Charlotte Salomon was een Joodse vrouw, geboren in Berlijn in 1917.
Ze heeft een opvallende familiegeschiedenis en moet op de
vlucht voor de Nazi’s.

Charlotte Salomon, zelfportret.

In Zuid-Frankrijk vindt ze tijdelijk een plaats om te leven
totdat ze er wordt opgepakt om vermoord te worden
in 1943 in Auschwitz.
Op het eind van haar leven gebruikt ze haar schildertalent
om een soort totaalkunstwerk te maken met de titel
Leven? Of theater?
Dat werk is nu, integraal, te zien in het Joods Historisch Museum
in Amsterdam. Voor het eerst.
Gisteren was is daar.

Met als basisidee en een structuur van een toneelstuk met zang
zie je honderden gouaches als ontwerpen voor toneelscene’s voorbij komen.
Allerlei emothies komen in het verhaal voorbij.
Tekst speelt daarbij een belangrijke rol.
Direct als onderdeel van de voorstelling of als een extra laag
op doorzichtig papier. Met eigen vorm en boodschap.
Een verhaal dat op veel plaatsen wringt. Wat mij betreft hét kenmerk
van een goed kunstwerk.

Natuurlijk maakte ik ook een paar foto’s.
De foto’s proberen niet een overzicht te geven van het werk Leven? Of theater?
Op zijn best geeft het een eerst indruk van de werkwijze van
Charlotte Salomon.

Charlotte Salomon. Een pagina met heel veel tekst. Ieder figuur heeft tekst op zich geschreven.

Charlotte Salomon, Na habe Ich euch nicht ehre gemacht…Was geht mich ihr singen an. Soms als een stripverhaal.

Charlotte Salomon. Soms zijn de pagina’s donker en dromerig. Ontbreekt tekst.

Charlotte Salomon. Soms gebruikt ze lichtere kleuren. Is dat weemoed?

Charlotte Salomon, Lieben sie mich rigentlich. Twijfel, persoonlijk.

Charlotte Salomon, Gefaulenzt habt ihr genug in eurem leben. Beschouwend, met afstand. Tekst van de vijand gebruikend. Confronterend.

Het is geen wandelingetje in het park.
Het is aangrijpend en overweldigend.
Meer dan een bezoek is aan te raden.

Of misschien de speciaal opgezette website: