Kunstvaria

Deze keer maar een beperkt aantal werken.
Als gevolg van de Kerstdagen en het Nieuwjaar liggen ook
de activiteiten op het kunstfront wat stil.
Maar dat neemt niet weg dat ik een paar interessante werken gevonden heb.


Adolfo Tommasi, Naturalist Painting: Train journey to Petriolo, 1884-1885.


Deze naturalistische schilder maakte haast fotografische schilderijen
vaak met een heel sociale inslag.
De doeken zijn vaak erg groot.





Edgar Degas, Dancer in fourth position, circa 1885.


Deze keer geen schilderij maar een schets, een voorstudie.





Guido Reni, Christ with the crown of thorns, about 1636-1637.






Head of Vajrapani, Afghanistan, kingdom of Nagarahara, Early hadda style, 4th-5th century.


Voor mij was de tentoonstelling ‘Verborgen Afghanistan’ in de Nieuwe Kerk
in Amsterdam (December 2007 – April 2008) een echte eye-opener.
Daarvoor had ik totaal geen kennis van de kunst in Afghanistan.
De Hadda stijl wordt historisch geplaats rond het jaar 100 na Christus.
Dat is althans de informatie die ik vond in de catalogus van de eerder
genoemde tentoonstelling.





Louise Bourgeois, Crouching spider, 2003.


Deze beeldhouwster maakte verschillende grote spinnen.
Dat is overigens niet haar enige werk maar het maakt op de meeste
toeschouwers wel de meeste indruk.
Bovenstaande foto is van bovenaf genomen.
Veel van haar werken zijn erg groot.
Hieronder een ander voorbeeld.


Louise Bourgeois, Maman, Guggenheim Museum Bilbao.






Marcantonio Franceschini, Birth of Adonis, about 1685-1690.






Torso of Tara, Tibet, 13th century.


Tara is een van de vrouwelijke verschijningsvormen van Boeddha.
Speelt een belangrijke rol in het Tibetaans boeddhisme.




Fotoschilderij

Van de organisatie waarmee we vorig jaar naar Gran Canaria zijn geweest,
ontvingen we in december een cadeaubon.
We konden een schilderij laten maken van een foto.
Normaal kost dat, bij de afmeting 30×30 centimeter, 25 euro.
Nu moeten we alleen de verzendkosten betalen.

De reisorganisatie was ‘Eliza was here’, Engelse naam, Nederlandse organisatie.
De fotosite was Canvassite.nl.



De originele foto is gemaakt in 2007 in Gujarat, India.
In Gir National Park om precies te zijn.
Tijdens een stop van een jeepsafari maakte L. een foto
van de man die een kudde koeien beheerde.
Wat we zo mooi vinden aan de foto, los van de houding van de man,
zijn de oorbellen die hij in heeft.
Voor het schilderij wilden we dan ook alleen het hoofd afgebeeld zien.
Zoiets:



Het resultaat is als volgt:





Wij zijn zeer tevreden.

Kunstvaria


De afgelopen weken ben ik een paar dagen vrij geweest,
maar in plaats van in te lopen op mijn Kunstvaria-achterstand
is die alleen maar groter geworden.
Dit weekend ga ik alsnog een poging wagen om een inhaalslag te maken.


Anish Kapoor, 1000 Names, 1981.

Web site ‘De Pont’:

Kapoor heeft een veelzijdige culturele achtergrond. Hij werd geboren in India, uit een hindoestaanse vader en een joodse moeder en bracht zijn jeugd door in het vrij westerse Bombay. Zijn opleiding als kunstenaar volgde hij in Engeland. Een reis door India, die hij in 1979 na zijn studie maakte, betekende een nieuwe kennismaking met zijn geboorteland. Zo waren de kleine heiligdommen aan de kant van de weg en de hoopjes pigment die aan de tempelingangen voor cosmetisch en ritueel gebruik verkocht werden, mede van invloed op de ontwikkeling van zijn werk.

