De afgelopen dagen las ik het mooie stripverhaal van
Manuele Fior ‘Hypericon’.
De omslag van het album vertelt het al helemaal: de benen van een vrouw, de plattegrond van Berlijn, een mok met het oog van Horus, gele bloemen (Hypericum perforatum) en een opengeslagen boek van Howard Carter ‘The tomb of Tutanckhamun’.
Schijnbaar moeiteloos vlecht Fior 1924 (de ontdekking van het
graf van Toetanchamon) met 2001 (de aanslag op de Twin Towers
in New York) en het punk milieu in Berlijn.
Dat gaat met mooie (ingekleurde) tekeningen.
Egypte.
Berlijn.
New York.
Maar hoe zit dat nou met de Hypericum perforatum.
Fior beweert dat in een van de bloemenkransen gevonden op de
mummie van Toetanchamon deze bloem gevonden is.
Manuele Fior ‘Hypericon’, pagina 138.
De laatste twee tekeningen lijken overeen te komen met de
foto van Harry Burton:
Howard Carter, The tomb of Tutanckhamun, foto gemaakt door Harry Burton (vergelijk met Burton photograph 0709 of 0658), opgenomen in de versie die verscheen in London, uitgegevendoor The Folio Society in 2013. De foto is uit de 2e druk en vind je tussen de pagina’s 204 – 205. Het is plate XXIX. De foto is ook op internet te vinden.
Probleem, geen groot probleem, maar toch, is dat in de beschrijving
in appendix C (Report on the floral wreaths found in the coffins
of Tutankhamun) op pagina 363 gesproken wordt over blaadjes van de
olijf, bloemblaadjes van de blauwe waterlelie en bloemen van de
korenbloem. De ‘Hypericum perforatum’ wordt niet genoemd.
Ook op internet vond ik geen verwijzing naar een relatie tussen
Hypericum perforatum en grafkransen in Egypte. Homeopatische
middelen met Hypericum perforatum tegen oa depressie zijn
er in overvloed. Jammer, het was zo’n mooie verbinding.
Overigens is de uitgave van The Folio Society een prachtige.
De versie komt in een prachtige doos. Howard Carter, The tomb of Tutanckhamun, London, The Folio Society, 2013, 2e druk 2014. Engelstalig.
In de doos tref je twee boeken aan. Een met de tekst van onder andere Howard Carter uit 1924-1927 en foto’s waarvan het grootste deel van Harry Burton die voor de hele looptijd van de expeditie de fotograaf was. Details over zijn werk zijn bijvoorbeeld te vinden op Wikipedia.
Met speciale schutbladen met een foto van het vergrendelde graf (Harry Burton).
De toegang tot het graf dat tijdens de opgraving werd afgesloten met een hek. Je ziet dit beeld ook terug in het stripverhaal (pagina 83 waar het een begin is van het overschakelen naar Berlijn op pagina 84).
Ook deze schets van de plattegrond komt in het stripverhaal een paar keer terug. De schets ‘ontwikkelt’ zich tijdens het verhaal als illustratie van de voortgang in de opgravingen.
Dit stripverhaal kan ik zeker aanraden.
Argusvlinder 