Van gespannen tekeningen tot de vraag wie in Apollo-David verbeeld is

De tekeningen van Michelangelo zijn trefzeker.
Zelfs in de schetsen in Teylers Museum zie je lijnen die meteen raak zijn.
Ze staan direct goed op papier.
Maar de tekeningen tonen veel lichamen die lijken te worstelen,
alsof de strijd van binnenuit komt.
Kronkelende en draaiende poses die samen een dynamische context scheppen.
Veel spieren die zich maar niet willen ontspannen.

Bij zijn beeldhouwwerk ligt dat anders.
Het marmer lijkt uit te nodigen tot egale oppervlaktes.
De spieren ontbreken niet,
maar ze zijn zacht glooiend in plaats van kronkelend.
De dynamiek en het drama van de compositie blijven even krachtig.
Maar de houding straalt geen overspanning uit.

Haarlem, Teylers Museum, De mannen van Michelangelo, Apollo-David, circa 1530, marmer.

Een voorbeeld daarvan zie je in Haarlem:
de Apollo-David.
Een naakte, gespierde man, zo uit de oudheid gestapt.

Als er een overspannen onrust in dat werk aanwezig is,
dan schuilt die in wie het eigenlijk is:
is het Apollo, de mooiste man tussen de Griekse goden, of
is het David, de jonge, bijbelse man die Goliath versloeg en later koning werd?