Er was in De Grote Kerk een soort live videoprojectie.
Op het orgel en op drie, onder het orgel staande, projectieschermen
werden videobeelden geprojecteerd.
De video werd begeleid met geluid.
Maar het gebruiken van muziek van Philip Glass,
Koyaanisqatsi (?), lijkt me een beetje te eenvoudig.
Zeker voor een groot publiek was het leuk om te zien,
maar het mooiste kunstwerk hier was toch de kerk zelf.
Het was een mooi schouwspel.

Ik heb wel een statief, maar dat is zo’n grote driepoot.
Prima voor in het veld of gewoon thuis.
Maar in een kerk of museum niet zo handig.
Ik zal binnenkort eens zo’n eenpoot kopen.
die is eenvoudiger mee te nemen.
Fotograferen uit de hand in het donker kan eigenlijk niet.

De techniek waarmee men in staat was
om pijp voor pijp, het orgel in de Grote Kerk te belichten,
was erg indrukwekkend.

Deed me denken aan I Carceri van Piranesi.