Maandelijks archief: juni 2011

Pronkzucht aan het hof – Keizerlijk porselein uit Shanghai

Posted on by

Wat een tijd terug Cultuur heette noemen we vandaag Erfgoed.
Ik verwacht dat de tentoonstelling in het Gemeentemuseum Den Haag een mooi voorbeeld van Chinees erfgoed is:

Pronkzucht aan het hof – Keizerlijk porselein uit Shanghai

Ik ga binnenkort kijken.
Alle voorwerpen komen van het Shanghai Museum.

Chinese caas, fencai, decoratie met Indiase lotusbloemen en spelende kinderen, Qianlong Dynasty, 1736 – 1795.

Dekseldoosje met draken in Wucai en lotus met Ajourwerk, Wanli, 1573 – 1620.

Doosje in de vorm van een kwartel, Fencai glazuur, Qianlong Dynasty, 1736 – 1795.

Zie eens hoe mooi het verendek van de kwartel is aangebracht.

Dit is natuurlijk helemaal top. Het merkteken is voor porselein uit de Keizerlijke fabrieken gebruikelijk maar die voetjes!

Doosje in de vorm van een kwartel, Fencai glazuur, Qianlong Dynasty, 1736 – 1795.

Vaas met draken tussen gevlochten lotusranken in de onderglazuur, Qianlong, 1736 – 1795, Shanghai Museum.

Nog een draak. Perfect

Lotusrank.

 

Gisteren was het zo ver: 15 seconden beroemd

Posted on by




De Argusvlinder mocht niet ontbreken: John Baldessari, Your name in lights.




15 seconden lang was mijn naam te zien als onderdeel van een project
van het Stedelijk Museum in Amsterdam in samenwerking met
John Baldessari.
Hierboven de vooraankondiging zodat ik zelf kan gaan kijken.
Probleem is dat een tochtje naar Amsterdam voor 15 seconden
een beetje veel is van het goede.
Ik had liever een kort filmpje ontvangen van de organisatie
zodat het nog een tijd op mijn weblog te zien zou zijn geweest.
Wie wil nou niet beroemd zijn?

Schets van Paul Gaugain: onwezenlijk mooi

Posted on by

Paul Gaugain, Tahitian faces – frontal view and profiles, circa 1899, charcoal on laid paper,The Metropolitan Museum of Art.

Tahitiaans gezicht – frontaal en en profile.
Schets van Paul Gaugain met houtskool.
Nu te zien in het Metropolitan Museum of Art.

(on)veiligheid in de digitale wereld

Posted on by

Midden april kreeg ik een uitnodiging van de politie
om deel te nemen aan een onderzoek naar de
‘(on)veiligheid in de digitale wereld’.
Heel concreet werd me gevraag mee te doen aan het invullen
van een vragenlijst over internetgebruik.

‘hoe u omgaat met onveilige situatie op internet en over mogelijke
incidenten die u heeft meegemaakt in de digitale wereld.’

Per definitie doe ik niet mee aan dergelijk ‘onderzoek’.
Even los of het van de politie is.

Altijd brengen ze het privacy aspect aan de order.
Ook nu.




Deel van de brief van de politie.


Als je deze tekst naukeurig leest zie je dat de politie
zijn of haar handen in onschuld wast.
Immers het is het CBS dat de waarborgen biedt.
Niet de politie.
En ja, wat blijkt, ik geef hen dan wel mijn antwoorden niet,
maar de politie weet wel dat ik niet geantwoord heb.
Immers begin mei weer een brief. Op naam gesteld.
Of ik eens wil opschieten met beantwoorden.
Zoveel privacy was er dus niet.

Kijk de CBS waarborgen er nog maar eens op na.
Daar garandeert men niets behalve ‘privacy’.
Hun waarborg staat vol goede bedoelingen:
‘Gegevens over mensen worden zo snel mogelijk gescheiden
van de namen en adressen’
‘met goed beveiligde computersystemen’
Dan komt de aap uit de mouw. Ook het CBS garandeert niets:
‘de wet garandeert…’




Politie aanmaning om mee te doen aan het onderzoek.




