Anselm Kiefer 09: boeken op zaal

Als hobbybinder ben je blij met een tentoonstelling van
de boeken van Kiefer. Dan doe je het zo slecht nog niet.
De basis voor de boeken zijn grote stukken karton die op
een manier ingebonden worden die niet bedoeld is om
het boek te kunnen lezen.
Ze zijn een symbool en drager van illustraties, tekeningen
of schilderingen. Hier en daar een titel.

DSC08861MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekEinTraumEinMenschEinDing

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Ein Traum, ein Mensch, ein Ding.


DSC08862MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekDSC08863MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekDSC08864MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekDSC08865MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekFürGeorgesBatailleLeBleuDuCielHetBlauwVanDeLucht

Maar diepgang en zwaarte is er altijd: Anselm Kiefer, Für Georges Bataille, Le bleu du ciel (Het blauw van de lucht). Hier is het niet zomaar de vaststelling dat de lucht blauw is. ‘Le bleu du ciel’ is een roman van Georges Bataille, die voltooid is in mei 1935, maar het is een boek met een bijzondere publicatiegeschiedenis. Georges Bataille is op zichzelf al een interessant figuur waar alleen al een studie aan te wijden is.


DSC08866MuseumVoorlindenAnselmKieferBoek

Karton, maar waarschijnlijk soms ook triplex (of iets dergelijks) is de basis voor de boeken. Waarschijnlijk worden de platen (de boeken hebben niet echt een band, hooguit een eerste blad met titel) met gesso wit gemaakt om vervolgens te beschilderen.


DSC08867MuseumVoorlindenAnselmKieferBoek

Anselm Kiefer, Les cathedrales de France.


DSC08868MuseumVoorlindenAnselmKieferBoekDSC08869MuseumVoorlindenAnselmKieferBoek


Anselm Kiefer 07: Aus Herzen und Hirnen

Het is een enorm werk van Ansel Kiefer:
4 meter 70 hoog en 8 meter 40 breed.
Opgebouwd met stro, bladgoud, hout en metaal.

DSC08851MuseumVoorlindenAnselmKieferSeizenPaulCelanAusHerzenUndHirnen2019-2020470x840cmStroBladgoudHoutMetaalDSC08852MuseumVoorlindenAnselmKieferSeizenPaulCelanAusHerzenUndHirnen2019-2020470x840cmStroBladgoudHoutMetaal Detail

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Aus Herzen und Hirnen, 2019 – 2020, stro, bladgoud, hout, metaal. De titel komt van een gedicht van Paul Celan uit 1951. De dichtregel waar de titel van het werk aan is ontleend is ‘Aus Herzen und Hirnen sprießen die Halme der Nacht und ein Wort von Sensen gesprochen’. Vrij vertaald is dat iets als ‘Uit harten en hersenen ontspruiten de stengels van de nacht en een woord door zeisen gesproken’.


Alselm Kiefer 06: Vitrine

Een aparte ruimte was ingenomen door werken die zich
in vitrines bevonden. Twee werken die in de collectie van
Museum Voorlinden zijn, waren aan deze groep toegevoegd.

DSC08839MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDSC08840MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDrehtSichDieErdeEtwasSchnellerDSC08838MuseumVoorlindenAnselmKieferImHerbstDrehtSichDieErdeEtwasSchneller

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Im Herbst dreht sich die Erde etwas schneller.


DSC08841MuseumVoorlindenAnselmKieferDerFehlendeBüchstabe

Anselm Kiefer, Der fehlende Büchstabe (De ontbrekende letter of De ontbrekende loden letter).


DSC08842MuseumVoorlindenAnselmKieferDieFreimaurer(DeVrijmetselaars)20102011

Anselm Kiefer, Die Freimaurer (De Vrijmetselaars), 2010 – 2011.


DSC08844MuseumVoorlindenAnselmKieferAveMaria

Anselm Kiefer, Ave Maria.


DSC08845MuseumVoorlindenAnselmKiefer

Toen ik de tentoonstelling bezocht was de catalogus nog niet beschikbaar. Ik had plannen om die te kopen maar 22 euro voor de tentoonstelling en 44 voor de catalogus. Veel geld. Sommige van de werken blijven daarom zonder hun naam of de creatiedatum.


DSC08847MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08848MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08849MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009DetailDSC08850MuseumVoorlindenAnselmKieferKarfunkelfee2009

Anselm Kiefer, Karfunkel fee, 2009. In mijn hoofd moet ik bij dit werk steeds denken aan de tandenfee. Maar dat schijnt niet de juiste interpretatie te zijn. Het werk zit achter glas.


