Achter het stadhuis in Oslo komen alle Hop-on / Hop-off bussen langs,
sterker nog het is de vertrekplaats van de routes.
Volgens mij hebben de bussen allemaal dezelfde route
en in het geval van Oslo is dit wel een eenvoudige manier
om ook het museum (schier) eiland Bygdoy (Bygdøy) te bezoeken.
Maar voor ik in de bus stap ga ik eerst het stadhuis bekijken.

Het stadhuis met de grote torens vanaf de stad gezien. In volgende blogs zal dit gebouw ook vanaf de haven te zien zijn. Dat is zoals je meestal de foto’s ziet.Loop je vanaf de stadkant naar het stadhuis dan zie je aan beide zijdes een galerij met pilaren.In die open ruimte hangen tegen de wand grote houtsnijwerken in verschillende kleuren die vele thema’s behandelen.

De Valkyries, walkuren of in mijn vertaling zwaanmeisjes.

De zwaanmeisjes. De drie “Valkyries” (zij die de strijders kiezen die zullen sterven in het gevecht), half spiritueel, half aards, komen als zwanen aanvliegen om dan te veranderen in drie prachtige maagden. Alrund, Svankit en Alvit. Wikipedia: De Walkuren (Oudnoords valkyrjar) zijn strijdgodinnen uit de Noordse mythologie. Oorspronkelijk waren het grimmige doods- en oorlogsgodinnen, die op de rug van hellehonden de slagvelden afstroopten op zoek naar gevelde (gevallen) helden (walkure komt van Oudgermaanse equivalenten voor gevallene + kiezen) die voor Odin dienst konden doen voor de eindstrijd tijdens Ragnarok. Uiteindelijk evolueerden zij in de populaire cultuur van lelijke heksen vooral tot schone maagden. Ze waren de diensters of dochters van Odin en droegen mooie harnassen met helmen en speren en zaten op paarden met vleugels. Drie broers vinden deze vrouwen op het strand, nemen hen mee en trouwen met hen. De smid Volund trouwt met Alvin. Na zeven jaar vertrekken de zwaanmeisjes weer. Volund blijft thuis op de terugkeer van zijn vrouw wachten terwijl zijn broers op zoek gaan naar hun vrouwen. Zowel de Valkyries, walkuren als Volund zijn belangrijke figuren in de Noorse en Germaanse mythologie.

De enorme hal in het Stadhuis met even zo grote muurschilderingen.

Aan de kant van de haven heb je een mooi uitzicht.

Deuren, hun versiering, beslag of beschildering, trekken altijd mijn aandacht. Hier de deuren in het Stadhuis.

Statie (?) portret van de Noorse koningin Sonja (?). In ieder geval niet stoffig en te traditioneel

Statie (?) portret van de Noorse koning Harald V (?).

Detail uit de grote hal.

Soort ‘tree of life’ motief uit een van de kleinere zalen.

Het nijvere volk?.

De eerste Edvard Munch die ik tijdens dit bezoek zag.