Ook als je in Florence naar de uitgang vaneen museum loopt
kom je de meest onwaarschijnlijke kunst tegen.
Je valt steeds van de ene in de andere verbazing.
Het is ongelofelijk.

Toen ik de bibliotheek van Michelozzo di Bartolomeo Michelozzi
uit liep, liep ik weer langs een serie van cellen.
Sommige met, andere zonder decoratie.

Florence, Museo di San Marco, een cel. Bijvoorbeeld deze kerstvoorstelling. Deze keer niet met de herders of de drie koningen maar met Dominicus (vermoed ik). De stichter van de orde waarvoor dit klooster was.

Of anders deze heel serene Avé Maria of Annunciatie. Die vleugel van die engelen. Dat was me eerder nooit opgevallen. Zo kleurrijk.

Volgens Google translate zegt dit ons:

Due este di leone destinate al fregio del cornicione della cupola di
Santa Maria del Fiore
realizzato su uno degli otto lati da baccio d’agnolo entro il 1515

Twee leeuwenkoppen bestemd voor de fries van de kroonlijst van de koepel van
Santa Maria del Fiore (de kathadraal van Florence)
gemaakt op een van de acht zijden door Baccio d’Agnolo in 1515

Die Baccio d’Agnolo was voor mij een onbekende.
Gelukkig is er Wikipedia.

Dan loop je de souvenirwinkel in en zie je dit grote fresco van een Laatste Avondmaal. Het heeft prachtige details. Vooral de vogels nodigen uit het eens goed te bekijken. Een paar details.

Een pauw en een aantal kleinere vogels.

De rand van het tafelkleed.

Wat kersen en een stuk brood.

Een laatste blik op de binnenplaats.