Tetebatu: rijstvelden en gamelan.Gamelan is de benaming voor zowel de muziekstijl,de muziekinstrumenten als de bespelersgroep ervan in Indonesië. Een gamelanorkest bestaat voornamelijk uit slaginstrumenten zoals drums, kulintangs, gongs en xylofoons, maar ook bijvoorbeeld fluiten. Vooral op Java en Bali is de gamelan heel populair. Het is kenmerkend voor Indonesische volksmuziek.De gamelan wordt als een van de hoogst ontwikkelde muzikale vormen ter wereld beschouwd. De orkesten zorgen vaak voor de muzikale begeleiding van dans- en theatervoorstellingen. De naam gamelan is afgeleid van gamel, een Oud-Javaans woord voor handgreep of hamer,omdat de meeste instrumenten van een gamelanorkest slaginstrumenten zijn. De Indonesische term karawitan is de verzamelnaam voor zowel de Javaanse als de Balinese gamelanmuziek. Een gamelanorkest kan bestaan uit vijf tot veertig instrumenten,waaronder de rebab (tweesnarige luit), de suling (bamboefluit), de kendhang (houten trommel),de bonang, de gender en de gambang (xylofoon). Aldus Wikipedia.

Deze “vrije” dag kende een wel heel druk en intensief programma:
= een wandeling van 4 uur door de rijstvelden naar een waterval;
= een bezoek aan een weversdorp;
= een bezoek aan een danspartij;
= een bezoek aan pottenbakkers.

Het zou iets anders verlopen maar intensief was het zeker.

Lijst met wasgoed.

---

De wandeling begint om 08:00 uur.

Twee begeleiders van het hotel lopen met ons mee (of eigenlijk is het andersom,
wij volgen hen). Het wordt een prachtige wandeling tussen de tabak en rijst.
Maar ook steeds klimmen over hele smalle strookjes land (sawa-dijkjes).
Af en toe passeren we een huis of een groepje huizen.
Prachtige uitzichten op nog meer rijst, intelligente waterwerken,
alleen het geluid van het stromend water en de werkende mensen
in het velden om ons.

Links de rijst en rechts de tabak.

Zoek de boom.

Ingenieuze waterwerken.

Na verloop van tijd komen we aan bij de poort van het natuurpark waar de waterval in ligt.
Dat is dan nog 1,5 kilometer lopen.
Van de waterval lopen we dan weer terug.
De bus haalt ons op bij de ingang van het park.
De gids was vanochtend niet mee.
Hij ging kopietjes maken van de paspoorten, tickets en visuminformatie.

Alleen blijkt na het bezoek aan de waterval en het park met een prachtige verzameling bomen, dat de bus stuk is.

Vanille.

We gaan te voet terug terwijl men vervoer regelt dat ons tegemoet zal komen.
Nu, de wandeling die we nu maken is ook erg de moeite waard.
We lopen langs vele huizen en hun soms erg opgewonden waakhonden.
Er staan veel “kerststerren” in bloei.
Bij ons een “kleine” kamerplant, hier bijna een struik.
Soms wel 2 meter hoog.

Toegangspoort naar het park.

Kamerplant?

Enorme bladeren.

Enorme varen, doorsnede 4-5 meter.

Met 2 kleinere busjes worden we opgehaald en teruggebracht naar het hotel.
Daar krijgen we 15 minuten voor een douche.
Mijn overhemd (lange mouwen tegen de zon),boord tegen de zon in mijn hals,
is door en door nat.
Zo ook mijn broek.
Hoewel ik slechts 2 maal uitgegleden ben op de dijkjes,
is een knie vol met modder terwijl de ander groen is van het gras.
Mijn broek is nat vanaf de riem tot aan mijn bovenbenen (nat van het
zweet).Tijdens de wandeling heb ik 1 liter water en twee flesjes cola gedronken.

De waterval, het doel van de wandeling.

De gids eet ook wat.

Bladeren met een voet (dan worden de afmetingen duidelijker).

Tabak opladen.

Kamerplant, de Kerstster.

De hotelrekening.

Nog even alles doorrekenen. De was en excursie erbij.