Afgelopen vrijdagmiddag heb ik het Boijmans Van Beuningen bezocht.
Over 1 tentoonstelling ‘Co Westerik 90’ schreef ik al een bericht.
Vandaag dus over ‘Focus Beijing – Collectie De Heus-Zomer’.
Een particuliere verzameling in een museum is een grote kans
om werken te zien die normaal aan het oog van de gewone toeschouwer
onttrokken blijven.
Dat het hier moderne Chinese kunst betreft, maakt het extra bijzonder.
Hoe komen een producent van veevoeder en zijn vrouw op het idee
om moderne Chinese kunst te gaan verzamelen?
Hoe serieus zijn die kunstenaars, gaan ze voor de sensatie
en de hoge prijzen a la Koons?
Wat voor ontwikkeling maken ze door?
De Chinese kunst bracht mijn gedachten weer bij mijn voormalige
Chinese collega die na zo’n 10 jaar in Nederland te zijn geweest
nu weer in China woont met zijn gezin.
Een overzicht van de dingen die mij opvielen.
Zhang Huan, Boom, 2007, as op linnen
Zhang Huan, AH Long, 2008, as op linnen.
De as die Zhang Huan gebruikt is wierrookas.
In het boek bij de tentoonstelling beschrijft Feng Boyi het als volgt (Pagina 122):
Volgens Zhang Huan is wierrookas bezield materiaal, dat als een nieuw medium voor de expressie van velerlei thema’s kan dienen. … Dit bezielde, van geloof en gebed doortrokken materiaal heeft zijn functionaliteit ontstegen en is een symbolisch object geworden waarmee de Chinese geschiedenis, de mens en het leven kunnen worden vastgelegd: het draagt de sporen van de veranderende tijden, je kunt de wisselvalligheden van het leven er bij wijze van spreken direct van aflezen en afmeten. … Alle menselijke verlangens die de as in zich meedraagt worden zo opgesloten in het werk, dat daarmee als het ware bezield raakt.
Zhang Huan, Memory door. Writting calligraphy, 2006.
Een oude deur is voorzien van een propagangaposter uit de jaren 50-60. Cen5traal in de afbeelding staat een man die calligrafeert. Vervolgens zijn delen van de propaganda voorstelling uitgehakt en wordt de deur het materiaal voor een relief.
Zhang Xiaogang, Meisje, 2008.
Dit is een werk uit de ‘bloodline’-serie.
Bloodline staat voor de bloedlijn.
De werken zijn te herkennen aan rode strepen die door
de afbeelding lopen.
Hiervan een voorbeeld.
Weer even Feng Boyi (pagina 66):
In het werk Girl (Meisje) lopen rode lijnen kriskras door het beeld. Deze lijnen symboliseren de bloedverwantschap tussen de verschillende familieleden. De verschillende vlekken op de gezichten zijn zoals verkleuringen op een oude foto en dienen tegelijkertijd als metafoor voor geestelijke wonden of herinneringen.
Zhang Xiaogang, Sleeping boy on the boek (Slapende jongen op een boek), 2008, brons.
Hu Xiaoyuan, Frezen nummer 1, 2012, hout, zijde, verf.
Detail van hetzelfde werk van Hu Xiaoyuan.
Fang Lijun, Untiteled, 1998, olieverf op doek.
Wang Guangle, Coffin point 131127, 2013, acryl op doek.
Zijkant van het werk ‘Coffin point 131127’ van Wang Guangle.
Huang Rui, Women, 2007, roestvrij staal.
Zhang Dali, Duiven (Pigeons), cyanotypie op katoen.
Detail van Pigeons van Zhang Dali.
Zhang Dali, AK-47 2008-5, 2008, acryl op vinyl.
Detail van ‘AK-47 2008-5’ van Zhang Dali.
Zhang Dali, Forbidden city (Verboden stad), 1998.
Ook in dit werk is het silhouet te zien van het kale hoofd van de kunstenaar.
Vorm gegeven door brokken steen die al uit de muur gesloopt zijn,
hier en daar met cement gecorrigeerd.
Maar in de opening is de Verboden Stad te zien, die niet wordt afgebroken.
Sterker nog, die als symbool voor de toersiten gecultiveerd wordt
als de cultuur van China.
Detail van Forbidden city.
Het was genieten in Boijmans Van beuningen en met het mooie boek
over de moderne Chinese kunst in de collectie De Heus-Zomer
kom ik de zomer wel door.
Argusvlinder 