Van de selectie van vandaag zijn veel beroemde werken te koop.
Kijk maar eens bij de veilinghuizen.
Een aantal werken die hier vandaag te zien zijn
zullen voor miljoenen van eigenaar verwisselen de komende maanden.
Daarnaast zijn er in deze serie een aantal werken
die heel sterk verwijzen naar andere kunstwerken.
Zelfs voor een leek als de Argusvlinder is de link te leggen.
Alberto Giacometti, L’Homme qui marche I, 1956.
Een centraal werk in het oeuvre van Giacometti.
Het is een groot werk, zo’n 1 meter 80 hoog.
Te kopp.
Amedeo Modigliani, Portrait of madame Rachele Osterlind, 1919.
Wie de dame is weet ik niet.
Ik kan op het internet niets over haar vinden.
Een prachtig portret is het zeker.
Andy Holden, Pyramid Piece, 2008.
Een kunstwerk met een verhaal.
De kunstenaar is als kind in Egypte geweest.
Bij de pyramides van Gizeh.
Hij heeft daar als toerist een stukje van de pyramide meegenomen.
Dat leidde tot een schuldgevoel zodanig
dat hij later terug is gegaan om het stukje steen terug te brengen.
In zijn werk als kunstenaar komt dit terug
door op basis van foto’s en modellen een enorm voorwerp te maken
met de titel: Stukje van een pyramide.
Annette Lemieux, Twelve, 2009.
Nu een werk vol verborgen relaties.
De titel is twaalf.
Een even getal dat wijst naar de twaalf apostelen.
De foto/afbeelding is duidelijk gespiegeld.
Links en rechts hebben veel van elkaar weg.
Voor mij verwijst dat naar genetische manipulatie, klonen.
De oormerken hebben nummers die niet realistisch zijn.
De tentoonstelling waarop dit werk te zien is heet: ‘The Last Suppa’.
Dat is slang, plat Engels voor ‘Het laatste Avondmaal’.
Wij zijn bijna allemaal vleeseters.
‘Het laatste avondmaal’ heeft iets lugubers.
Tijdens het avondeten eten we vaak vlees, rundvlees.
‘Het laatste Avondmaal’ vindt plaats kort voor het moment
waarop volgens de Christelijke leer
Christus ‘Het Lam Gods’ wordt gedood.
Bertozzi & Casoni, Composizione n. 13, 2008.
Een grote verzameling EHBO-kastjes met voorwerpenuit het dagelijks leven.
Een groot werk, wel drie meter breed.
Er zijn wel meer kunstenaars die dozen of kastjes gebruiken in hun werken.
Bijvoorbeeld Joseph Cornell.
Dish, Karatsu ware Takeo Kilns, Edo-period, Japan, 1620 – 1650.
Karatsu ware is Japans keramiek dat oorspronkelijk van Koreaanse afkomst is
en dat origineel werd gemaakt in Kyushu.
Kyushu is een van de grotere eilanden in Japan.
Een ‘Kilns’ is een oven of pottenbakkerswerkplaats.
Disk in the shape of a dragon, China, Tang of Yuan dynastie, 10 – 13e eeuw.
Eberhard Havekost, H2O B09, 2009.
Edgar Degas, Etude de danseuse, 1889 – 1892.
Edouard Monet, The lady with fans, Nina de Callias, 1873.
Nina de Callias was een Franse schrijfster en dichteres.
Een soort gekleede versie van de ‘Olympia’ van Manet.
Edward Hopper, Night on El Train, 1918.
Fernand Leger, Le compotier rouge (Compotier de poires), 1925.
Te koop.
Follower of Leonardo da Vinci, Portrait of a woman, La belle ferronniere, before 1750.
‘Ferronniere’ betkent zoveel als ijzerbewerker.
Hananiah Harari, The birth of Venus, 1936.
Vrij naar Sandro Botticelli.
Henri Matisse, Nu aux jambes croises, 1936.
Ook dit werk is te koop.
Jacob Lawrence, Library, 1966.
Bibliotheek.
Volgens mij een bijzondere olielamp: Kashkul, Beggars bowl, 1880.
