Vandaag was ik in Assen voor deze tentoonstelling: Nubië, land van de zwarte farao’s. In het Drents Museum.

Maar mijn blog van vandaag gaat niet zozeer over de tentoonstelling,
die de moeite waard is, maar over een boek. Een boek dat is de museumwinkel
lag en waarvan ik eerder al eens een recensie las.

De reis van Breda naar Assen is wel een heuvel:
drie uur met de trein heen (als er geen verdachte tassen stonden) en
drie uur met de trein terug (als er geen trein stuk ging).
Maar dat was allemaal wel het geval. Dus ga maar uit van 7 tot 8 uur reizen.

Maar de tentoonstelling maakt veel goed.
Anders wel het boek: Unearthing Ancient Nubia.
Het boek is een selectie van de foto’s die gemaakt zijn tijdens de
Amerikaanse expedities, begin twintigste eeuw.
Die stonden onder leiding van George Andrew Reisner.
De expeditie werd uitgevoerd voor Harvard University en de
Boston Museum of Fine Arts.

Wat mij zo trok aan het boek is dat de foto’s gemaakt zijn door
vooral Egyptenaren. Mensen met ervaring met dergelijk werk maar
voor wie Nubië net zo bijzonder was als voor Amerikanen.

Dit is de foto op de omslag van Unearthing Ancient Nubia, Lawrence M. Berman. Maar de foto is gemaakt door Mohammedani Ibrahim Ibrahim in Kerma: Statue of Lady Sennuwy emerging. De foto werd gemaakt op 16 december 1916. Het beeld is een zittende figuur, maar dat kon men hier nog niet zien. Wat je hier ziet is werkelijk het topje van de ijsberg.

Als ik de gegevens mag geloven is dit namelijk het bovenste stukje
van het beeld wat zich nu in Boston bevindt:

Dit beeld van meer dan 1300 kilo, met pallet meer dan 1,5 meter hoog. Misschien is het niet hetzelfde beeld maar dan hebben ze een beetje zitten goochelen met het identificatienummer van het beeld. Wat vreemd is dat de foto gemaakt is op 16 december 1916 (volgens het boek) maar dat het Boston Museum of Fine Arts als ‘Accession date’ (aanwinst) 2 July 1914 opgeeft op hun website. Het goede nieuws is: als het niet hetzelfde beeld is, stelt het wel dezelfde persoon voor.

Het boek bevat erg mooie foto’s die een heel goed beeld geven
onder welke omstandigheden de opgravingen plaats vonden.
Ik heb in de trein al kunnen genieten.

Dit is de stofomslag van het boek.

Wik je nog wat meer over dit boek weten, kijk dan eens op deze weblog.