| Op dag 4 was Ali al begonnenom aan mij een t-shirt te verkopen. Nu heb ik er geen nodig maar het Gili-motief vond ik wel mooi. Dus op de ochtend van ons vertrek stond Ali op het strand voor het hotel om het t-shirt te verkopen. Gisteren XXXL, nu XL. Nog redelijk ruim voor mij. 150.000 RP was slechts de prijs voor mij (13.50 Euro). Na wat gesteggel heb ik gezegd dat ik er een wilde kopen voor 50.000 RP en dat het zijn keus was: verkopen voor 50.000 RP of niet. Na nogal wat heen en weergesteggel (mijn t-shirt dat ik aan had + 50.000 RP voor zijn t-shirt) werd het rustig. De boten arriveerden, we liepen het strand op en Ali kwam weer en wilde voor 50.000 verkopen (ik mocht het mijn medereizigers niet vertellen). Toen ik de waar controleerde op maat, het t-shirt opborg en hem 50.000 gaf, wilde hij natuurlijk toch meer. Niet deze keer. 50.000 RP is het dagloon van een palmsuikerbedrijf. Een heel bedrag. |
Met spijt in het hart verlaten we het prachtige Gili Meno.
Vertrek van Gili Meno.
Onderweg naar Lingsar bezoeken we ook nog een markt.
Gedeeltelijk was het een overdekte markt.
Lange, groene bonen.
Hoezo warm?
Lingsar viel me wat tegen.
Hoewel het wel je verwachtingen scherp zet over wat je
op Lombok kunt verwachten.
Lingsar.
We bezochten een palmsuikerbedrijf en een dakpannenbedrijf.
Het palmsuikerbedrijf is een van de nevenactiviteiten van deze familie.
Ze hebben ook vee, verbouwen rijst en andere groente op het land.
Suikerpalm.
Vloeibare suikerdrank en bruine palmsuiker.
Het dakpannenbedrijf is meer een fabriek.
Drogerij voor tabaksbladeren.
Tabak.
Narmada had voor mij niet gehoeven.
Het is een tuin, een aantal jaren geleden aangelegd.
Het is een replica.
Niet echt heel bijzonder.
Het was er wel erg heet!
In de ochtend bleek dat een broek van L kapot was: 2 gaten.
Die hoeft/kan niet meer mee.
Gelijk gewisseld.
Argusvlinder 