een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt

In het voorwoord van het boek ‘Denken over kunst’
(A. A. Van den Braembussche) wordt mijn aandacht getrokken
naar het zinsdeel dat de titel is van dit logje:
‘een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt’.



De schrijver geeft in de eerste regels van het voorwoord aan
dat mensen heel gemakkelijk en snel een esthetisch oordeel vellen
over heel gewone dingen.
In de tekst noemt hij: ‘een stoel, een theeservies,een zonsondergang en
een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt’.
Aanleiding om met deze tekst eens op zoek te gaan op het internet.
Ik stuitte op een aantal heel uiteenlopende teksten
en die laat ik in een korte serie op mijn weblog passeren.



Een van de teksten die ik tegenkom is een reisverslag
van een voetreis naar Rome.
Daarin staat onder andere de volgende prachtige beschrijving:

DE WONDERLIJKE TOCHT NAAR ROME
DE VOETTOCHT VAN TERIE LEIJS IN 2004

Waar eerst uitbundige kleuren
van geel, bruin en groen feest vierden
staan nu de velden vol treurende zonnebloemen.
De uitgebloeide bloemschotels hangen voorover;
zwartgeblakerd maar volgezogen met sappige olie.
Het is een droevig tafereel,
alsof ieder al gekleed is voor de begrafenis.



een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt

Ik heb het boek ‘Denken over kunst’ gekocht.
Het boek is geschreven door A. A. Van den Braembussche.
De ondertitel van het boek is: ‘Een inleiding in de kunstfilosofie’.
Ik heb hier al eerder een log over geschreven.
Toen ik het boek geleend had van de bbliotheek heb ik de eerste
honderd pagina’s al eens gelezen.
Maar je kunt dit boek makkelijk meerdere keren lezen.

Nu ik het voorwoord weer eens las werd mijn aandacht getrokken
naar het zinsdeel dat de titel is van dit logje:
‘een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt’.
De schrijver geeft in de eerste regels van het voorwoord aan
dat mensen heel gemakkelijk en snel een esthetisch oordeel vellen
over heel gewone dingen.
In de tekst noemt hij: ‘een stoel, een theeservies,een zonsondergang en
een zonnebloem die als een monnik in de wind vooroverbuigt’.


A. A. Van den Braembussche, Denken over kunst.


Het eerste idee wat bij me opkwam was: dit zal wel een citaat zijn.
Ik ben vervolgens op zoek gegaan op het internet.
Ik vond daar de volgende zaken:
= een kort verhaal met als titel: Het begrijpen van kunstwerken.
Geschreven door Marco Kunst (!?)
= een verslag van een voettocht naar Rome.
Geschreven door Terie Leijs.
= een gedicht van de Spaanse schrijver Federico Garcia Lorca over Granada.
= een verhaal ‘De maan in het water’.
Beschreven op de web site van Hans Sevenhoven.

Stof genoeg dus voor nog een paar logjes.