Het gebruik van pigment kenmerkte de verrassende verschijning van 1000 Names, een geheel van werken dat tussen 1979 en 1981 ontstond. Steeds is een aantal moeilijk te benoemen vormen in kleine groepjes op de vloer geplaatst, terwijl een enkele uit de muur naar voren steekt. Ze zijn geheel bestrooid met los pigmentpoeder (in stralend rood, geel, helder blauw, wit), waardoor hun contouren worden verzacht. De elementen herinneren nu eens aan architectuur, dan weer aan organische vormen xe2x80x93 en vaak aan iets daar tussenin: vormen in overgang, ergens tussen abstractie en natuur. Het pigment belichaamt een tegenstrijdigheid die Kapoor tot uitdrukking wilde brengen: de zinnelijkheid van materiaal en kleur en de onmogelijkheid om het aan te raken zonder het beeld te verstoren.







Auguste Rodin, Sphinx, about 1898-1900.






Bruce Nauman, Welcome/Shaking hands, 1985.






Edvard Munch, Szene aus Ibsens gespenster, 1906.






Gustave Caillebotte, Paris, Rainy day, 1877.






Honorxc3xa9 Daumier, Two lawyers conversing, ongeveer 1862.






Jan Lievens, Landscape with willows, early 1640s.


Nederlandse tijdgenoot van Rembrandt, Jan Lievens.
Landschap met wilgen uit de vroege jaren 1640.





Sigaretdoosjes voor vrouwen, 18e en 19e eeuw.






Paul Cxc3xa9zanne, The terrace of the garden at Les Lauves, 1902-1906.






Reiner Ruthenbeck, White paper heap, 1979.


Witte papierhoop.





Roelandt Savery, Landscape with the temptation of Saint Anthony, 1617.


Landschap met de verzoeking van de Heilige Antonius.
Mooi voorbeeld hoe het religieuze element
steeds minder belangrijk wordt in de kunst.
Terwijl het nog net niet volledig aan de kant geschoven wordt.

Ik vertrouwde de afbeelding niet helemaal.
Soms vind je bij een artikel een verkeerde afbeelding.
Meestal een vergissing.
Op deze afbeelding kon ik de Heilige Antonius nergens ontdekken.
Hij is hier wel erg aan de kant geschoven.
Dus eens speuren op het web.
Daar kwam ik nog het volgende tegen:


Compleet schilderij ?.

Helemaal links onderin is de heilige te herkennen.
Helaas heeft deze foto een lage resolutie.
Ik kan de details dus helaas niet goed uitvergroten.


Heilige in zijn kluis met kruisbeeld (?) in de hand.






Utagawa Kunisada / Utagawa Kunihisaii, Genji enjoying the evening cool, 1861.


Japanse blokprint.
Genji (literair personage uit begin 11de eeuw) geniet van de avondkoelte.




Bezoekersaantallen Argusvlinder

Nu er een jaar voorbij is kunnen we zien hoe de bezoekersaantallen
in 2008 zich verhouden tot 2007.
Eerst nog maar even 2007:


Grafiek met aantal bezoekers per week in 2007.


De aantallen opgeteld voor het hele jaar.

Dan 2008:


Dit is de 2008 grafiek met aantallen per maand.


De totalen voor 2008.

Samengevat:
Het totaal aantal bekeken pagina’s (pageviews) was in 2007
afgerond 25.000. In 2008 is dit ruim 6 maal zoveel: 160.000.
Het aantal bezoekers nam ook toe:
van 20.000 in 2007 naar 130.000 in 2008.
In 2007 was de drrukste dag 11 december, in 2008 is dit 16 december.

Ik ben erg tevreden met deze aantallen.
We zullen ons best doen om in 2009 minstens zo interessant te zijn.

De beste wensen!

Museum Volkenkunde Leiden

Gisteren (30/12/2008) ben ik in Leiden geweest.
Het museum van volkenkunde had ik in Leiden nog nooit bezocht.
Wel in Breda.
Vroeger was er in Breda een soort dependance van het museum.
Het was gevestigd in wat nu het appartementscomplex
Justines van Nassau is.
Ik ben daar toen meerdere keren geweest.
Ik herinner me nog de prachtige opstelling
van een levensgroot beeld van een stier (Nandi).
In een donkere ruimte met een spotlicht op het beeld.
Prachtig.



