Kreaweekend

Onlangs (het is al weer bijna twee maanden geleden)
hebben we ons laatste kreaweekend gehouden.
Er waren heel wat hobbywerken te zien,
maar niet de vorderingen aan mijn mozaiek.
Dat heb ik vanavond dus maar even van stal gehaald.

Zo zag het er uit voor het weekend:



En zo ziet het er nu uit:



Water terug in de stad



Dit is de linkerkant (gezien met gezicht naar de Grote Kerk) van de tijdelijke
weg naar het centrum.
Deze metalen schoten moeten nog weg om het water in en uit
de nieuwe haven te laten stromen.



Dit is wat er over is van die tijdelijke weg.
Uit welingelichte bronnen heb ik vernomen dat de schoten aan de
rechterzijde maandag as er uit gehaald gaan worden.
Er moet hier nog heel wat zand weg en het metselwerk
aan de kademuren is nog niet af.



Ook rechts naast de tijdelijke weg, het stuk tussen de tijdelijke en nieuwe brug
moet nog leeggehaald worden.
Dat moet allemaal de komende week gebeuren wil men op 15 juni
het water in haven toestaan.



De regen probeert in tussentijd de haven al te vullen.



Het valt niet mee voor de pompen.
De plassen in de nieuwe haven worden steeds groter.





Zo is te zien dat de oude garagevloer al helemaal weg is.
De nieuwe haven lijkt al helemaal klaar.
Alleen het straatmeubilair is nog niet overal aanwezig.

Tibetaanse gebedsvlaggen

Ze zaten vandaag bij de post.
Ik krijg dan gelijk een aanval van heimwee.
Heimwee naar Sikkim en Nepal.
In Tibet ben ik nooit geweest.
Maar ook in Sikkim en Nepal zie je vaak van deze vlaggen.




Deze hangen/liggen altijd in onze kamer.
Op de armleuning rechts.
Ze zijn wat groter, maar het idee is hetzelfde.

Stammen we van de apen af?

Vandaag een hele uiteenlopende reeks kunstvoorwerpen.



Samual Cooper, Oliver Cromwell, 1657.

Het bijzondere aan dit portret buiten het feit dat Cromwell hierop goed
getroffen is (het is een goede pasfoto naar het schijnt),
is dat dit een miniatuur is.
10 bij 8 centimeter.

Dan moet je hele kleine kwastjes gebruiken.



George Maciunas, U.S.A. Surpasses all the genocide records, 1970.

Deze kunstenaar die geboren is in Litouwen leefde vanaf 1948 in Amerika.
Hij was een van de oprichters van Fluxus.
Fluxus wilde als tegenbeweging tegen het abstract expressionisme
de beeldende kunst uit zijn ivoren toren halen;
mengvormen ontwikkelen en dxc3xa9mystificeren,
zoals John Cage dit in de muziek had gedaan.
‘Fluxus-composities’ zijn vaak speels, meestal tijdgebonden
(soms zeer kort) en eigenlijk steeds zxc3xa9xc3xa9r onorthodox.

Wikipedia



Eadweard Muybridge (1830-1904), The Captain, Yosemite.



Carl Banks, Hands off my playthings
(Blijf met je handen van mijn speeltjes af), 1975.


Carl Banks werkte tussen 1935 en 1942 voor Disney en schilderde
een groot aantal van dit soort werken.
Toch op z’n minst bijzonder.



Albert Watson, Kate Moss, 1993.

En zie het bewijs is geleverd met deze prachtige foto.
We stammen van de apen af.</br<

Theodore Roberts

Slechts weinig mensen zullen zijn nnaam nog kennen.
Toch speelde hij in meer dan 100 films.
Een van die films is heel beroemd: The ten Commandments.
Theodore Roberts speelde Mozes in de uitvoering van 1923.
De eerste versie die Cecil. B. DeMille van dit verhaal maakte.
Wij kennen de versie van 1956.
Die met Charlton Heston.



Het leuke aan deze uitgave is dat beide films op de DVD’s staan.
Dan zie je dat soms tot in de kleinste details de film van 1923
leidend is voor de manier waarom de film in 1956 is gemaakt.

Maar elke film heeft zo zijn eigen bijzondere toevoegingen.
De film van 1923 bestaat uit twee delen:
het verhaal van Mozes en een modern verhaal in Amerika.
De film van 1956 brengt veel meer van het leven van Mozes tot leven
(al dan niet verzonnen) en spint de tocht door de woestijn
van het Joodse volk meer uit.



Een heel ander verhaal is Indochine.
Onderhoudend maar Oscarmateriaal ?
Voor mij niet.
Daarvoor wordt het verhaal te onsamenhangend,
met te veel horten en stoten, verteld.



Van de Egyptische piramides naar de piramide van het Louvre.
De film is goed gemaakt.
Heel professioneel allemaal.
Te veel Indiana Jones, James Bond en Lord of the Rings
willekeurig door elkaar geroerd.
Onderhoudend.

Milaan dag 04



Het weekend zit er al weer op.
Al vroeg gaan we met de taxi naar het vliegveld.
Eerst even de factuur betalen.




Dat mode belangrijk is in Milaan is me wel duidelijk geworden.
Het was zelfs op het vliegveld duidelijk te zien.






