Tagarchief: Wim Oepts

Kunst in Zutphen

Posted on by

Veel kunstenaars door kunstenaars.

DSC00069ZutphenMuseumHenriettePolakJoopSjollemaKleinKwartet1973OlieverfOpDoek

Zutphen, Museum Henriette Polak, Joop Sjollema, Klein kwartet, 1973, olieverf op doek.

DSC00071ZutphenMuseumHenriettePolakWimOeptsLandschapZuidFrankrijk1971OlieverfOpDoek

Wim Oepts, Landschap – Zuid Frankrijk, 1971, olieverf op doek.

DSC00073ZutphenMuseumHenriettePolakCharlotteVanPallandtFredCarasso1969BronsDSC00075ZutphenMuseumHenriettePolakCharlotteVanPallandtFredCarasso1969Brons

Charlotte van Pallandt, Fred Carasso, 1969, brons.

DSC00076ZutphenMuseumHenriettePolakOttoBDeKatStoel1971OlieverfOpDoek

Otto B. de Kat, Stoel, 1971, olieverf op doek.

DSC00078ZutphenMuseumHenriettePolakNorbertOlthuisBassaxofonistPaulVromen1989OlieverfOpDoek

Norbert Olthuis, bassaxofonist Paul Vromen, 1989, olieverf op doek.

DSC00080ZutphenMuseumHenriettePolakNorbertOlthuisContrabassistCeesVanDerPoelOngedateerd

Norbert Olthuis, contrabassist Cees van der Poel, ongedateerd.

DSC00082ZutphenMuseumHenriettePolakCharlotteVanPallandtRoMogendorff1968Brons

Charlotte van Pallandt, Ro Mogendorff, 1968, brons.

DSC00084ZutphenMuseumHenriettePolakWendelienSchönfeldAtelierI1994Houtsnede

Wendelien Schönfeld, Atelier I, 1994, houtsnede.

DSC00086ZutphenMuseumHenriettePolakJanWolkersSchuimendeZeeIII2002OlieverfOpDoek

Jan Wolkers, Schuimende zee III, 2002, olieverf op doek.

DSC00088ZutphenMuseumHenriettePolakHarSandersDeBlauweDeur1987-1988OlieverfOpBoard

Har Sanders, De blauwe deur, 1987 – 1988, olieverf op board.

DSC00090ZutphenMuseumHenriettePolakBarentAvercampGezichtOpZutphenCa1665OlieverfOpDoekDSC00091ZutphenMuseumHenriettePolakBarentAvercampGezichtOpZutphenCa1665OlieverfOpDoekTxt

Barent Avercamp, Gezicht op Zutphen, circa 1665, olieverf op doek.

Wim Oepts

Posted on by

Een van de vier tentoonstellingen in de Kunsthal in Rotterdam
gaat over het werk van Wim Oepts.
Wie?! Wim Oepts.

Ik had van deze schilder nog nooit gehoord,
laat staan dat ik een werk van hem gezien had.
En gezien de beperkte aanwezigheid van informatie over deze kunstenaar
op het internet ga ik er van uit dat niet veel mensen hem kennen.
De Kunsthal stelt voor de pers 3 werken ter beschikking
en die zie je dan ook in deze blog.
Prachtige kleuren, gestyleerde afbeeldingen maar
het blijven figuratieve werken.
Ik ben heel blij verrast.

 

