Plint?!

Vorige week maakte ik een wandeling laat op de avond.
Het was ergens tussen elf uur en middernacht.
De temperatuur was op dat moment prima.
Toen maakte ik een foto van een detail van een gebouw.
Er was natuurlijk weinig licht en dat vallen er meteen
een aantal details weg die je anders misschien als storend
zou ervaren.
De foto die ik van het gebouw probeerde bleek achteraf
te donker. Vandaag maakte ik nog een keer een foto
van die plint van het gebouw.
Maar eerst de foto van vorige week.

IMG_8564PlintVanDePoortVanBreda

De foto had ik snel gemaakt. Ik heb niet zo opgelet of de golven op de manier lopen op de foto zoals ze tegen het gebouw lopen. Je zult op de volgende foto zien dat er een hoek van een 45 graden meespeelt. Maar mij ging het om de mooie, zich herhalende glooiing, de kleur en schaduw.


IMG_8571PlintVanDePoortVanBreda

Die onderste strip. Gegoten beton of cement. Geen idee wat het materiaal is. Deze plint van het gebouw de Poort van Breda. Die leverde de mooie foto op waarmee dit bericht begon.


Wisseling van posters

Een tijd terug, heb ik in mijn werkplaats
twee posters opgehangen van de Grafische Werkplaats Amsterdam.
Met de volgende tekst:
‘Niet bang zijn’ en
‘Houd moed’

IMG_3191GrafischeWerkplaatsAmsterdamNietBangZijnHoudMoedInDeWerkplaats

Niet band zijn & Houd moed. Ze zijn nog steeds van toepassing maar ik heb een heel leuke poëzieposter gevonden. Van een organisatie met de naam ‘Plint’.


IMG_3192EenBoekGewondInDeWerkplaats

‘Een boek gewond’. De poster is breed en bevat een leuk gedicht en een illustratie met een soort boekenbrancard en een boekenambulance. De tekst is van Erik van Os en Elle van Lieshout. De illustratie is van Job van Gelder.


IMG_3193ErilVanOsElleVanLieshoutJobVanGelderPlintEenBoekGewond


Een boek gewond

Er valt een boek van tafel
Het klettert io de grond.

Het boek zegt niks.
Het boek ligt stil.
Het boek lijkt zwaar gewond!

Ik grijp de telefoon,
bel bibberend 112.
De boekenambulance komt vlug
en draagt het boek voorzichtig mee
naar het boekenziekenhuis.

Ik blijf in mijn eentje thuis.

Even later komt hij terug.
‘Geen woord gebroken, zegt het boek.
‘Alleen wat last van mijn rug.’