Dit weekend ben ik in Metz geweest.
Er is daar een dependance van het Centre Pompidou.
Dat museum bestaat 40 jaar en daarom zijn er in
Frankrijk het hele jaar speciale tentoonstellingen en evenementen.
Zo ook in Metz.
Daar is nu een tentoonstelling over het werk van
Fernand Léger. Daar ben ik voor gegaan.
Maar vandaag eerst het gebouw Centre Pompidou Metz.
Het is een prestigeus gebouw, wat niet wil zeggen dat het mooi
is of goed. Dat zie je dan ook in Metz.
Het gebouw is in 2010 geopend.

Dit is het gebouw uit de verte. Het dak is vormeloos en de piek erop vind ik niet echt geslaagd. Er zijn door de architecten vast allerlei verhalen over te vertellen maar behalve een bijzondere houten constructie onder het dak heb ik niets kunnen beleven in het gebouw waarvan ik dacht: ‘Inderdaad, dat had alleen onder deze architectuur gekunt’.

Centre Pompidou Metz. De architecten: de Japanse architect Shigeru Ban en de Frans architect Jean de Gastines, geassisteerd door Philip Gumuchdjian, zul je dan ook niet vaak tegen komen in artikelen over architectuur.

De houten constructie die het dak van het Centre Pompidou in Metz draagt is indrukwekkend.

Centre Pompidou in Metz.

Het is zeker niet klein.

Centre Pompidou in Metz.

Centre Pompidou in Metz.

Er ligt een golvende tuin tegen het Centre Pompidou in Metz. Maar de omgeving is nogal schraal: beton, kapot beton en dat is het.

Gelukkig waren de tentoonstellingen beter. Ik ging er voor 1 speciaal: Fernand Léger. Beauty is everywhere. De andere waren: ‘Infinite Garden. From Giverny to Amazonia’ en ‘Musicircus. Masterpieces from the Centre Pompidou Collection’.

Van binnen. Vanaf de derde etage ziet het er bijvoorbeeld zo uit.