Vorige week was het tweehonderd jaar geleden dat Lord Byron stierf.
Voor mij niet perse een bijzonder moment want ik ken
nauwelijks iets van zijn werk.
Maar het was de aanleiding voor een boek van de Stichting Desiderata:

Met veel plezier las ik het boek geschreven door Ronald de Leeuw, Wat ik ooit ook ben geweest, nu ben ik klassiek – De invloed van Lord Byrons dood op de kunsten, 2024.

Eerst maar even, wie is Lord Byron? Wikipedia weet dat:

George Gordon Byron (Londen, 22 januari 1788 – Mesolongi, 19 april 1824), beter bekend als Lord Byron, was een Engels romantisch dichter en schrijver. Byrons reputatie berust niet alleen op zijn geschriften, maar ook op zijn leven vol aristocratische excessen, enorme schulden en talrijke liefdesaffaires. Lady Caroline Lamb noemde hem “gek, slecht en gevaarlijk om te kennen”.

Zelf heb ik nooit iets van hem gelezen.
Wel zag ik een kostuumdrama van de BBC dat over zijn leven gaat.
Daar komen de elementen “gek, slecht en gevaarlijk om te kennen”
uitgebreid aan de orde.

Zoals altijd is het boek heel goed verzorgd.
Een mooie band, mooi schutblad. Veel foto’s die ondersteund
worden door de tekst (of andersom).
Ook deze keer weer een speciaal voor het boek gemaakte
ansichtkaart, die goed dienst doet als boekenlegger.

Om het boek met plezier te kunnen lezen hoef je geen kenner
van zijn werk te zijn. Het is voldoende om iets te weten
van zijn leven en activiteiten. Het boek gaat
vooral over hoe zijn dood indruk maakte bij tijdgenoten
en hoe dat zijn weg vond naar muziek en vooral de
schilderkunst. Bij dat laatste komen de uitgebreide
illustraties als geroepen.

Kortom het was weer een genot!