Wikipedia

Wim Oepts Willem Anthonie Oepts (1904 – 1988) was een Nederlandse kunstenaar, bekend door de vele geabstraheerde en zonovergoten landschappen die hij na 1945 schilderde. Vanaf 1935 woonde hij voornamelijk in Frankrijk. Oepts was een uitgesproken colorist.
Biografie Als kunstenaar was Oepts een autodidact; hij bezocht als jongen de ambachtsschool en volgde een opleiding tot machinetekenaar. Aanvang jaren ’20 begon hij daarnaast “vrij” te tekenen; hij maakte vooral hout- en linoleumsnedes. In 1924 trok zijn werk de aandacht van de bekende schilderes Charley Toorop, die hem onder haar hoede nam en introduceerde bij haar vriendenkring (o.a. John Radecker, Gerrit Rietveld, Kurt Schwitters, Adriaan Roland Holst). Toorop moedigde de jonge Oepts aan met olieverf te gaan werken. Dit wordt voortaan zijn medium. Tot ongeveer 1935 maakt hij voornamelijk donkergekleurde straatscenes en stadsgezichten van Amsterdam, de stad waar hij toen woonde.Bezoeken aan Parijs brengen Oepts in contact met veel lichtere schilderstijlen; vooral het werk van Andre Derain en Pierre Bonnard spreekt hem aan. In 1939 vestigt hij zich met zijn Franse vrouw Marthe in Parijs. Hij volgt daar lessen van Othon Friesz, die vooral de nadruk legt op het samenspel van kleuren in een schilderij. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog wijkt Oepts uit naar Engeland, waar hij bij de Nederlandse regering in Londen als ‘war artist’ aan de slag komt. Vandaar neemt hij in 1944, als militair, deel aan de invasie op het vasteland van Europa. Hij maakt o.a. illustraties voor het legerblad Pen Gun en het illegale Vrij Nederland. In 1958 krijgt Wim Oepts de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 voor zijn activiteiten tijdens de oorlog.In 1946 keert Oepts terug naar Frankrijk. Hij leidt daar een teruggetrokken bestaan, mijdt de publiciteit en heeft weinig contacten met de kunsthandel of met andere kunstenaars in Parijs. Hij concentreert zich nu geheel op zijn schilderwerk. ’s Zomers tekent hij veel in het zuiden, vooral in Saint-Tropez, ’s winters verwerkt hij zijn schetsen in zijn atelier te Parijs tot schilderijen. Hij kent jaren van grote armoede. In Nederland is het in de ‘officiele’ kunstwereld al abstractie wat de klok slaat; werk dat als ‘figuratief’ wordt bestempeld, wordt niet bekeken. In Frankrijk heeft niemand van deze buitenlander gehoord. Pas vanaf de jaren ’60 gaat het wat beter, doordat Nederlandse verzamelaars Oepts’ werk gaan kopen.De Franse landschappen van de ‘volwassen’ Oepts zijn meestal direct herkenbaar door de “aan de vroegere houtsnijder herinnerende” opbouw van de compositie in contrasterende vlakken en door het eigenzinnig kleurgebruik. Zo kan Oepts het felle zuidelijke licht weergeven door de hemel groen te kleuren en gebruikt hij in later werk vaak ook zwart als kleur. Het zijn schilderijen met een heel eigen karakter, Oepts hoort niet tot een ‘school’, hoogstens is er enige verwantschap met de (jongere) Ecole de Paris-schilder Nicolas de Stael (1914 – 1955). Tegenwoordig is Oepts’ werk bij liefhebbers in Nederland zeer in trek. Op veilingen en in de handel kosten zijn doeken vaak bedragen waarvan de kunstenaar, in 1988 te Parijs overleden, gemakkelijk een jaar had kunnen leven.

Wim Oepts

Wim Oepts, Het gele huis, 1980, olieverf op doek (particuliere collectie).

Wim Oepts, Oogst, 1968, olieverf op doek (particuliere collectie).

Wim Oepts, Paarse straat, 1984, olieverf op doek (particuliere collectie).

Edvard Munch, Kunsthal Rotterdam

Posted on by

De laatste week is ingegaan voor de tentoonstelling
over het werk van Edvard Munch.
De tentoonstelling is helemaal opgebouwd
met werken uit privecollecties.
Dat zijn schilderijen en litho’s die je normaal gesproken
helemaal niet te zien krijgt.
Vandaag op mijn weblog de werken die ik uit deze tentoonstelling
gekozen heb omdat ik ze van museale kwaliteit vind.
Dat is natuurlijk erg subjectief.
Trek dus naar Rotterdam om je eigen selectie te maken
en sla vier vliegen in 1 klap:
1. Edvard Munch
2. I promise to love you, Caldic collection
3. de fototentoonstelling VOODOO
4. Wim Oepts

De kassa staat nog op wintertijd. Een bezoek aan de Kunsthal is duur. 12,50 Euro voor een tentoonstelling is veel geld.

