Vrijdag 15 december
Parkeerplaats voor tweewielers.
We laten ons naar het ‘Old Palace’ rijden.
Aan het oude paleis is op zich niet zo veel te zien
maar het ligt naast de Mahal Laksmi-tempel.
Old Palace, Kolhapur, sporen uit een ver en groots verleden.
Waterspuwer.
Kolhapur, Mahal Laksmi-tempel.
In de straten daarom heen, overal marktkramen
met kant-en-klare offerpakketten
in verschillende prijsklassen voor de pelgrims.
Het is er druk.
Al is dat op zichzelf een opmerking
zonder veel waarde in India (het is er bijna altijd, overal, druk).
Tempelingang.
Vooral deze pilaren roepen vragen bij me op. Die heb ik in India niet eerder gezien.
We hebben vooral veel gewandeld.
We hebben de tempel bezocht maar mochten er als toerist
geen foto’s maken.
Er is in de jaren veel veranderd of misschien
hebben we te maken met lokale verschillen.
In eerdere jaren was naast het dragen van schoenen
ook het dragen van bijvoorbeeld een leren riem een probleem.
Nu nergens.
Nergens mag je eigenlijk nog met een rugzak naar binnen.
Dat is voor een westerse toerist knap lastig.
Er zijn natuurlijk altijd mensen die op je tas willen passen
maar hoe betrouwbaar zijn die?
Offersierraden? Of voor de huistempel? Of gewoon voor jezelf?
Prachtige bloemen om als offer te gebruiken.
De offerandes staan klaar in alle maten en soorten.
Ook hier vrouwen in burqa maar veel minder
dan in Hyderabad.
De politie was er actief met het verwijderen van bromfietsen /scooters die verkeerd geparkeerd stonden.
Overal is de voormalige koninklijke familie te zien.
Het stadhuis van Kolhapur. Ik neem aan het voormalige stadhuis. Maar ambtelijke activiteiten vinden er nog steeds plaats. Als wij er zijn is het gebouw dicht vanwege de middagpauze.
De vijver met reiger (?).
Dan plotseling een stukje koloniale geschiedenis die wat serieuzer is dan de bouwstijl van het stadhuis.
From this town 409 men went to the Great War 1914 – 1919. Of these some gave up their lives. Vanuit deze stad gingen 409 mannen naar de slagvelden van de Grote Oorlog (WOI). 1914 – 1919. Van hen verloren sommige hun leven.
In de middag kwamen we uitgelopen bij een park met een gebouw erin.
Het is het stadhuis (Townhall).
Een wat klein gebouw uit de Engelse tijd, voor een stad
met ruim 500.000 inwoners.
De toppen van de bomen waar we onder zaten in het park.
De toppen van de bomen in het park hangen vol
met grote vleermuizen die continue krijsen.
Vleerhonden of Vliegende honden.
Het was buiten het krijsen van de dieren, heerlijk zitten daar onder die bomen. Het duurde dan ook even voor we doorhadden wat de veroorzakers waren van het geluid.
Kolhapur centrum.
Argusvlinder 