Eerder deze maand was ik in Shanghai.
Een oud-collega van mij, Chinees van geboorte,
is naar China terug gegaan om daar te gaan wonen.
Hij heeft samen met zijn gezin Nederland drie jaar
geleden achter zich gelaten. Het was dus hoog tijd
om hem eens te gaan opzoeken.
Daarom ben ik voor een paar dagen naar Shanghai,
Suzhou en Nanjing geweest.
Het was goed om hem weer te zien en
samen een paar dagen op te trekken.
Toen ik aankwam was het Moon festival (ook wel
Mid-Autumn Festival genaamd).
Voor Chinezen een moment om samen met de vfamilie door te brengen.
Dit jaar werd China getroffen door een tyfoon. Net voor die dag.
Het was de krachtigste tyfoon tot nu toe dit jaar.
Ik heb er alleen twee dagen regen van meegekregen.

We reden over de Nanpu-brug die aan een kant een soort kurkentrekker afrit kent. De weg circelt naar beneden. Je ziet de donkere regenwolken.

We bezochten het centrum met alle winkels van Shanghai. Daar zie je ook de Jing’an Tempel. Een grote tempel met veel goud aan de buitenkant die op het moment dat wij er aankwamen ging sluiten.

De tempel ligt prachtig tussen de grote glazen wolkenkrabbers die er zo veel zijn in de grootste stad van China.

Alles blinkt en schittert er. Wolkenkrabbers, luxe winkels (je kent ze wel: geen prijskaartjes bij de tassen, jurken, hoeden, pakken in de etalage).

Wat dit monument precies met Salvador Dali te maken heeft weet ik niet.

We hadden deze dag twee bijzondere maaltijden: in de middag met de ouders van mijn collega. Nog net voor het begon te regenen. In de avond de West Chinese keuken. Met Kebab!. De regen viel inmiddels met bakken naar beneden. Je denkt misschien dat alle Chinezen automatisch met stokjes kunnen eten. Nou niet dus. Hier zie je een hulpmiddel dat kinderen gebruiken om te leren omgaan met stokjes. Helaas hebben ze die niet in mijn maat.