Vanochtend las ik twee boeken, beide uitgegeven door kleine
uitgevers, beide, toevallig met een paars(achtige) band en
beide gaan over het einde van boeken.

Van Antiquariaat Hinderickx & Winderickx zou je alleen al
iets kopen vanwege hun briefhoofd.

Twee grappige figuurtjes die met elkaars hoeden bezig zijn.

Het boekje dat ik er kocht is van Peter Buwalda. Het is uit deze tekst dat de titel van mijn bericht komt: “die ze op zeker moment tegen een klant hoorde zeggen: ‘Couperus…, Couperus…, hmmmmmmm…, klinkt niet als literatuur…, loopt u maar even mee.’ Waarna die gozer zich op zijn hakken omdraaide en op de kookboeken en atlassen afliep.” Een citaat uit Peter Buwalda, Stilistiek en lakmuilen, 2023.

De tekst bestaat uit twee columns, een over de leesclub en
Marcellus Emants en een over dezelfde lezers maar dan van
Louis Couperus. De lakmuilen komen uit het laatste deel
waarin de taal van Couperus op de hak van de lakmuil wordt genomen.
Tegelijk gaat de tekst, zie citaat, over het verlies van
ons taalbewustzijn.

Dat staat ook centraal in een vertaling van Martin Huisenboom
van een geillustreerde tekst van Octave Uzanne en Albert Robida.
‘Het einde van het boek’, een uitgave van Stichting Desiderata.

Het boek kwam met een Nieuwjaarskaart en een ansichtkaart met de afbeelding die ook op de band van het boekje staat.

De vertaling bevat dezelfde illustraties als het
originele Franse verhaal. Grappig zoals volgend voorbeeld.

Een alpinist met iets van een iPod (al weer verouderd, we gebruiken intussen hiervoor de telefoon en Apple Music of Spotify.

De tekst is oorspronkelijk uit 1895 maar verrassend vooruitziend.
Gelukkig maken we nog steeds boeken en boeken zoals deze twee
zullen nog heel lang in de toekomst gemaakt blijven worden.

Alles bij elkaar was het weer genieten.