Anselm Kiefer 05: Lood

Voor mij het minst interessante deel van Bilderstreit.
Natuurlijk zijn de beelden in de film spectaculair als
lood uitgegoten wordt over een canvas.
Maar bij mij komt het gemaakt en weinif esthetisch over.
Het verhaal erbij snap ik maar het plaatje klopt niet.

DSC08834MuseumVoorlindenAnselmKieferFürPaulCelan2017-2019

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Für Paul Celan, 2017 – 2019.

DSC08832MuseumVoorlindenAnselmKieferFürPaulCelan2017-2019 DetailDSC08837MuseumVoorlindenAnselmKieferFürPaulCelan2017-2019 Detail


DSC08835MuseumVoorlindenAnselmKieferSternenfall1998-2016

Anselm Kiefer, Sternenfall, 1998 – 2016.


Anselm

Deze week zag ik de film Anselm. Een documentaire in 3D.
De maker is Wim Wenders en dan is de kans groot dat je
een heel mooie film gaat zien. Poëtisch mooi zou ik
willen zeggen.

Ooit zag ik een documentaire over Ansel Kiefer en de beelden
die me bijbleven speelden zich af in Barjac, een voormalige
zijdefabriek in Zuid-Frankrijk.
Het was alsof ik naar een concertfilm zat te kijken van
Depeche Mode maar dan zonder muziek:
donker, grijs, grauw, industrieel en alles megalomaan groot.

De film van Wim Wenders is heel anders. Je ontkomt natuurlijk
niet aan de zware thema’s, de grote werken en het vele gebruik
van dokere kleuren.
Maar Wenders weet dat heel goed te compenseren door in scene
gezette opnames te combineren met oude en recente beelden.

WimWendersAnselmDasRauschenDerZeit

Wim Wenders, Anselm, Das rauschen der Zeit (het haasten van de tijd).


Die in scene gezette beelden hebben heel erg de stijl van bijvoorbeeld
Erwin Olaf en dan in het bijzonder de serie ‘Hope’.
Strak, uitgebalanceerd kleurgebruik, zonder te veel emotie.
De geschiedenis toont Wenders aan de hand van archiefbeelden zoals
de kinderen die spelen op de puinhopen na WOII.
De carriere van Kiefer aan de hand van fragmenten uit interviews en documentaires.

Naast het scherm waarop ik dit bericht schrijf loopt
Copilot, de AI-oplossing van Microsoft.
De ondertitel van de film intrigeert me omdat uit de documentaire ik me
geen verwijzing naar de titel kan herinneren.
Maar die relatie lag er misschien wel, bijvoorbeeld via de
muziek. Die is geschreven door Leonard Küßner.

Maar even kijken waar Copilot me brengt.
Allereerst blijkt de titel ook de titel te zijn van
een werk van Kiefer. Ik ga op zoek.

AnselmKieferFürOssipMandelstammDasRauschenDerZeit2011OilEmulsionAcrylicStoneBoatPropellerAndLeadOnCanvas

Anselm Kiefer, Für Ossip Mandelstamm, Das Rauschen der Zeit, 2011, oil emulsion, acrylic, stone, boat propeller and lead on canvas.


Copilot over Ossip Mandelstam:

‘Das Rauschen der Zeit’ is de titel van een boek van de Russische dichter Ossip Mandelstam. Het is een verzameling autobiografische proza uit de jaren 20 van de vorige eeuw, waarin Mandelstam zijn jeugd in Sint-Petersburg beschrijft en zijn ervaringen tijdens de Russische Revolutie. Het boek bevat ook enkele van Mandelstams beroemde gedichten, waaronder ‘Tristia’ en ‘Stenen’.

Ik probeer te begrijpen waarom Kiefer zich aangetrokken voelt
tot Mandelstamm maar kom met Copilot niet verder.
Misschien zoek ik te ver (al denk ik van niet, maar
ik kan op dit moment niet meer vinden).

Het aantal werken dat Kiefer maakt moet enorm zijn.
In de film zien we wat van die werken terwijl hij er aan werkt
maar ook werken die uitgestald staan: vele ruimtes met werk,
vaak 10, 20 voorbeelden van werken met vergelijkbare thematiek.
Bijvoorbeeld boeken.
De ruimte waar gewerkt wordt is groot en de monumentale
werken staan ieder op een eigen verrijdbare kar.

De film lijkt een goede introductie of verdieping te zijn
op een bezoek aan de tentoonstelling Bilderstreit in
Museum Voorlinden.