Het is misschien een beetje flauw, tenslotte is het de politie en het CBS,
maar,
waarom heb ik een brief gekregen?
hoe komt men aan mijn naam en adres?
blijkbaar houdt men bij wie niet gereageerd heeft?
dus dan weten ze ook wie wel gereageerd heeft?
Wat betekent in de CBS privacy waarborging:
‘zijn persoonlijke gegevens nooit te herkennen’.
Er worden dus persoonlijke gegevens bewaard?

Kortom ook deze brief roept weer meer vragen op dan het beantwoordt.
Mijn advies: niet meedoen.
Dergelijke onderzoeken zijn bijna nooit echt anoniem.
Leiden tot reclame in je mail box (en brievenbus) en erger.
Gewoon niet meedoen.

KOP

Posted on by

Vanuit KOP is er een project gaande dat xe2x80x98Territorial Pissingsxe2x80x99 heet.
Volgens mij is dat geen Engels maar waarschijnlijk gaat het
over het afbakenen van je territorium.
In dat kader heeft kunstenaar Dominique Teufen op een voetbalveldje
het versleten groen vervangen door grijs gras en grijze bloemen.
Kunstgras.




Dominique Teufen, fotografie Rachelle Delcroix.




Middelburg: Vol-koren

Posted on by

Het lijkt wel of er in Middelburg een ‘raamcoach’ actief is.
Veel ramen in de huizen in het centrum van Middelburg
zijn op een vergelijkbare manier gedecoreerd.
Soms zijn de ramen weer eens heel afwijkend.
Gisteren was ik in Middelburg voor het evenement Vol-koren
en had de kans daar wat foto’s te maken.




Prachtig met de verschillende schelpen.





Een ‘schelppot’.





Detail van de schelpen.





Weer twee ornamenten.





Als een krans.










Ook in evenwicht: twee fietsen, twee kandelaars. Maar ook weer niet. De voorwerpen voor het raam passen niet zo bij elkaar.










Paarden.










Soms ook symmetrie op de eerste verdieping.










Het oogt een beetje slordig.










Toe aan vernieuwing.









Kunstvaria

Posted on by

Twee maal Edvard Munch en driemaal Roy Lichtenstein
en elf andere werken.




Angela de la Cruz, Compressed blue, 2011, oil on aluminium.





Edvard Munch, By the deathbed, 1896, lithograph.



Edvard Munch, Separation II, 1896, lithograph.





Gonzalo Papantonakis, The creator, mixed media on five wood panels.





John Constable, The vale of Dedham, 1828, oil on canvas.





Monique van Genderen, Untitled, 2010, oil and pigment on canvas.





Otto Dix, Shock troops advance under gas (Sturmtruppe geht unter Gas vor),The War (Der Krieg), 1924, etching aquatint and drypoint.





Pieter Molijn and Jan van Goyen, Landscape with cottage and figures, about 1640, oil on canvas.


Nog een ‘Connection’.
Dit werk is onderdeel van de ‘Goudstikker-verzameling’ en
onlangs terug gegeven aan de erfgenamen.
De verzameling is tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gestolen
van de firma van kunsthandelaar, Dhr. Jacques Goudstikker.
Het schilderij van Pieter Molijn / Jan van Goyen is de rust zelve.
Vredig zou je haast zeggen.
De prent van Otto Dix geeft op de gruwelen van de oorlog
op een zeer afschrikwekkende manier weer.




Richard Prince, Untitled (De Kooning), 2009, inkJet and acrylic on canvas.


What’s in a name?




Roy Lichtenstein, Cup and saucer, 1977, cast bronze sculpture.



Roy Lichtenstein, Drawing for a ‘Kiss V’, March 1965.



Roy Lichtenstein, Still life with silver pitcher, 1972, oil and magna on canvas.





Ryan Martin, To live and die in LA, 2007, oil on canvas.


Was hier al eens eerder te zien.




Willem de Kooning, Event in a barn, 1947, oil on canvas.





Yayoi Kusama, With flowers that bloom at midnight, 2009.


Volgens mij is deze kunstenaar al jaren uitgebloeid.




Zarina Hashmi, Blinding light, 2010, cut Okawara paper gilded with 22 – karat gold leaf.



Kunstvaria

Posted on by




Albrecht Dxc3xbcrer, Map of the northern sky, circa 1515.


