Nog een minder leuk verhaal over Phnom Penh en het
Khmer Rouge-regime: Tuol Sleng Genocide Museum.
Het museum is gevestigd in de speciale gevangenis S-21.
Een van de vele verhoor- en martelcentra van Pol Pot.
Veel foto’s heb ik er niet gemaakt, want er was niet veel te zien.
Wat er te zien was, is verschrikkelijk.
Zeker als je weet wat het resultaat was. Dat hadden we immers net gezien.
Tuol Sleng Genocide Museum ziet er uit als een schoolgebouw. Dat was het ook voordat het regime het ging gebruiken als gevangenis voor politieke gevangenen. Het zit op de hoek van drukke straten. Het is niet groot en midden in de bewoonde wereld. Van hier vertrokken dag na dag vrachtauto’s in het donker naar de Killing fields.
De benedenverdieping van de gebouwen werden gebruikt als verhoor- en administratieve ruimtes. Dit is zo’n martelruimte.
Het terrein is ook echt een schoolterrein. Aan de zijkant schoolgebouwen, in het midden de ruimte waar scholieren wachten voor aanvang van de lessen.
De schoolklassen zijn heringericht tot cellencomplex. Hele kleine hokken van ruw metselwerk.
In de administratieve ruimtes is te zien hoe bijvoorbeeld van iedere gevangene een foto werd genomen en een biografie werd getikt. Het is een onwerkelijke belevenis. Na Choeung Ek helemaal.
Een of twee van de voormalige gevengenen zijn dagelijks aanwezig
als hun gezondheid het toelaat.
Van Chum Mey kocht ik er het boek ‘Survivor’.
Dat boek is eerder door mij hier beschreven.
Argusvlinder 