| Ik ben vanacht ziek geworden: diarree. Vanochtend met een aantal reisgenotennaar de stad Sumbawa Besar. Het is nationale feestdag in Indonesie. Men houdt appel en wij gaan er vanuit dat er wel wat te doen zal zijn in deze hoofdstad van het eiland. De winnaars van de marcheerwedstrijden komen naar het appel en daar wordt dan de vlag gehesen en houdt men toespraken. Men viert de onafhankelijkheid van Nederland. |
Hoe we in de stad komen? We nemen een lijnbus of Bemo die langs komt.
Het geluk was met ons. Het hotel ligt aan het strand.
Om op de weg te komen moet je een beetje klimmen.
Ik hoorde verkeer maar liep achteraan in de groep.
De mensen vooraan hadden niet gelijk door dat het verkeer een bus was
maar hadden toch maar hun hand opgestoken.
De bus stopte, snel legde men een steen achter het wiel
zodat de bus blijft staan.
De bus nam ons mee naar het busstation.
Daar waren voldoende mensen die ons mee wilde nemen in een Bemo.
Dit is een busje op maat voor Indonesische passagiers.
Dus voor ons een laag dak en buiten kijken is moeilijk
(je zit met je hoofd tegen het dak, de ramen zijn te laag).
12 passagiers mogen er meerijden.12 van ons westerlingen zou niet lukken.
Met de 6 van onze groep en nog twee lokale mensen zit de Bemo wel vol.
De chauffeur heeft niet begrepen waar ons naar toe te brengen.
Een Engelssprekende vrouw helpt.
Er stappen 2 passagiers in: een jongen in schooluniform en een jonge vrouw.
Ze stappen op een plaats uit waar wij ook maar uitstappen.
Wat blijkt, we stappen uit bij de appelplaats waar de viering plaats vindt.
Eerst de vlag hijsen en dan het volkslied.
In werkelijkheid kwam er wat meer bij kijken maar samengevat was het dat wel.
Kippen onder de bank in de bus.
Het appel.
Het grote moment, de vlag wordt gehesen.
Achteraf is opmerkelijk hoe weinig mensen er bij die appelplaats waren.
De genodigden waren oud militairen en politici.
In de stad was het meeste gesloten.
We zijn nog gaan zoeken naar het sultans paleis.
Dat paleis was volledig ontmanteld.
Alleen het geraamte stond er nog.
Het is wel een enorm gebouw.
Rond het middaguur zijn we terug naar het hotel gegaan
en hebben ons een middag rustig gehouden.
Tegen het eind van de dag heb zelfs ik nog even op het strand gelegen.
Maar wel onder de bomen!
Ik ken een Jos, leuke reclame voor hem.
Jalan betekent straan of weg. Wellicht is dit (JL Multatuli) de Multatuli-weg?
Restanten of skelet van het paleis van de sultan.In dit hotel was de stroomvoorziening en (mede daardoor) het eten problematisch. Het hotel ligt een eind van de stad. Te ver om even te gaan eten. Dat doe je dan in het hotel maar als er geen stroom is valt het niet mee.
Argusvlinder 