Nu ik druk bezig ben met Umberto Eco,
De begraafplaats van Praag,
vallen me dit soort afbeeldingen ineens veel meer op.




Alex Katz, Anika, 2008, oil on linen.


Wat een rust!




Andre Butzer, Paiting of Paul Cezanne, 2009, oil on canvas.


Wat een prachtige kleuren.




Attributed to Jan Victors, Woman making pancakes – Kitchen in Rembrandts house, pen and brush and brown ink, red chalk, brown wash.





Bill Owens, Liberty, 1980, cibachrome print.


Een ikoon dat in de hoek staat.




Claude Monet, Les peupliers, 1891, oil on canvas.





Emeli Theander, Foxxc2xb4Nxc2xb4Donkey, 2009, oil, cloth, chewing gum on canvas.


Kleuren en motieven geleend van …..




Jean-Louis van Geel, Allegory on the political unification of the Netherlands and Belgium, 1816.





Kohei Nawa, PixCell deer 24, 2011, taxidermized deer, crystal glass balls.





Konrad Witz, Pieta, circa 1440, tempera and oil on panel.





Le Quang Ha, Dictator, 2003, oil on canvas.





Lukhang East Wall, Two Mahasiddha, 18th century, Tibet.


Mahasiddha zijn volgens Wikipedia
“een soort excentrieke yogi’s of tantristen”.




Mariana Vera, Macaques, 2010, Pansy (Viola Tricolor) and rose petals.





Philippe Halsman, Dali Atomicus, 1848.


Hoe zouden ze dit gemaakt hebben?




Pipilotti Rist, All or Nothing (Alles oder nichts), 2010, Metal triptych with three LCD-screens and three integrated players.





Preston Singletary, Raven steals the sun (Gagaan Awutawu Yeil), 2001, blown hot-sculpted and sandcarved glass.





Rineke Dijkstra, Ruth drawing Picasso, 2009.





Robert Mangold, Ring image K, 2010, acrylic, graphite and black pencil on canvas.





Royal Safavid atelier, Faridun in the guise of a dragon tests his sons, 1525 – 1535, opaque watercolor and gold on paper.



Royal Safavid atelier, Faridun in the guise of a dragon tests his sons (detail), 1525 – 1535, opaque watercolor and gold on paper.





Steve Schapiro, Robert de Niro as Travis Bickle, Taxi Driver, gelatin silver print.





Wassily Kandinsky, Improvisation, Nr 2, Trauermarsch, 1908.




Breda: Jazz op 't martje

Posted on by

Vanwege de jazz is de markt vandaag niet op de Grote Markt
maar tegenover het stadskantoor.
Een compacte markt in de stralende zon
en met jazz-muziek. Wat wil je nog meer?




De markt vanaf de binnenstad. Links de Koepel.





Stralend weer.





Jazz muziek en een dansje.





Kleurrijk.




Vroege Jazz wandeling door Breda

Posted on by

Vanochtend even naar de binnenstad gewandeld.
Tussen half elf en twaalf uur.
Stralend weer.
Prima voor het Jazzfestival.
Natuurlijk een paar foto’s gemaakt maar heel veel jazz
zul je er niet op kunnen herkennen.
Maar wat maakt het uit.
Het weer is prima.




Voormalige St. Annakerk, nu kantoogebouw Annastede.





Een stralende Grote Kerk. Een bezoek aan de kerk is altijd een feest. Even rond het koor gelopen en het praalgraf bezocht..





Verboden te vissen?.





Gedicht in de Pelmolenstraat.


doorzie
een ogenblik
naar dagen
die duizend maal
droever en
donkerder
vragen
roepen
naar vroeger
om armen
die zwoegen
vragen

Ron Dirven & Eline Mangnus




Mijn foto’s hebben net zo veel met het jazzfestival te maken als jazz met het festival.



Wat is Kunst?