Anselm Kiefer 01

Vrolijk wordt het niet.
Dat ik Museum Voorlinden bezocht was al te zien maar
de tentoonstelling waar ik voor ging was Bilderstreit.
Daarvan was nog niet veel te zien.
Nee, vrolijk wordt het niet.

Het is wel een goede tentoonstelling.
Veel recent werk, mooi opgesteld.
De catalogus was er nog niet.
Het werk is steeds zwaar op de hand en de overeenkomsten met
Neo Rauch worden steeds duidelijker:
de sfeer van Duitse romantiek, de interesse voor alchemie.
Op andere vlakken verschillen beiden weer.
Rauch is soort van figuratief maar Kiefer is vaker
conceptueel.

Op een site van een boekenliefhebber sprak het eerste werk
heel erg aan: stalen boekenkasten met boeken van lood.
Voorzien van zware kettingen.
De pagina’s van de boeken en ook de kaften zijn van
grote stukken lood. De kettingen hangen wel over de boeken
maar geen van de boeken liggen aan de ketting.

DSC08811MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08812MuseumVoorlindenAnselmKieferDSC08813MuseumVoorlindenAnselmKiefer

Boeken dienen vooral om ervaringen, bevindingen en ideeen vast te leggen. Dat kan over luchtige zaken gaan maar bij Kiefer is het bijna altijd zwaar, loodzwaar. Meteen komt de alchemie om de hoek kijken. Tovernaars die zwoegen om lood te veranderen in…….


DSC08814MuseumVoorlindenAnselmKieferWolfsbohne

Museum Voorlinden, Anselm Kiefer, Wolfsbohne. Een soort van eerbetoon aan Paul Celan. Een dichter die Duits als zijn moedertaal zag en die met Wolfsbohne terug denkt aan zijn Joodse moeder. De Tweede Wereldoorlog is nooit ver weg.


Paul Celan was me onbekend, dus Wikipedia:

Paul Celan (Cernauti, nu Tsjernivtsi in Oekraïne, 23 november 1920 – Parijs, rond 20 april 1970) was een Duitstalige dichter. Paul Celan was het meest gebruikte pseudoniem van Paul Antschel (De Duitse schrijfwijze van zijn Roemeense achternaam Ancel). Celan stond op de Duitse uitspraak van zijn naam: [pɑʊl ‘t͡selaːn].

Biografie
Paul Celan werd geboren in Roemenië als enig kind van Duitstalige joodse ouders. Hij leefde ook in Oostenrijk en lange tijd in Frankrijk. Zijn ouders werden door de nazi’s vermoord, hijzelf ontsnapte in een werkkamp ternauwernood aan de dood. In 1952 trouwde hij met Gisèle Lestrange, met wie hij twee kinderen kreeg, François en Eric; François overleed kort na de geboorte. Rond 1960 werden de zware en ongegronde plagiaatbeschuldigingen van Claire Goll, weduwe van de Joodse dichter Yvan Goll, sterker. Deze beïnvloedden zijn correspondentie en vervolgden hem tot zijn dood. In 1970 maakte Celan een einde aan zijn leven.

Betekenis
Celan schreef in het Duits, zijn moedertaal. Door gedichten in deze taal te schrijven herdacht hij zijn moeder (zie gedicht ‘Wolfsbohne’). Naast zijn werk als dichter bezorgde hij de Duitse literatuur ook een groot aantal vertalingen van poëzie uit het Frans, Engels, Russisch, Italiaans, Roemeens, Portugees en Hebreeuws.

Paul Celan wordt algemeen beschouwd als een der grootste dichters van de tweede helft van de twintigste eeuw. Hij schreef, beïnvloed door het symbolisme en het surrealisme, gedichten waarin hij op zijn eigen wijze zijn ervaringen met de Holocaust verwerkte. Een van zijn bekende gedichten is Todesfuge, waarin hij bezwerend het lot van de Joden in de Tweede Wereldoorlog oproept en zijn moeder herdenkt. Zijn poëzie wordt gaandeweg hermetischer, al bevatten veel van zijn gedichten verwijzingen naar historische en politieke gebeurtenissen.

Celan gaat spaarzaam met woorden om en schrijft op de rand van het zwijgen. Hij gebruikt gewaagde metaforen en neologismen, die hij voor een deel haalde uit lectuur van geologische boeken.

Morgen ga ik de film zien die Wim Wenders maakte over Kiefer:
Anselm.
Dus binnenkort meer over film en tentoonstelling.