De catalogus. Gemaakt door Uitgeverij d’jonge Hond. De uitgaves van deze uitgeverij, voor zover ik die tot nog toe gezien heb, zijn steeds van hoge kwaliteit. Zo goed zelfs dat ik in de beoordeling of ik naar een tentoonstelling ga, laat meewegen of zij de catalogus gemaakt hebben. Nu niet zomaar een opsomming van de aanwezige werken. De schilderijen en litho’s worden prachtig in het hele oeuvre van de kunstenaar geplaatst.

Dan in alfabetische volgorde de werken die mij het meest trokken. Het verkorte perspectief in de boomstam. Vaak een uitdaging voor Munch. Edvard Munch, De gele boomstam, 1912, olieverf op doek (Europese collectie).

Een heel vroeg werk. De kleuren van een ondergaande zomerzon. In het echt nog veel warmer en mooier. Edvard Munch, De Tonbergfjord, 1888, olieverf op doek (Particuliere collectie).

Een veel later werk maar nog steeds die prachtige kleuren. Edvard Munch, Graanoogst, 1917, olieverf op doek (Europese collectie).

Een van de vele varianten op een van de centrale thema’s in het werk van Munch: Ziekte. Edvard Munch, Het zieke kind (in rose en rood), 1896, litho (Particuliere collectie).

Absoluut hoogtepunt van de tentoonstelling. Algemeen wordt beweerd dat het beste werk van Munch voor 1900 is gemaakt. Dit is daarop zeker een uitzondering. Edvard Munch, Huilend naakt, 1914 – 1919, olieverf op doek (Sarah Cambell Blaffer Foundation, Houston).

Verrassend.Edvard Munch, Jonge visser uit Nice, 1891, pastel op papier, gelijmd op karton (Particuliere collectie, New York).

De beklemmende sfeer zoals in veel werken van Munch voorkomt rond de man-vrouw-relatie. Edvard Munch, Kus op het haar, 1915, houtsnede (Particuliere collectie).

Een Madonna. Edvard Munch, Madonna, 1896 – 1902, litho (Particuliere collectie).

Het verkorte perspectief en de beweging bij paarden. Een centraal thema bij Munch. Edvard Munch, Man met paard, 1918, olieverf op doek (Europese collectie).

Het fotografisch perspectief in zijn werk. Edvard Munch, Straat in Kragere, 1910 – 1911, olieverf op doek (Collectie Alexander M.S. Vik).

Deze voorstelling laat me niet los. Je ziet dat de vorm langzaam de regie overneemt. Bij Munch zie je dat vaak bijvoorbeeld bij de afbeelding van de maan. Vaak ook in combinatie met de kleur die dat ondersteunt. Zie bijvoorbeeld de laatste afbeelding in deze reeks. Edvard Munch, Vampier II, 1895, litho, houtsnede bewerkt met Oost-Indische inkt en schraapmes (Particuliere collectie).

De vorm en kleur nemen langzaam de regie over in dit schilderij. Het onderwerp van het schilderij is eigenlijk alleen nog maar de aanleiding om dit werk te maken. De vormen en kleuren gaan bijna hun eigen weg. Edvard Munch, Zomernacht in Studenterlunden, 1899, olieverf op doek (Collectie Perez Simon, Mexico).

 

Christian Krogh (Noors schilder en tijdgenoot van Edvard Munch over Munch)

Zijn schilderkunst, dat wil zeggen zijn blik, is anders dan bij andere kunstenaars. Hij ziet alleen het essentiele, en schildert daarom alleen het essentiele.

 

Het grafisch werk van uitgeverij De Jonge Hond is alleen aleen lust voor het oog: