De tentoonstelling ‘In het licht van Cuyp’ bezocht ik
al weer een tijdje geleden.
Er een blogbericht over maken lukte maar niet.
Ik zit er een beetje tegen aan te hikken.

Volgens mij zijn daar een paar redenen voor:
= het Dordrechts Museum hebben wel erg veel noten op hun zang.
De organisatie van de tentoonstelling is opgezet om
drommen mensen te verwerken. Maar die waren er niet.
De prijs was wel erg hoog. Zeven euro vijftig extra
per kaartje.
= in dat licht viel de hoofdact: Aelbert Cuyp, ook nog
eens tegen.

Laten we eens beginnen met de introductie.

Aelbert Cuyp staat centraal in een tentoonstelling met daarnaast Thomas Gainsborough, John Constable en JMW Turner.

De eerste paar schilderijen moeten duidelijk maken
wat voor een schilder Aelbert Cuyp eigenlijk was.

Aelbert Cuyp, Michiel Pompe van Slingelandt, 1649. Hij schilderde portretten.

Maar beroemd werd hij met landschappen met dieren. Aelbert Cuyp, Gezicht op Dordrecht met vee en een melkmeid. Circa 1650.

Maar om nou te zeggen dat dit allemaal heel sterk is…..

Aelbert Cuyp, Portret van de 20-jarige eend ‘Sijctghen’, 1647 – 1650. Aandoenlijk en anekdotisch.

Als het gaat om het werk van Aelbert Cuyp is hiermee de
toon wel gezet.
Veel van de schilderijen van Aelbert Cuyp volgen een strak
schema (en de foto’s in volgende berichten gaan dat aantonen):
landschappen met op de achtergrond een berg of bergen en een zon,
links en/of rechts of op beide flanken decorstukken,
soms in het midden een tafereel, vaak met vee.

Dordrecht heeft een rijke historie maar met Aelbert Cuyp
hebben we te maken met een middenmoter.
Dat is niet erg, dat is nog steeds een goede reden om
er een tentoonstelling aan te wijden, maar enige
zelfreflectie en relativering is dan wel op zijn plaats.

Overigens: Aelbert Cuyp,
Dordrecht, 20 oktober 1620 – aldaar begraven op 15 november 1691.
Ook de Engelse schilders zijn een goede reden om te gaan kijken.