Tagarchief: Frank van de Schoor

Van Trajanus tot Tajiri

Posted on by

Nog niet zo lang geleden was ik een paar keer in het Valkhof
in Nijmegen, het museum voor kunst en archeologie.
Ik kocht daar toen hun museumgids.
Dit boek ‘Van Trajanus tot Tajiri’ geeft een overzicht
van de collectie en is ter gelegheid van het 10-jarig bestaan
van het museum uitgebracht.

Museumgids van het Valkhof: ‘Van Trajanus tot Tajiri’.

De gids is een soort ‘the best of…’ en geeft in drie grote delen:
archeologie, oude kunst en moderne kunst,
een prachtig beeld van de collectie.

Bijzonder formaat.

De gids heeft een bijzonder formaat en uitvoering.
Geen hoogdruk glanspapier van voor tot achter,
maar speels gemaakt met een harde kaft,
dun papier in sprekend rood en wit als schutbladeren,
gladpapier voor tekst en afbeeldingen.
De kaft van het boek slaat helemaal open want de rug van de pagina’s
is apart ingebonden. Mooi gedaan.

Verrassende typografie.

Tekst in afwisselend groot en klein formaat,
een bijzondere kantlijn daar waar het kan.

Mooie foto’s: Oude kunst, Albert Hermens Gramey, zilveren doos, 1657 – 1658.

Bij ieder werk een toelichtende tekst.
Sommige werken zijn heel specifiek voor Nijmegen,
maar veel werken zijn van betekenis voor heel Nederland.
Vooral geldt dat voor de voorwerpen die behoren tot het deel
over de archeologie en de moderne kunst.

Ieder werk genummerd en voorzien van het inventarisnummer.

Voorwerp 58 is overigens het schilderij:
‘De oude haven met de bottelpoort in Nijmegen’ uit circa 1850
van Jan Weissenbruch.
Mooi verhaal bij dit werk!

Het begin van het derde deel met de moderne kunst.

Teun Hocks, Zonder titel, 2000.

Van sommige werken zijn extra grote foto’s opgenomen.
Soms zijn die foto’s gericht op een detail van het werk.

Het boek is een genot om te lezen en door te bladeren: Verzilverde gezichtshelm, tweede helft van de eerste eeuw. Deze ruiterhelm van een Romein is gevonden in de Waal bij Nijmegen.

Reden genoeg om stil te staan bij de bedenkers en makers van het boek:

Samenstelling en eindredactie:
Maryan Schrover

Redactiecommissie:
Annelies Koster, Ruud Priem, Frank van de Schoor,
Maryan Schrover, Louis Swinkels

Grafisch ontwerp:
Mariola Lopez Marixf1o (concept en art direction)
Omar Salid (vormgeving)
Studio Anthon Beeke, Amsterdam

 

Kijken zonder kaders

Posted on by

Dat is de intrigerende titel van de bijeenkomst
van afgelopen zondag in het Valkhof in Nijmegen.
De bijeenkomst werd gehouden in een samenwerkingsverband
van het Soeterbeeck programma en het museum Valkhof.

Over het Soeterbeeck Programma

Is er verschil tussen mens en dier? Waarin onderscheiden populisten zich van traditionele politici? Kunnen het jodendom, het christendom en de islam vreedzaam naast elkaar bestaan? Zijn hoge en lage cultuur met elkaar te verbinden?Filosofische, politieke en levensbeschouwelijke vragen als deze komen aan bod tijdens de lezingen, debatten en symposia van het Soeterbeeck Programma van de Radboud Universiteit Nijmegen: een toegankelijk programma op academisch niveau.

Het programma was als volgt:
1. bezoek de tentoonstelling The Valkhof Experience;
2. een inleiding op het concept achter de tentoonstelling

door Frank van de Schoor;

3. lezing over de rol van nieuwe media in de tentoonstellingspraktijk

door Dr. Martijn Stevens;

4. lezing ‘Loenzen in het Valkhof’, de filosofie van het kijken

door Dr. Gert-Jan van der Heijden;

5. lezing over de hedendaagse kunstwereld

door Frank van de Schoor.

De twee lezingen door de universitaire docenten waren goed voorbereid.
Leuk en aangenaamd te volgen. Geen droge stof.
Maar zeker niet oppervlakkig.
De inleiding en lezing van de hoofd collecties en conservator
moderne kunst van het museum het Valkhof was zeer geinformeerd
en gepassioneerd.
Ik kom zeker nog eens inhoudelijk terug op de lezing van
Gert-Jan van der Heijden, maar nu wil ik nog even stilstaan
bij een prachtig werk dat zo mooi aansluit bij het thema:
Kijken zonder kaders

Teun Hocks, Zonder titel, 2000.

Dit werk van Teun Hocks hing samen met een video tegen een grote muur.
De video toont ‘Het mannetje’ die in een soort van museum loopt
langs een rij schilderijen.
Een van de schilderijen, zo te zien een landschap,
trekt zijn aandacht nog meer dan de andere werken.
Hij loopt nog eens terug en plots krijgt hij een inval.
Hij loopt (uit het beeld) weg en komt terug met een mooie,
klassieke stoel.
Die plaatst hij voor het schilderij en gaat er zelf op staan.
Vervolgens bekijkt hij het schilderij van dichtbij en
gaat zelfs met zijn hoofd het schilderij in.
Hij kijkt niet met kaders, hij doorbreekt het kader.
Leuk in dit verband is de titel.
Vaak geeft een titel een extra kader aan een werk
in de zin dat het een richting geeft waar je
het achterliggend idee van het werk moet zeken.
‘Zonder titel’ is dus een soort ‘zonder kader’.