Het uitzicht vanuit het vliegtuig,
van Milaan Linate naar Frankfurt,
is prachtig.
Het is een korte vlucht maar de Alpen zijn prachtig.









Mavis Staples

De afgelopen jaren slaagt Ry Cooder er steeds weer in
vergeten artiesten en muzieksoorten nieuw leven in te blazen.
De golf Cubaanse muziek onder aanvoering van de Buena Vista Social Club
was ondenkbaar zonder hem.
Malinese muziek kreeg een stimulans door opnames van Ry Cooder met
Ali Farka Tourxc3xa9.

Nu is er een album van Mavis Staples waarmee
de zwarte (Afro-Amerikaanse) bevolking terug op het spoor
van de Civil Rights Movement (Burgerrechtenbeweging)
van oa Dominee Martin Luther King wordt gezet.

Een mooi album, al vind ik 12 nummers achtereen wel een beetje
veel van het goede.






Milaan dag 03, deel 3

Deze wandeling gaat vooral door winkelstraten.
De ene straat nog mooier dan de andere.
De ene winkel nog luxer dan de andere.
Ongelofelijk.

De eindbestemming van deze wandeling is
Cimitero Monumentale.
Haast een openluchtmuseum, noemt de gids het.
En terecht.
De foto’s die ik daar gemaakt heb, behoeven volgens mij geen toelichting.

































Een groot aantal van de grafmonumenten zijn familiegraven.
Grafkapellen of grafkelders.
Hierboven zie je een foto die via de glazen toegang is gemaakt.
Je kijkt het graf in.
Ook de volgende foto is van het betreffende graf.
De glazen ingang ligt op de grond.






Een complete berg met runderen en menselijke figuren.



Monument voor Verdi.







En dan heb ik nog maar een klein deel van de begraafplaats bezocht.

Feest !

Ik vier deze week een web-log feestje.

Wat ?

Een web-log feestje.

Waarom ?

Deze week zijn er al meer dan 1000 pagina’s bekeken van mijn web-log!
Er zijn bijna 750 bezoekers geweest.
Dat lijkt me een heel goede reden voor een feestje.


Kunst of smakeloosheid ?



In de pers wordt vooral melding gemaakt hoeveel dit werk
wel niet gekost heeft. Alleen de tanden op deze 17e eeuwse schedel
hebben een fortuin gekost.
Wat je ziet zijn overigerns allemaal diamanten.

Damian Hirst, For the love of God.

Milaan dag 03, deel 2

Vroeg in de wandeling komen we langs het gebouwwaarin de Pinocoteca de Brera is gehuisvest.Het is op zich al een prachtig pand.Toen we een bezoek brachten aan het museum bleek dat hetde week van de cultuur was.De toegang was gratis.De verzameling is heel bijzonder.Hoogtepunten zijn bijvoorbeeld:Giovanni Bellini, Pieta.De kleuren van deze prentbriefkaart doen geen rechtaan dit schilderij.Dit beeld van intens verdriet wordt duidelijk door de afbeelding zelfmaar meer nog door het kleurgebruik.Je blijft naar dit schilderij kijken.Andrea Mantegna, Christo Morto e tre dolenti.Dit is een prachtig voorbeeld van een renaissance schilderij.Het onderwerp is Christelijk.Je kunt het zo in iedere kerk ophangen.Maar de ambitie van de schilder gaat verder.Dit is niet zomaar een religieus plaatje.Kijk eens naar dat perspectief.Alle schildertechnische kennis en ervaring wordt uit de kast gehaald.Giuseppe Pellizza da Volpedo, Fiumana.Een grote doek is 2 meter 55 bij 4 meter 38.De film Novecento opent met dit doek.Het straalt een enorme kracht uit.De catalogus zal mij nog heel wat werk opleveren.Maar ook veel plezier.Nu is het tijd om op een terras te gaan zitten en iets te eten.Piazza del Carmine!De wandeling in nog maar net begonnen. Lees verder

Milaan dag 03, deel 1

Vandaag stond weer een wandeling op het schema.
Dit keer route 2: Brera & Zone Garibaldi.
Een lange wandeling op een warme dag.
Weer met spectaculaire winkels en cultuuruitingen.



De route begon met heel in het begin een vreemde bijeenkomst:
de vrienden van de weg of zoiets.
Politiemensen, ambulancepersoneel, het Rode Kruis, brandweer, enz.
Ze kwamen bijeen voor een kerk en trokken daar in processie naar binnen.
Buiten stond een prachtige rode, oude brandweerauto.

Even verder op onder de bomen, stond een fontein,
met St. Franciscus.



Spreekt hij hier de dieren toe of bewondert hij de bloemen. ?



Le Corbusier

Bij mij bekend van zijn architectuur.
Maar hij heeft ook ander werk gemaakt.
In Rotterdam (NAI) is er een grote tentoonstelling over zijn werk aan de gang.
Toeval wil dat ook op andere plaatsen in de wereld
er tentoonstellingen van zijn werk zijn.
Ik kwam toevallig het volgende plaatje tegen.
(Ontwerp?) voor een tapijt.

Le Curbusier, La Femme et le Moineau, 1957.


Lees verder