Maurice Prendergast, Umbrellas in the rain, 1899.
De Venitiaanse brug, Ponte delle Paglia, speelt hier een hoofdrol.
Nancy Crow, Constructions #84, No!.
Ik neem niet vaak een quilt of een ander stuk textiel op
in de kunstvaria. Maar vandaag vind ik dit wel mooi
naast het tapijt dat als laatste voorwerp te zien is.
Detail van een pagina uit de Padshahnama, Abid, The death of Khan Jahan Lodi, 1633.
“Padshahnama,” or “Chronicle of the King of the World,” was created to commemorate the first ten years of rule by the Mughal Emperor Shah-Jahan, the same man who commissioned the Taj Mahal. It depicts Mughal court culture in a blend of Persian and Indic artistic styles with a focus on official histories and portrait studies.
Het boek Padshahnama of De geschiedenis van de koning van de wereld
werd gemaakt ter gelegenheid van de eerste 10 jaar
van de regeerperiode van de Indiase Moghul keizer Shah-Jahan.
Shah-Jahan is ook de man die de Taj Mahal laat bouwen.
Het boek bevat vooral beschrijvingen en 44 tekeningen over het hofleven.
De hofcultuur is dan een mengeling van Persische en Indische stijlen.
Veel officiele verhalen en portretten.
In bezit van het Engelse Koningshuis.
14 Schilders werkten aan dit boek.
Deze pagina toont de dood van Khan Jahan Lodi, geschildert door Abid.
Deze gebeurtenis vond plaats op 3 februari 1631.
Abid: (1615-58). Indian miniature painter, son of AQA RIZA and brother of ABU’L-HASAN. Both his father and his brother worked for the Mughal emperor Jahangir (reg 1605-27). Although Abid probably began working in the royal atelier c. 1615, all of his known signed works are datable to the reign of Shah Jahan (reg 1628-58). His style varied somewhat from that of his celebrated older brother, but Abid’s work also stayed within the strict formalism of the Persian-derived courtly concerns for symmetry, technical perfection and minute detail. Within these constraints, Abid’s portraits of court figures are injected with an animation that creates characterization of individual personalities and intensifies the narrative. Abid was an accomplished colourist, whose vivid use of colour seems to contrast with the realism of his subjects, primarily battle and court scenes. His known paintings are relatively few; most are from the Padshahnama of c. 1636-58 (Windsor Castle, Royal Lib., MS. HB.149, fols 94v [signed], 192v and at least two dispersed leaves elsewhere).
Tekst van Ask.com
Vertaling/samenvatting:
Abid leeft van 1615 tot 1658 en is een Indiase miniatuurschilder.
Zoon van Aqa Riza en broer van Abu’l-Hasan.
Zijn vader en broer zijn beide miniatuurschilders die werken
ten tijde van Moghul keizer Jahangir.
Al het gesigneerde werk van Abid dat te dateren is
komt uit de regeerperiode van Shah Jahan.
Zijn stijl wijkt wat af van die van zijn beroemde broer.
Abid houdt zich zeer streng aan de geldende normen aan het hof.
Er zijn maar weinig werken van hem bekend.
De meeste zijn van de Padshahnama en er zijn een tweetal losse bladen bekend.
Peter Peri, Fausses-reposes, 2009.
Nog een liggende vrouwenfiguur.
Psalmen, Bijbelse tekst, 1 – 50 na Christus, Hebreeuws.
Psalms, 11Q5, Scroll, type biblical text
1st century CE: 1 – 50 CE, Language: Hebrew
Shen Shaomin, Unknown creature No 10.
Het bijzondere is hierbij dat organisch materiaal gebruikt wordt
om het kunstwerk te maken.In dit geval gaat het een tot poeder gemalen basismateriaal datgemaakt wordt van skeletten van dieren.
Uit de werkplaats van Frans Geubels uit Brussel, The twins share the loot, ca 1560.
De tweeling verdeelt de buit.
De tweeling die hier bedoeld wordt zijn Romulus en Remus.
Ze werden groot gebracht door wolven.
Deze twee heren zouden later, volgens de overlevering, Rome stichten.
Argusvlinder 