De tentoonstelling die opgezet is door AKV/St Joost
heeft een titel die nog vaker gebruikt kan worden.
Misschien is het ook de bedoeling om gebouwen met verhalen
(uit het verleden) te laten spreken door werken van leerlingen
van de kunstacademie.
In dit tweede deel nog een reeks foto’s van het klooster en de tuin.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik tijdens de Paastijd
altijd moest denken aan de mooie teksten bij de kruiswegstaties.
De staties zijn weg maar om een of andere reden hangen de
teksten nog steeds in de kapel.
Teksten bij kruiswegstaties. Hier: 12 Jezus sterf . Vreemd dat deze hier nog hangen. Ze waren speciaal afgestemd op de staties die hier hingen.
Op het koor van de kapel was ik nog nooit geweest. Nu kregen we de kans. Op het koor konden we een animatie dirigeren. Hier het overzicht van de kapel.
Hier twee voorbeelden van de gebrandschilderde details van de ramen. ‘Moeder van Smarten’ en ‘Biecht’.
Het Kapucijnenklooster vanuit de grote tuin.
In de tuin staat nog een klein gebouwtje dat via een poort in de muur te bereiken is vanaf de singels. De zuidkant van de tuin.
Of dit beeld altijd al in de tuin gestaan heeft weet ik niet.
De grote bomen in de kloostertuin. De tuin wordt al een tijd niet meer gebruikt om groente te verbouwen maar dat werd vroeger wel gedaan. De laagstaande zon maakt hier mooie schaduwen op de foto’s.
Door de begroeiing een beetje moeilijk zichtbaar maar in de tuin is ook een kleine vijver voor een Maria- of Lourdesgrot.
De Lourdesgrot.
De foto is natuurlijk waardeloos maar geeft in ieder geval aan dat ook al is de tuin veel kleiner dan de tuin bij het klooster in Meerseldreef, er toch ook hier een aantal religieuze beelden in de tuin stonden en staan. Hier een Heilig Hart-beeld.
Terug naar binnen kwam ik uit bij de sacrestie. De kasuifels en dergelijke zijn weg maar de inrichting is nog aanwezig.
Zoals dit bord dat aan de muur hangt met de Latijnse gebeden die voor een mis werden gebeden (Praeparatio ad missam). Dit bord zal vast bij het afval terecht komen. Jammer.
Boven de wasbak in de sacrestie houtsnijwerk met Latijns teksten. Er zitten ook een paar bidprentjes op geprikt. Een van de bidprentjes is voor een overledene die ik kende: Antonius Dingeman Schuurmans. Geboren op 15 oktober 1928 in Lage Zwaluwe. Vanaf 1974 was hij pastor op de Annaparochie in Breda. Op 19 maart 2013 is hij overleden.
Detail van het houtsnijwerk.
Een van de werken in de sacrestie. Een soort directe lijn naar God of en aantal niet nader gedefinieerde tekens van de dierenriem en sterrenbeelden?
Een mooie sacrestie. Wat zal daar mee gebeuren?