Vandaag was de laatste bijeenkomst van de cursus
‘edelsmeden voor beginners’.
Dus de ring moest af.
De zilveren ring is gegoten in een mal die in
sepia gemaakt is.
Daarbij zijn voor het gieten de twee helften
een beetje verschoven.
Maar na het gieten kun je nog heel veel ‘repareren’
aan het resultaat. Je kunt zover gaan dat alleen
de basivorm van de ring overblijft.
Dat heb ik niet gedaan.
De structuur is zichtbaar gemaakt (polijsten,
afwasmiddel en een tandenborstel) en de zijkanten en
de binnenkant van de ring zijn glad gevijld.
De buitenkant meer dan de binnenkant.
Mijn ring is niet bedoeld om te dragen.
Eigenlijk moet de binnenkant nog beter gevijld worden
maar de tijd is op. Dat kan ik natuurlijk altijd nog thuis doen.
Tot nu toe is al het vijlen met de hand gedaan, dat kan moderner.

Hij ziet er in ieder geval niet meer uit zoals hij uit de sepia kwam: als een ring uit de tijd van Karel de Grote die vorige week is opgegraven. Leuke techniek, veel mogelijkheden maar onderschat het werk na het gieten niet!