Posted on by

Dat is een vraag die ik voor me zelf probeer te beantwoorden.
Eigenlijk ben ik al zo’n 10 jaar bezig met het zoeken naar het antwoord.
De vraag lijkt eenvoudig, drie woorden.
Wat is Kunst?
Maar er zitten zoveel aspecten aan dat het me nog steeds niet gelukt is
om er een antwoord op te vinden.
Steeds vind ik weer puzzelstukjes die soms passen maar vaak ook
nog niet te plaatsen zijn.
Ik leg die dan even opzij om later, met behulp van nieuwe
puzzelstukjes, er een geheel van te maken.
De puzzel is alleen erg groot en heeft heel veel stukjes.
Het voorbeeld van de puzzel ontbreekt dus
het zal nog wel wat tijd vragen voordat de puzzel af is.
De meeste van die puzzelstukjes eindigen hier,
op mijn web log.
Soms vind je een heel mooi puzzelstukje.




Tafelklok: De wake van Alexander de Grote, Rusland, St. Petersburg, 1830 – 1850, Fotografie en beeldbewerking Erwin Olaf.




Gisteravond las ik een artikel van Maarten Klein.
Het artikel heet ‘Alles is ijdelheid’ en gaat over een van de boeken
van Louis Couperus: Iskander.
Ik heb het boek nooit gelezen.
Het gaat over Alexander de Grote.
Toeval (?) wil dat het Hermitage net een tentoonstelling
heeft afgesloten over Alexander.
Maarten Klein heeft daar de tekst die ik gisteren las
gebruikt als onderdeel van een lezing die hij in het Hermitage hield.




Grieks borstpantser gedecoreerd met Medusakop, 4de eeuw voor Christus.




In het begin van het verhaal schrijft hij over naturalistische,
realistische romans en personages en hun relatie met de lezer.
De brug naar realistische schilderijen/kunst en hun toeschouwers,
is dan snel gemaakt.
Wat hij daar schrijft is heel interessant.

Arabesken – Tijdschrift van het Louis Couperus Genootschap, nummer 37 – mei 2011

Romanpersonages zijn abstracte xe2x80x98mensenxe2x80x99 die in een wereld van letters, woorden, zinnen. alineaxe2x80x99s, motieven en symbolen tot leven komen, op een ondergrond van wit papier. Hun leven wordt in hoge mate bepaald door literaire regels en conventies. In naturalistische romans moeten deze romanpersonages zo realistisch mogelijk zijn.
Eline Vere bijvoorbeeld woont in Den Haag, in een milieu dat grote gelijkenis vertoont met dat van de betere Haagse milieus. Ze is gekleed volgend de mode van haar tijd en houdt van operaxe2x80x99s die in de jaren tachtig van de negentiende eeuw populair waren en die ze kon zien in de Franse opera in de Koninklijke Schouwburg. Ze loopt door bestaande Haagse straten en lanen en ze lijkt in alle opzichten op haar vader. Dat alles is conform de werkelijkheid.
Maar, hoe realistisch ook, zoxe2x80x99n naturalistisch romanpersonage staat toch nog ver van de werkelijkheid af. Net als heel veel andere romanpersonages in de Nederlandse letterkunde gaat Eline bijvoorbeeld nooit naar de wc en heeft ze ook nooit last van enig maandelijks ongemak. Als ze praat, spreekt ze altijd in mooie volledige, volkomen grammaticale zinnen. Ze hakkelt nooit, ze hoeft nooit naar het juiste woord te zoeken, zoals wij mensen van vlees en bloed dagelijks doen. Romanlezers aanvaarden deze conventies als vanzelfsprekend. Er is geen lezer, bij mijn weten, die ooit geklaagd heeft: xe2x80x98Ik ben nu op bladzijde 100 en ze is nog steeds niet naar de wc geweest.xe2x80x99



KOP

Posted on by

Vanuit KOP is er een project gaande dat xe2x80x98Territorial Pissingsxe2x80x99 heet.
Volgens mij is dat geen Engels maar waarschijnlijk gaat het
over het afbakenen van je territorium.
In dat kader heeft kunstenaar Daan den Houter op een voetbalveldje
in Breda voor 250 Euro aan centen uitgestrooid waarna er van
de mensen die het geld opraakten fotoxe2x80x99s en een video gemaakt.
De volgende foto vind ik aardig.
KOP staat voor Kunstenaars Ontmoetings Plaats en
is actief in Breda.




De fotograaf is Rachelle Delcroix.