Het museum is opgebouwd langs een route die alle werelddelen afgaat.
Het is een groot museum, heel geschikt ook voor bezoek met kinderen.
Wij hebben de Noordpool, Noord Amerika, Midden en Zuid Amerika,
Afrika, Azie, Indonesie en Oceanie bezocht.
Blijven nog over Japan, Korea en China.



De collectie is samengesteld uit vele verzamelingen.
Natuurlijk heel wat voorwerpen uit ons koloniaal verleden
maar ook van plaatsen waar je niet zomaar
zo’n fantastische collectie van zou verwachten.
Bijvoorbeeld een verzameling van 150 kruiken uit Peru.


Museum gids.

De leuke museumgids helpt je op je weg door het museum en is later
nog een leuk naslagwerkje en vehalenbundel.
Regelmatig staat er een kort verhaal van Boudewijn Buch in dit gidsje.
Die verhalen hebben allemaal met musea, het verzamelen of
de onderwerpen te maken.




Het bloedoffer van vorst Vogel-Jaguar, Maya, Guatamala, circa 766.


Het bloedoffer van vorst Vogel-Jaguar, detail.


Levensboom/Kandelaar, Mexico, 1966.


Olok (hoofdtooi) van het Wajana volk, Suriname, circa 1930.


Hetzelfde voorwerp, nu het plaatje van de website van het museum.


Hoofdtooi van de Jivaro, Macuma, Ecuador.

Hetzelfde voorwerp, nu het plaatje van de website van het museum.


Kop van een vorst, Bini, Benin, Nigeria, 18e eeuw.

Gestileerde beeltenis van een koning, een Oba, met cylindervormige kralen halskraag en ronde muts van netvormig verwerkte kralen. Vanonder de muts komen 22 strengen langwerpige kralen en drie vlechten uit. In het gezicht, vlak boven de ogen, bevinden zich drie tatoeages. Deze zijn kenmerkend voor de Beninstijl. Benin-bronzen behoren, mede door hun technische perfectie, tot de beroemdste kunstuitingen van het Afrikaanse continent. Volgens plaatselijke overleveringen is de bronsgiettechniek in de dertiende of de veertiende eeuw ten tijde van de vijfde Oba, Oba Oguola, vanuit de stad Ife, in het ten noordwesten van Benin gelegen Yoruba-gebied, in Benin gexc3xafntroduceerd. De vroegste Benin-bronzen zijn vervaardigd van schaarse inheemse koperlegeringen. De bronzen werden gegoten in de zogenoemde ‘verloren -was’ techniek. Wanneer vanaf de eerste helft van de zestiende eeuw steeds meer messing van Europese origine door Portugese koopvaarders wordt aangevoerd, leidt dit tot een sterke stijging van het aantal – en het gewicht – van de gietsels. Er ontstaan geheel nieuwe categoriexc3xabn objecten, zoals de muurplaten waarmee pilaren in het paleiscomplex van de Oba werden versierd. In Benin vormde het bezit van bronzen het exclusieve voorrecht van de Oba. Wanneer een Oba stierf, gaf zijn opvolger opdracht een aantal koppen te gieten, die dan een plaats kregen op het voorouderaltaar dat aan de overledene werd gewijd. Vergelijkend onderzoek heeft echter uitgewezen dat koppen van dit type niet gexc3xafdentificeerd kunnen worden met historische persoonlijkheden, maar eerder gestandaardiseerde voorstellingen van vorsten zijn. Aan de bovenkant van zulke koppen bevindt zich een cirkelvormige opening, waarin een met snijwerk versierde olifantstand werd geplaatst. De kraag rondom de hals en de muts op het hoofd zijn gemaakt van bloedkoraal. Dit materiaal werd door de Portugezen aangevoerd uit het westelijk deel van de Middellandse Zee. Deze zeer fraaie kop – een van de circa honderdvijtig bronzen in de gevarieerde verzameling van het Rijksmuseum voor Volkenkunde – is waarschijnlijk vervaardigd in de zeventiende eeuw.






Sorongo cultuur, grafsteen?, voor 1833.


Ganesha, Singasari, 13e eeuw.








Mannenhuis, Abelam cultuur, East Sepik -provincie / Sepik -gebied / Papoea Nieuw-Guinea, 1984 .