, 850 xe2x80x93 800 voor Christus.







Papavergod.





Kleifiguur van de zogenaamde Papavergod.
Op de diadeem zijn versierende spelden te zien in de vorm van papaverknoppen.
Gazi, Na-paleisperiode, 1200 voor Christus.









Kleifiguur dat Eros voorstelt.
Gortyn, Hellenistische periode, 2de eeuw voor Christus.



Eten van het balkon

Posted on by

Vanavond hebben we Italiaans gegeten.
En bij Italiaans eten horen tomaten.
Deze tomaten kwamen plotseling te voorschijn
in een van de bloembakken op het balkon van mijn schoonmoeder.
Eerst dachten we dat ze niet meer rijp zouden worden
maar het is toch gelukt!




De tomaten van het balkon.




Rogier van der Weyden 1400 | 1464 De Passie van de Meester

Posted on by

Rogier van der Weyden, de passie van de meester
is een schitterende tentoonstelling.
Helemaal als je bedenkt dat van alles wat er te zien is,
er slechts een handjevol werken is van Rogier van der Weyden.
Toch wordt duidelijk dat deze kunstenaar al in zijn tijd
een enorme invloed had op kunstenaars in heel Europa.
Heel veel werken op de tentoonstelling heben de aanduiding:
Rogier van der Weyden (atelier),
Wat wil zeggen dat helemaal niet zeker is of de meester
zelf meegewerkt heeft aan het werk.

Rogier van der Weyden, De lezende Maria Magdalena (detail), voor 1438.

Een opmerking bij de tentoonstelling is ten aanzien van de opstelling.
Ik had de audiotour genomen en dan ligt het voor de hand de tentoonstelling
aan de hand van de nummers van de werken te volgen.
Maar vaak moet je op zoek naar de nummers.
De volgorde was mij niet altijd meteen duidelijk.
Dat kost veel tijd en heen en weer geloop.

Zijn ‘absolute meesterwerk’, De Kruisafneming,
is op de tentoonstelling niet aanwezig.
Maar op een zeer geslaagde manier drukt het werk toch zijn stempel
op deze tentoonstelling.
Dat gebeurt onder andere door de videoinstallatie Sliding Time.

Titel van de videoinstallatie van Walter Verdin.

Rogier van der Weyden, De Kruisafneming, 1438.

Rond 1435 schilderde Rogier van der Weyden
zijn absolute meesterwerk, ‘de Kruisafneming’
voor de Leuvense Gilde van de Grote Voetboog.
Meer dan een eeuw later verwierf Maria van Hongarije,
landvoogdes van de Nederlanden, het altaarstuk.
Koning Filips II nam het vervolgens mee naar Spanje.
Daar bevindt het zich vandaag nog steeds,
in het Museo del Prado in Madrid.
Om technische redenen kan het werk niet vervoerd worden.
Daarom brengt de Belgische videokunstenaar Walter Verdin
het tot leven in ‘Sliding Time’,
een installatie die hij speciaal voor de tentoonstelling
Rogier van der Weyden 1400 | 1464 De Passie van de Meester
heeft gemaakt. De tien personages worden in een langzaam
pulserende, repetitieve beweging uit en in elkaar geschoven.
Ze keren telkens weer terug naar hun oorspronkelijke positie.
Zo wordt duidelijk dat de ‘Kruisafneming, ‘
ogenschijnlijk de weergave van een eenvoudige gebeurtenis,
in feite een samenballing is van diverse momentopnames.

Tekst op de wand bij de installatie.

De videoinstallatie hangt in een heel stemmige ruimte.
Een ruimte die haast voor het werk gemaakt lijkt.
De emotie die het werk toont dwingt tot overweging.
Daar is deze ruimte uiterst geschikt voor.

De Kruisafneming is een werk dat in een vreemde omlijsting zit.
Misschien is dat wel omdat dit altaarstuk voor een bepaalde plaats is gemaakt
waar gewoonweg niet meer ruimte was.
Hoe dan ook, deze inklemming, deze beklemming,
werkt fantastisch op de stemming van het werk.
De volgelingen van Christus verkeren in choque.
Ze nemen het dode lichaam van hun kind en vriend van het kruis.
De kruisdood is een barbaarse en mensonterende gebeurtenis.
De ervaringen moeten verpletterend zijn geweest.
Tranen vloeien.
De krachteloze houding van handen en armen versterken
het gevoel van verdriet en machteloosheid
dat mensen treft die in rouw zijn.
Deze sfeer wordt nog eens versterkt door de letterlijke beklemming
waarin het schilderij zich bevindt.
Hierdoor heeft dit werk ook vandaag nog zo’n impact op de toeschouwer.

Rogier van der Weyden, De Kruisafneming, Maria (detail).

Rogier van der Weyden, De Kruisafneming, Tranen (detail).

De documentatie.

De catalogus bij deze tentoonstelling is enorm.
Ik heb het boek nog niet gewogen maar het gewicht is aanzienlijk.
Ik hoop dat de kwaliteit van de inhoud ook zo’n indruk maakt
.Maar tot nog toe heb ik het boek nog maar tot halverwege
kunnen doorbladeren om plaatjes te kijken.
En wat voor ‘plaatjes’.
‘Rogier van der Weyden 1400 | 1464 De Passie van de Meester’
is een aanrader!

M van Museum Leuven

Posted on by

Het reisdoel was gisteren de tentoonstelling
Rogier van der Weyden 1400 | 1464 De Passie van de Meester.
Deze tentoonstelling wordt gehouden in het nieuwe museum M.
Een prachtig museum dat bestaande, historische gebouwen,
combineert met strakke nieuwbouw.
De architect is Stephane Beel.
Het museum is niet een groot kolos geworden
maar een aaneenschakeling van ruimtes:
oude gebouwen, pleinen, nieuwe, moderne gebouwen,
stroken groen, tuin enz.
Heel erg geslaagd.

de volgende foto’s proberen een beeld te geven.




Logo op de plattegrond.





Centrale ingang.





Bestaand en nieuw.





Pleinen.





Tuin.





Bijzondere in- en doorkijkjes.





Logo op de draagtas.