Het was allemaal nog wat onwezenlijk: het tijdsverschil,
het klimaatverschil en het cultuurverschil.
Dus de eerste dag hielden we ons kalm in Ho Chi Minh City.
Azie staat onder andere bekend om de tempels. Dus de eerste dag bezochten we de Jade Emperor Pagode of de Chua Ngoc Hoang Pagode. Een gebouw uit 1892.
Het is er druk. De tempel is niet heel erg groot maar er hangt een mooie sfeer.
In verschillende bassins zwemmen schildpadden in allerlei maten.
De grote voorstellingen zijn mysterieus.
Het is deze dag erg benauwd. We doen niet meer dan rondlopen door het centrum van de stad. In de stad zien we een beeld van Tran Hung Dao. Dit is een leider die leefde van 1229 – 1300. Leiders uit een ver verleden zijn voor de huidige communistische leiders blijkbaar geen bedreiging.
De westerse economie en communistische idealen lijken hier te versmelten (Van links naar rechts: reclame voor Heineken – Vlag van Communisme en Vlag van Vietnam).
Het centrum van Ho Chi Minh City heeft we hoge gebouwen maar dat zijn dan hotels of kantoren. Waarschijnlijk wonen een groot deel van de inwoners van Ho Chi Minh City is flats als daar in de verte.
Dit is het begin van een van de hoofdstraten van Ho Chi Minh City: Nguyen Hue vanaf Saigon River.
Het enorme gebouw met een helicopter platform is de Bitexco Financial Tower.
Markt met verse vis.
Dit is een neplandschap. Het lijkt alsof de mensen in een wijds landschap zitten maar in werkelijkheid is dit een muur met een grote foto erop. Rechts zie je bloemen in potten staan die verraden dat dit mijn Martin Parr-momentje was in deze vakantie.
Er hingen nog banieren in de stad om de vriendschappelijke banden tussen Vietnam en Cube te gedenken. Cuba dat nog maar kort de banden aanhaalt met Amerika en waar Fidel Castro net was overleden.
Het stadhuis. Dit is een koloniaal gebouw dat begin 20e eeuw is weggezet en nu door de communistische regering in gebruik is.
Nguyen Hue is een brede boulevard met twee wegen waartussen een parkachtige ruimte ligt. Aan de boulevard liggen grote hotels, dure winkels en restaurants. Hier was men grote stellages aan het opbouwen voor een feest. Soms speelde er keiharde muziek en waren sommige wolkenkrabbers extra verlicht. Je zou denken dat het was ter voorbereiding van Oud en Nieuw maar dat viert men in Vietnam op een ander moment in het jaar.
Nogmaals het stadhuis.
Ho Chi Minh.
Propaganda: het is en blijft een communistisch land. Al zou je dat niet altijd zeggen.
Argusvlinder 