De tegenstelling kan bijna niet groter zijn,
maar daarom was het misschien wel zo leuk.
Aan de ene kant een grote tentoonstelling met werk
van de kunstenaar Mark Rothko.
Aan de andere kant een tentoonstelling
over Romantische mode, zeg maar Upstairs Downstairs,
Downton Abbey, Eline Vere, Wuthering Heights enz.
Vrijdagmiddag/avond ben ik er gaan kijken in het
Gemeente Museum in Den Haag.
De toegang vond ik erg duur: 17 euro!
Mark Rothko, Untitled, 1957.
Mark Rothko, Untitled, 1968.
De tentoonstelling geeft een goed overzicht van de carriere van Rothko.
Ook in mijn blog geen aandacht voor zijn figuratieve werk hoewel
dat heel interessant is.
Mark Rothko, Untitled (Umber, blue, umber, brown), 1962.
Mark Rothko, Untitled, 1956.
Het werk dat mij het meest aansprak, Mark Rothko, Untitled, 1958, opnieuw bewerkt in 1964/1965.
De ophef rond de tentoonstelling heeft wel iets van ‘De nieuwe kleren van de keizer’.
De Amerikaan Mark Rothko (1903 – 1970) is er misschien wel al eerste in geslaagd om filosofische gevoelens als ‘het sublieme’ en ‘het transcendentale’ en gedachten over (oneindige) ruimte te verbeelden in een abstract kunstwerk.
Door abstractie op het niveau van uitdrukking van emotie te brengen, wist hij te voorkomen dat zijn werk louter decoratief werd.
Benno Tempel.
Heel geslaagd vond ik de zaal waar aan een kant de ontwikkeling
in het werk van Mondriaan was te zien dat eindigd in Victory Boogie Woogie,
zijn laatse werk.
Aan de andere kant wordt met een paar schilderijen meer,
de ontwikkeling in het werk van Mark Rothko getoond.
Die reeks eindigd met Untitled, 1970.
De reeks van Mondriaan.
De reeks van Mark Rothko.
De reeksen komen samen bij Victory Boogie Woogie en Untitled, 1970.
Nu was het museum bij hoge uitzondering ook open op de avond.
Dat zal iedere vrijdagavond van deze maand het geval zijn.
Dan denk je, ga ik er eens lekker eten.
Maar als ik er wil gaan eten dan kan dat nog niet.
Alle tafels staan gedekt, heel, heel veel personeel rent er rond.
Alle tafels zijn ‘gereserveerd’.
Blijkbaar mag je er alleen eten als de keuken dat wil.
Gastvrijheid was ver te zoeken.
Maar niet getreurd, ik bezocht ook nog de tentoonstelling
Romantische Mode.
Prachtig.
Enkele voorbeelden.
Er was ook werk te zien van bijvoorbeeld Vivienne Westwood en Jean Paul Gaultier.
Uiteindelijk kwam ik terecht in een Libanees restaurant.
Heerlijk gegeten!
De catalogus van de tentoonstelling Mark Rothko is mooi uitgevoerd.
Maar goedkoop is het niet.
Argusvlinder 